همه والدین دوست دارند فرزندان خلاق و خوش فکری پرورش دهند. پرورش خلاقیت کودکان در دنیای امروزی نقش مهمی در آینده آن ها خواهد داشت، انسان های خلاق راه حل های جدید برای مشکلاتشان پیدا می کنند به همین دلیل شاد تر هستند و در زندگی موفق ترند.خلاقیت نیز مانند هوش انواع مختلفی دارد و […]
همه والدین دوست دارند فرزندان خلاق و خوش فکری پرورش دهند. پرورش خلاقیت کودکان در دنیای امروزی نقش مهمی در آینده آن ها خواهد داشت، انسان های خلاق راه حل های جدید برای مشکلاتشان پیدا می کنند به همین دلیل شاد تر هستند و در زندگی موفق ترند.خلاقیت نیز مانند هوش انواع مختلفی دارد و هر یک از روشهای پرورش خلاقیت کودکان به تقویت یک یا چند بخش از خلاقیت کمک می کند. یکی از روش های پرورش خلاقیت در کودکان، ساخت کاردستی است.
- مواد و لوازمی که بهتر است در کـاردستی و شـبیهسازی مورد استفاده قرارگیرد:
نـخست بـاید تـوجه بسیار کرد کـه لوازم مـورد احتیاج برای کار آسـان بدست آید. کاغذ و مقوا و مداد رنگی و تخته سهلایی، وسایل کاملا مناسب کار نیست زیرا اگـر مـواد کاملا آماده در اختیار کودک بگذرایم مـوجب نـابود شدن قـدرت ابـتکار وی مـیشویم و او را بیتدبیر و بیدست و پا بارمیآوریم. بـهترین نوع شبیهسازی آن هایی است که از لوازم بیمصرف خانه و محیط پیرامون کودک بوجود آید. قوطیهای خالی کـبریت، جـعبههای چوبی و مقوایی در اندازههای مختلف، قرقره، چـوب پنـبه، دسـته جـارو، کـاغذهای نقرهای رنگ کـه شـکلات در آن میپیچند، جوراب های پاره شده و ده ها چیز از این قبیل همه و همه میتوانند در ساختن اشیاء ابتکاری و زیبا نـقش مـهمی داشـته باشند.
بهتر آنست که حتی الامکان حـداقل ابـزار کـار در اخـتیار کـودکان قـرارگیرد زیرا این طریق گذشته از آنکه موجب صرفهجویی در مخارج میشود و فکر کودک نیز برای استفاده بردن به طرق مختلف از حداقل لوازم و ابزار موجود به کار میافتد و قدرت ابتکار و خلق کردن در وی تـقویت میگردد و حال آنکه فراهم آوردن ابزار و آلات بسیار موجب میگردد که کودک، تنبل باربیاید و فکر خود را کمتر بکار برد.
مثلا برای سوراخ کردن چوب پنبه و مقوا میتوان از یک سیخ استفاده کرد و در مورد سـوراخ کـردن مقوا بهتر است از یک قرقرۀ خالی نیز کمک گرفت تا سیخ پس از عبور از مقوا وارد سوراخ قرقره شده دست و پا را مجروح نکند. ولدین یا مربی حتی الامکان باید کمتر راهنمایی کند و تا آنجا کـه امـکان دارد در شما معلمان ساکت باشد تا بدین گونه کودک فرصت بسیار گرانبهایی برای پند و درس گرفتن از خطاها بیابد.
از این رو نباید این فرصت را از او گرفت و نیز نـباید هـمۀ اشکالات کار را پیش بینی کـرد و نـباید بوی دستورات مختلفی داد؛ بگذارید هرچه زودتر آغاز بکار کند، اشتباه کند، خراب کند و آن گاه راه صحیح کار کردن را پیدا کند.
تمام مدل ها تا آنـجا کـه امکان دارد باید به طور مـناسبی به اندازۀ اصل ساخته شود ولی البته نباید از کودک انتظار داشت که صد در صد مقابل اصل کار کند. باید کودک را به انجام کار دقیق واداشت ولی ضمنا نباید فراموش کرد که کار دقیق یک کودک بـا کـار دقیق یک بزرگسال البته تفاوت بسیار دارد.
جملاتی مانند «این خوبست» و «این خیلی بد است» هرگز نباید به کار برود بلکه آن ها بهتر است مثلا بگوییم: «امروز از هفتۀ پیش بهتر شده اسـت» فـراموش نکنیم کـه اغلب مواقع، صددرصد نسخۀ مطابق اصل ساختن بدان معنی است که نیروی تخیل و ابتکار وجود نداشته اسـت.
مغز کودکان از اندیشههای گوناگونی انباشته است که قدرت بیان آن را نـدارند ولی ایـن انـدیشهها هرچه هست تازه است باید مراقب بود که باین اندیشههای نو لطمهای وارد نیاوریم. بدین گونه امید است سـاعات گـران بهای کاردستی بیهوده نگذرد و معلمان مطلع و علاقمند بتوانند حداکثر استفاده را بشاگردان خود برسانند و از ایـشان بـرای آیـندۀ کشور، جوانانی متعادل و آماده برای زندگی کردن و لذت بردن از آن بپرورند.