کودکان و نوجوانان به دلیل شرایط سنی به هیجان علاقه‌ زیادی دارند و هرگونه فعالیت که این واکنش را در آنها به وجود آورد ترجیح می‌دهند. نمی‌توان به طور کلی گفت کدام بازی خوب است و کدام بد و باید هر بازی به صورت جداگانه تحلیل شود. بازی‌هایی که در آن حل مساله و خلاقیت وجود داشته باشد و رسیدن به هدفی بزرگ بدون خشونت و تنها با برقراری ارتباط باشد ارزشمند است.

اگر چنانچه قراراست کودکان و نوجوانان از بازی های كامپيوتری استفاده كنند، بهتراست بازی های تصويری خلاق كه كودكان بايد به وسيله آن ها، معما هايی را حل كنند، بيش از بازی های ديگر مورد توجه آن ها قراردهيد.

بازی دسته جمعی كودكان، با ابزارهای تصويری كمتر مسئله ساز است، اين اسباب بازی ها، زمانی مخرب خواهد بود كه كودک به تنهايی برای ساعات طولانی، غرق بازی شود.

والدين وقت بيشتری را به كودک و نوجوان خويش اختصاص بدهند. هر قدر وقت گذاری و ارتباط صحيح بين والدين و فرزندان بيشتر باشد زمينه چنين بازی هايی كمتر فراهم می شود. مقصران اصلی، والدين هستند كه فرزندان خود را برای ساعت های طولانی درمقابل تلويزيون، كامپيوتر، ويدئو گيم، يا فيلم های ويدئويی رها می كنند.

بهتر است كه والدين همراه فرزندان خود به كوهستان، باشگاه ها و ميادين ورزشی بروند و به بازی های مورد علاقه آن ها بپردازند تا انرژی عصبی و روانی آنان تخليه شده و توجه شان از بازی های رايانه ای منحرف شود.

توجه:

• به فرزندتان اجازه ندهيد در فاصله نزديكی از صفحه رايانه بنشيند.
• از رايانه هاي با صفحه كوچک استفاده كنيد.
• نور صفحه تلويزيون را كم كنيد.
• ضروری است بچه ها به طور مرتب بين دو نوبت بازی استراحت كنند.
• چشم ها بايد مسلط به صفحه رايانه باشد.
• روشنايی اتاق به نحوی تنظيم شود كه زنندگی نور به حداقل برسد.
• بهتر است والدين با كودكان صحبت كنند كه فقط روزهای تعطيلی مجاز به استفاده از اين بازی ها هستند.
• با استدلال و منطق آسيب هايی را كه كامپيوتر به كودكان وارد می آورد متذكر شويد.

مخربترين بازي های تصويری، بازی هايی هستند كه تصاوير آن ها، به طور مكرر، بر صفحه ظاهر می شوند و كودک بايد به تمام تصاويری كه از برابر چشم وی می گذرند، شليک كند، لذا توصيه می شود از اين گونه بازی ها كمتر در دسترس كودک قرار گيرد