مارس 8
بازدید : 1590
نظرات : بدون دیدگاه
خبر بارداری را چه زمانی به فرزند اول بدهم؟

تبریک می گویم! شما منتظر یک نوزاد هستید. همان طور که در این چند ماه خود و خانه را برای ورود نوزاد جدید آماده می کنید، نحوه دادن خبر بارداری به فرزند اول نیز نقش مهمی در پذیرش او دارد. پاسخ فرزندتان به شنیدن خبر بارداری مهم نیست چه باشد، خشم، خوشحالی یا بی تفاوتی، […]

تبریک می گویم! شما منتظر یک نوزاد هستید. همان طور که در این چند ماه خود و خانه را برای ورود نوزاد جدید آماده می کنید، نحوه دادن خبر بارداری به فرزند اول نیز نقش مهمی در پذیرش او دارد.

پاسخ فرزندتان به شنیدن خبر بارداری مهم نیست چه باشد، خشم، خوشحالی یا بی تفاوتی، همه طبیعی هستند. بخش زیادی از آن به سن کودک بستگی دارد. کودکان قبل از ۳ سالگی به خوبی یک کودک ۶ ساله متوجه تغییر در پویایی خانواده نمی شوند.

بهترین کار این است که آماده سازی فرزند برای ورود خواهر و برادر را قبل از ورود نوزاد جدید انجام دهید.

برای دادن این خبر به فرزندتان باید به سن و شرایط فرزندتان توجه کنید. اگر در سنی است که متوجه روزها و هفته ها و زمان مورد نیاز برای تولد یک نوزاد می شود و نیز از شرایط روحی خوبی برخوردار است، بهتر است موضوع را در همان روزهای ابتدایی باخبر شدن از بارداری خود با او نیز در میان بگذارید.

برای مطلع کردن خردسالان باید به چند نکته توجه کرد:

بیشتر آنان متوجه زمان نمی شوند. برای آنان نه ماه صبوری کردن بسیار دشوار است. بنابراین، اگر در همان ماه های ابتدایی او را مطلع کنید، با سوالات، بدخلقی و نگرانی زیادی روبه رو خواهید شد. این چیزی است که مسلما در میان نگرانی های مربوط به آزمایشات و نوبت های پزشکی به آن نیازی ندارید.

پس بهتر است تا زمانی که شکم مادر به وضوح بزرگ شده است صبر کنید. در این زمان می توانید فرزندتان را از وجود بچه دیگری در شکمتان مطلع کنید.

فراموش نکنید که لازم است که والدین اولین کسانی باشند که این موضوع را با کودک در میان می گذارند. شنیدن این خبر از زبان خاله، عمه، مادربزرگ ها یا هر کس دیگری او را با بحران بی اعتمادی و ترس روبه رو می کند.

بنابراین، اگر احتمال می دهید که کسی زودتر از شما این موضوع را با فرزندتان در میان می گذارد، خودتان اول از همه با او حرف بزنید. به او بگویید که به دنیا آمدن نوزاد زمان زیادی طول می کشد و باید شکم مامان خیلی خیلی بزرگ شود.

دادن خبر بارداری به فرزند اول و پیشگیری از حسادت:
در واقع اگر بخواهیم با شما صادق باشیم هیچ روش تضمینی و مطمئنی برای مطلع کردن فرزند از وجود نوزاد در راه وجود ندارد. شما باید به سن کودک در این رابطه توجه کنید. کودکان زیر ۵ سال درکی از زمان به دنیا آمدن نوزاد ندارند. پس اگر بگویید که «وقتی هوا گرم شد» او متوجه نخواهد شد.

اگر کودک در مورد جزئیات پرسید، نیازی نیست همه چیز را توضیح دهید. کودک زیر ۵ سالی که می پرسد بچه از کجا می آید، فقط دنبال یک جواب قانع کننده و درست است. پس بگویید «از شکم مادر».

به او یادآوری کنید که او هم زمانی بچه بود:
وقتی در حال زیر و رو کردن وسایل فرزندان قبلی برای یافتن وسایل به درد بخور هستید، عکس های فرزندتان را به او نشان دهید و به او بگویید که او هم زمانی نوزاد بود. از شیرینی دوران نوزادی او بگویید و بگویید چقدر بودن او در خانه باعث شادی و لبخندتان می شد.

نظر او را بپرسید:
اگرشجاعتش را ندارید از فرزندتان در مورد اسم نوزاد جدید نظرخواهی نکنید. شنیدن نام های عجیب و غریب در این شرایط اصلا دور از انتظار نیست. اما می توانید برای آماده کردن فرزندتان برای ورود نوزاد جدید در مورد چیزهایی مانند لباس ها، اسباب بازی ها و حتی دکور اتاق سوال کنید.

می توانید فرزندتان را همراه خود برای خرید ببرید و از او نیز بخواهید بین دو گزینه انتخاب کند.

عکس های بارداری بگیرید:
گرفتن این عکس ها باعث ایجاد حس خوب در فرزندتان می شود. او را کانون عکس قرار دهید تا تجربه خوبی از آن کسب کند.

منتظر کمی بدخلقی باشید:
کاملا طبیعی است که بعد از دادن خبر بارداری به فرزند اول شاهد احساسات مختلفی از او باشید که شاید هر روز نیز متفاوت باشند.

یک روز از ورود نوزاد جدید شاد است، روز دیگر بهانه گیری می کند و می خواهد تمام روز در آغوش شما باشد.

وقتی شکم مادر بزرگ تر می شود و جای بچه/های اول نمی شود، طبیعی است که او احساس کند نوزاد مادرش را از او گرفته و دچار خشم شود.

در برابر خشم او صبور باشید. به رفتارهای منفی او بی توجهی کنید. پاسخ بدخلقی او را با مهربانی و در آغوش گرفتن بدهید.

اگر نمی توانید فرزندتان را بغل کنید یا به خاطر بارداری دچار تهوع هستید، به او نگویید که همه اینها به خاطر نوزاد جدید است. در این صورت، فرزندتان احساس می کند که نوزاد باعث ناراحتی و بیماری مادرش شده و از او متنفر می شود. در عوض بگویید که به خاطر مراقبت از خودتان نمی توانید دیگر او را از زمین بلند کنید و در آغوش بگیرید اما می توانید بنشینید و او را در بغل بگیرید.

مهم آن است که به حرف های فرزندتان به خوبی گوش دهید و اگر از ورود نوزاد جدید خوشحال نیست، به او حس بد بودن ندهید.

آماده باشید، آماده آماده:
وقتی در حال مطالعه کتاب های جدید در مورد مراقبت از نوزاد هستید، فرزندتان را نیز آماده کنید. کتاب هایی برای او تهیه کنید که در قالب داستان و شعر به در مورد ورود نوزاد جدید توضیح می دهد. اینکه باید چطور با شکم مادر برخورد کند، چطور خودش را آماده پذیرش خواهر/برادر جدید کند و اینکه والدین همیشه او را دوست خواهند داشت.

برای تغییرات بزرگ در زندگی فرزند اول صبر کنید:
آیا وقت جدا کردن تخت خواب فرزندتان است؟ بهتر است کمی صبر کنید. گرفتن از پوشک، تغییر محل زندگی و تغییراتی از این قبیل به طور عادی برای کودکان کم سن و سال با استرس همراه است. همراهی این مراحل تغییر با ورود نوزاد جدید استرس زیادی به کودک وارد می کند.

تغییرات مربوط به نوزاد را به تدریج انجام دهید:
به دنیا آمدن یک نوزاد نه ماه طول می کشد. پس لازم نیست یک شبه تمام خانه را زیر و رو کنید و دکور خانه را کاملا تغییر دهید.

عوض کردن اتاق، ورود لوازم جدید به خانه و تغییر تخت فرزند اول به تخت بزرگسال یا نوجوان باید به تدریج انجام شود. در عین حال، علت این تغییرات را ورود نوزاد جدید اعلام نکنید. زیرا او احساس خشم و حسادت می کند و تصور می کند این نوزاد قرار است نظم زندگی او را به هم بزند.

عروسک بخرید:
این ایده خوبی برای دادن خبر بارداری به فرزند اول به خصوص برای دختران است. او می تواند با عروسکی به سایز نوزاد نگهداری از خواهر یا برادرش را تمرین کند. نگه داشتن بچه، بغل کردن آن، تعویض پوشک و شیردهی می تواند او را آماده ورود نوزاد کند.

از کمی واقعیت استفاده کنید:
اگر آنقدر خوش شانس هستید که به تازگی کسی در اطرافیانتان نوزاد جدید به دنیا آورده است، از آنها اجازه بگیرید که فرزندتان چند ساعتی نقش خواهر/برادر بزرگ تر را بازی کند. بسته به سن فرزندتان (و شجاعت آن تازه پدر و مادر) اجازه دهید فرزندتان کارهایی مانند شیردهی یا بغل کردن نوزاد را تجربه کند.

پس از تولد نوزاد و در بیمارستان:
یک بازی طراحی کنید:
وقتی روز موعود نزدیک تر می شود، با فرزندتان در مورد اتفاقاتی که قرار است در بیمارستان تجربه کنید صحبت کنید. به او توضیح دهید که چه کسی قرار است از او نگهداری کند و او می تواند به مادرش در بیمارستان زنگ بزند. به علاوه، به او اطلاع دهید که چه روزی می تواند مادرش و نوزاد را ببیند.

عیادت کنندگان:
پس از دادن خبر بارداری به فرزند اول و به دنیا آمدن نوزاد، اجازه دهید او اولین کسی باشد که نوزاد را می بیند. این ملاقات را خصوصی نگه دارید تا واکنش کودک طبیعی، بدون فشار جمع، باشد. اولین باری که فرزندتان نوزاد را می بیند برای او به لحاظ عاطفی کمی سخت است. در کنارش باشید و به او محبت کنید.

وقتی جمع عیادت کنندگان از راه می رسند، اجازه دهید فرزندتان نقشی را بازی کند که در آن راحت تر است. بعضی دوست دارند نوزاد را به بقیه نشان دهند و برخی دیگر ترجیح می دهند بنشینند و تماشاگر باشند.

اگر می توانید از برخی از نزدیکان خود، به خصوص آنهایی که کودک دوستشان دارد، بخواهد برای او هدیه یا خوراکی بیاورند و او را برای یک تفریح کوتاه بیرون ببرند.

جشن بگیرید:
مهم ترین چیز پس از خبر بارداری به فرزند اول و آماده کردن او برای ورود نوزاد، این است که هدیه ای برای خواهر یا برادرش بخرد. به علاوه، نوزاد نیز باید هدیه ای برای او بیاورد.

پس از تولد نوزاد و در خانه:
پس روی رشد طبیعی است:
در حالی که خانواده شما در حال سازگاری با اوضاع فعلی است، کاملا طبیعی است که فرزندتان بخواهد دوباره وارد دوره نوزادی شود. پس اصلا تعجب نکنید اگر می خواهد از بطری شیر بخورد یا در تخت نوزاد بخوابد.

در مواجهه با این پسروی، اصلا عصبانی نشوید. این روشی است که کودک اضطراب خود را از طریق آن بیان می کند. فقط کافی است کمی بیشتر او را در آغوش بگیرید. در کنارش چند دقیقه ای بخوابید و برایش قصه بگویید. و زمان هایی که مانند دختری هم سن و سال خودش رفتار می کند او را تشویق کنید.

از کمک هایش استقبال کنید:
کارهای زیادی است که او می تواند در آن مشارکت کند. می توانید او را فروشنده پوشک تعیین کنید. هر بار از او بخواهید یک پوشک یا قوطی شیرخشک به شما بفروشد که هزینه آن یک بوس یا آغوش محکم است.

او می تواند کالسکه را هل دهد یا لباس های نوزاد را از کمد بیاورد.

زمان خاصی را به او اختصاص دهید:
با آن همه کاری که یک نوزاد روی دوش شما می گذارد، کاملا طبیعی است که فرزند/ان بزرگتر از یاد بروند. هر روز زمانی را بدون حضور نوزاد مادر و پدر به فرزند بزرگ تر اختصاص دهید. این زمان باید صرفا مال او باشد. روزهای اول در خانه سخت است. همه بی خوابی دارند و خسته اند. در این روزها می توانید از خاله ها و عمه ها برای سرگرم کردن فرزندتان کمک بگیرید.

تنها اطمینان یابید که این کار به قدری نباشد که فرزندتان احساس کند او از خانه و خانواده دور شده است و نقش مزاحم دارد. پس می توانید گاهی از اعضای خانواده بخواهید از نوزاد مراقبت کنند تا شما با فرزندتان به یک پیاده روی کوتاه تا بستنی فروشی بروید.

توصیه هایی به والدین برای حسادت فرزند اول به نوزاد:
شیردهی:
در زمان شیردهی سعی کنید فرزند بزرگ تر خود را به نحوی سرگرم کنید. قبل از آنکه شیردهی را شروع کنید، به نیازهای او پاسخ دهید. اگر گرسنه یا تشنه است، به او رسیدگی کنید. اسباب بازی هایش را در کنارش قرار دهید تا سرگرم شود. از او بخواهید در کنار شما بنشیند و نقاشی بکشد. با دست دیگر فرزندتان را در آغوش بکشید یا دستش را بگیرید.

تغییرات رفتاری کودک:
پس از ورود نوزاد جدید، احتمال بروز تغییرات و مشکلات رفتاری در کودکان وجود دارد. برخی از مشکلات رایج عبارتند از شب ادراری، لجبازی، اضطراب جدایی، تحریک پذیری، رفتار خشن با شیرخوار، مشکلات خواب یا تغذیه و رفتارهای کودکانه.

به او زمان بدهید. اجازه دهید به شرایط عادت کند.
میزان محبتتان را به او افزایش دهید.
به او اطمینان دهید که دوستش دارید.
از توجه بیش از حد که باعث تثبیت یک رفتار برای جلب توجه می شود خودداری کنید.
تنبیه رفتار منفی، در صورت فقدان تشویق رفتار مثبت، می تواند باعث تشدید رفتار بد برای جلب توجه شود.

او را از دوره کودکی جدا نکنید:
از فرزندتان یک مادر دوم نسازید. او هنوز کودک است و شما حق ندارید با عنوان عادت کردن او به نوزاد او را از دوره خردسالی محروم کنید.

بنابراین، از او به صورت افراطی برای مراقبت از نوزاد استفاده نکنید.

دائما به او تذکر ندهید که تو بزرگ شده ای و این کارها زشت است.

با ورود نوزاد جدید، او را از حقوق معمول یک نوپا (برای مثال، یک سال و نیم) مانند پوشک شدن و شیر خوردن محروم نکنید. اجازه دهید او رشد طبیعی خود را طی کند.

مواجهه با رفتار بد کودک:
اصول تربیتی شما پس از دادن خبر بارداری به فرزند اول و تولد نوزاد نباید تغییر کند. اگر تا دیروز شکلات خوردن قبل از ناهار ممنوع بوده است، امروز برای باج دادن به او نباید آزاد شود.

بیشتر از قبل با او بحث نکنید و غر نزنید. شما خسته هستید، اما این کارها باعث تداوم بدرفتاری و خستگی بیشتر خودتان می شود.

وقتی عصبانی هستید، چند دقیقه ای از فرزندتان دور شوید تا کنترل خشمتان را به دست گیرید.

بعضی از رفتارهای بد کودک مانند بچگانه حرف زدن را نادیده بگیرید. در عوض، رفتارهای درست را تشویق کنید.

تنها زمانی به رفتار بد فرزندتان واکنش نشان دهید که احتمال آسیب به نوزاد وجود دارد. او باید بداند که آسیب زدن به نوزاد به هیچ وجه پذیرفته نیست.

فرزندتان را مقایسه نکنید. این کار حس حسادت را در او شعله ور می کند.

آیا می توانم وسایل فرزند اول را به نوزاد بدهم؟
ورود نوزاد جدید به خانه برای بعضی از کودکان به معنی ورود جانشین است. حتی برخی از آنان تصور می کنند که فرزند خوبی نبوده اند که مادر و پدر یک بچه دیگر آورده اند. پس با دادن وسایل فرزند اول این فکر را در او تقویت نکنید.

حتی اگر فرزندتان به ظاهر خوشحال است، ریسک نکنید. برخی از آنان به شدت به وسایل خود وابسته هستند.

اگر توانایی مالی دارید، بهتر است وسایل جدیدی بخرید. چنانچه نمی توانید یا مایل نیستید وسایل جدیدی بخرید، بهتر است وسایل آشنا برای فرزندتان را کمی تغییر دهید تا شکل و ظاهر جدیدی به خود بگیرند. برای مثال، دور از چشم فرزندتان رنگ گهواره نوزادی او را تغییر دهید تا تصور کند یک گهواره جدید است.

وسایلی را که برای فرزندتان آشنا نیست، بدون تغییر رها کنید. اما لازم نیست به او یادآوری کنید که این وسیله مال تو بوده است.

خاطرات او، شامل اولین لباس، اولین کفش و هر چیز مهم دیگری را در یک جعبه نگهداری کنید.

نویسنده این مطلب :

خانم خوش بیانی

به اشتراک بگذارید :

دیدگاه شما