تمام بچه ها گریه می کنند. و زمانی که به سن دو هفتگی می رسند عادت می کنند بعد از ظهر ها گریه و زاری را شروع کنند و تقریبا تا دو ساعت به طور مکرر به این کار ادامه دهند. اگر دوست دارید به کودکتان کمک کنید تا زودتر آرام شود باید دلایل گریهها […]
تمام بچه ها گریه می کنند. و زمانی که به سن دو هفتگی می رسند عادت می کنند بعد از ظهر ها گریه و زاری را شروع کنند و تقریبا تا دو ساعت به طور مکرر به این کار ادامه دهند. اگر دوست دارید به کودکتان کمک کنید تا زودتر آرام شود باید دلایل گریهها و بهانههای کودک را بشناسید. بیشتر کودکان نگرانی و اضطرابشان را با گریه نشان میدهند و به یکی از دلایل زیر گریه میکنند.
- ترس: تاریکی، حشرات، حیوانات و تخیلات ترسناک.
- اضطراب: ترس از جدایی و تنها ماندن یکی از دلایل اضطراب و نگرانیهای مهم کودکان است.
- ناکامی و ناامیدی: ناتوانی در انجام دادن کارها و مدیریت خواستهها.
- جلب توجه: وقتی کودک به توجه و حمایت خاص پدر و مادر برای بازی یا درس خواندن نیاز دارد.
- درد و صدمه: واکنش طبیعی در برابر آسیبهای جسمی و روحی.
علاوه بر این کودک ممکن است گرسنه یا بیش از حد خسته باشد، بدخوابی و بیماری و فشارهای جسمی میتوانند باعث بهانه گیری و گریه کودک بشوند و یا ممکن است کودک بخواهد به این شیوه استقلال و خودمحوریش را اثبات کند.
واکنشهای درست چیست؟
۱- به کودک پاداش ندهید. نباید تسلیم گریههای کودک بشوید و خواستههای نادرستش را برآورده کنید. این روش فقط به او یاد میدهد تا با این شیوه کارهایش را پیش ببرد.
۲- گریههای کودک را در یکی از این دسته بندیها قرار دهید و متناسب با آن رفتار کنید: گرسنگی، خستگی و بی حوصلگی.
۳- وقتی کودک خوشرو و خوش خلق است به کودک توجه بیشتری کنید و خواستههای درست و مناسبش را برآورده کنید.
۴- به خواستههای منطقی کودک سریع توجه کنید و اجازه ندهید کودکتان بخاطر انتظار کشیدن گریه و زاری کند.
۵- کودک را با فعالیتها و بازیهای مناسب سرگرم کنید.
۶- اگر به کودک قولی دادهاید آن را عملی کنید. مثلاً بگویید «اگه کمی صبر کنی برات شیرینی میارم» «کارم که تموم شه باهم نقاشی میکنیم».
۷- به کودک توضیح بدهید که چرا همه خواستههایش را برآورده نمیکنید «الان نمیتونی شیرینی بخوری چون باید نهار بخوری»، «الان وقت تماشای کارتون نیست چون باید بخوابی و فردا صبح زود بری مهد کودک».
۸- وقتی کودک میگوید: «من میخوام…» اغلب نشاندهنده نیاز او به توجه شما است. کمی کودک را به آغوش بگیرید، کنارش بنشینید، برایش کتاب بخوانید و باهم حرف بزنید. همین توجههای کوچک برای آرام شدن کودک کافی است تا دیگر به دنبال بهانه گیری و گریه و زاری نباشد.