تربیت در لغت از ریشه (ربو) اشتقاق یافته است. تربیت از نظر دانشمندان تربیتی، فعالیتی منظم و تدریجی برای کشف استعدادها و از قوه به فعلیت رساندن آنهاست.

بنابراین تربیت دینی به معنای چگونگی به کارگیری و پرورش استعداد های درونی انسان در پذیرش، ‌اُنس، ‌تقید و تحقق ارزشها و فرائض دینی است تا با آنها به رشد و کمال مطلوب دست یابد و هدف نهائی از این تربیت رشد انسان به مقام عبد الهی و عبودیت الهی است.

دین از جانب خداست و ارزش ها و فرامین دینی همگی در جهت رشد و پویایی و بالندگی انسان برای تحصیل قرب حضرت حق تبارک و تعالی می باشد. در تربیت دینی عواملی نقش گذار هستند که عبارتند از وراثت، محیط و معاشران و دوستان که اگر این سه عامل از روحیه ی دینداری و تقید به ارزشها و فرائض الهی برخوردار باشند، تربیت دینی کودکان و نوجوانان از جمله در فریضه حجاب و عفاف نتیجه خواهد داد و اگر این سه عامل نامطلوب باشند تربیت دینی به معنای واقعی محقق نخواهد شد.

دوران کودکی و نوجوانی به جهت نقشی مهمی که در سرنوشت آینده انسان ایفا می کند،‌ فرصت بی نظیری است که نباید آن را از دست داد. این دوران بهترین زمان برای تربیت و پایه گذاری زندگی سالم و سعادتمندانه کودکان و نوجوانان است.

چرا که شالوده شخصیت انسان در همین دوران شکل می گیرد. تربیت دینی کودکان و نوجوانان از جمله نهادینه نمودن فریضه حجاب و عفاف بایستی در دوران قبل از دبستان و از طریق ایجاد انس نسبت به مسائل و ارزش های دینی و قرآنی تحقق یابد. از عوامل مؤثر در تربیت و پرورش کودکان و نوجوانان شناخت فطریات آنها می باشد. اگر این شناخت حاصل شد تربیت و پرورش و رشد کودکان و نوجوانان بهتر، راحت تر و صحیح تر انجام می گیرد.

کودکان و نوجوانان بدلیل جدید العهد بودن و پاک بودن فطرتشان قابلیت تربیتشان بیشتر است و لذا تربیت باید از اول کودکی باشد و مربی (خانواده) با برنامه به تربیت این امانات الهی بپردازد. اگر این کار صورت گیرد آنها به مراتب عالیه خواهند رسید. امام خمینی (ره) فرموده اند: «کودکان خودتان را تهذیب کنید، کودکان خودتان را اسلامی بار بیاورید».

نفوس کودکان و نوجوانان یک نفوس سالم، ساده و بی آلایش و قابل قبول هرتربیتی است و هر چیزی که به آنها القا شود می پذیرند، ‌کودکان و نوجوانان یک آئینه صیقلی هستند که هر چه با برنامه و جذابیت های خاص خود به آنها القا شود آن را می پذیرند و بر ذهن و فکر آنها نقش می بندد.

انس دهی کودکان و نوجوانان با ارزش های اخلاقی از جمله: فریضه حجاب و عفاف، تکرار با برنامه،‌ نمایش الگویی و عملی والدین و اعضاء خانواده،‌ تشویق و ترغیب و عادت دهی مطلوب کودکان و نوجوانان به انجام ارزشها و فرایض موجب نهادینه شدن ارزشها و فرائض الهی در نفوس و وجود آنها می گردد و به عبارتی دیگر ارزشها آگاهانه و عالمانه درونی می گردد و عمق می یابد و سطحی و زودگذر نخواهد بود.

• روش شناسی:

شناسایی و پیدا کردن راهکارها،‌ شیوه ها و مهارت های مؤثر در آموزش،‌ تبیین،‌ الگو سازی و نهادینه نمودن ارزش ها و فرائض دینی در قرآن کریم، ‌روایات حضرات معصومین (علیهم السلام) موجب می گردد تا با بهره گیری صحیح و با برنامه بتوانیم از آن شیوه ها و روشها بهره جسته و با زمینه سازی، فضا سازی، جهت بخشی و الگو دهی و با استمداد از عناصری همچون محبت،‌ تشویق و تذکر به نهادینه نمودن یا درونی نمودن و عمق بخشی به ارزشها و فرائض دینی اقدام نمود.

تربیت دینی بدون بهره گیری از شیوه ها و روشها و مهارت ها و بدون برنامه و صبر راه به جائی نخواهد برد و نتیجه مطلوبی عائد نخواد شد.