
شما هم مثل تمام والدین میخواهید فرزندان شادی داشته باشید. میخواهید فرزندتان بتواند زمانی که بزرگتر شد از خودش مراقبت کند. امیدوارید فرزندتان دوستان خوب و شغل مناسبی برای خودش دست و پا کند. همچنین امیدوارید روزی بتواند خانوادهای برای خود تشکیل دهد. اما والدین عزیز! کودکان برای رسیدن به این مراحل باید موارد بسیاری […]
شما هم مثل تمام والدین میخواهید فرزندان شادی داشته باشید. میخواهید فرزندتان بتواند زمانی که بزرگتر شد از خودش مراقبت کند. امیدوارید فرزندتان دوستان خوب و شغل مناسبی برای خودش دست و پا کند. همچنین امیدوارید روزی بتواند خانوادهای برای خود تشکیل دهد. اما والدین عزیز! کودکان برای رسیدن به این مراحل باید موارد بسیاری را بیاموزند. آنها باید بیاموزند چگونه مسئولیت قبول کنند با دیگران سازگاری پیدا کنند، پول پسانداز کنند و بسیاری موارد دیگر!
آموختن این موارد بخشی از مستقلشدن فرزند شما و مستقلشدن، بخش مهمی از بزرگشدن فرزندتان است. به خاطر داشته باشید کودکان یک شبه مستقل نمیشوند. آنها نیاز به تمرین بسیار دارند. این امر برای کودکان کمشنوا مشکلتر هم هست به ویژه کودکان کمشنوایی که در برقراری ارتباط مشکل دارند و در کسب استقلال با مشکلات بسیاری روبهرو هستند. برخی از والدین همیشه در کنار فرزندانشان هستند و به جای آنها صحبت میکنند. اما حتی کودکان خردسال هم میتوانند بیاموزند از خود مراقبت کنند.
۱ـ به فرزندتان اجازه انتخاب دهید.
او میتواند تصمیم بگیرد ساندویچ بخورد یا پیتزا؟ بلوز آبیاش را بپوشد یا ژاکت قرمزش را؟ به کودکان ناشنوا گاه به اندازه کودکان شنوا اجازه انتخاب داده نمیشود. در صورتی که به او اجازه این کار را بدهید، متوجه میشود نظرش میتواند مهم باشد. همچنین احساس میکند روی برخی چیزها کنترل دارد. این امر برای کودکان ناشنوا بسیار بااهمیت است زیرا برخی اوقات به نظر میرسد در اتفاقاتی که برایشان رخ میدهد، هیچ سهمی ندارند.
۲ـ به او آموزش دهید خودش از سمعک یا دستگاه کاشت حلزون شنواییاش مراقبت کند.
در صورتیکه فرزندتان از سمعک یا دستگاه کاشت حلزون شنوایی استفاده میکند باید به او آموزش دهید تا حتی در غیاب شما هم بتواند از آن مراقبت و استفاده کند. به او نشان دهید چگونه آن را تمیز کند، باتریهایش را بررسی یا عوض کند و زمانی که مشکل دارد چه کار کند.
۳ـ به فرزندتان بیاموزید بعضی چیزها را خودش از دیگران درخواست کند.
مثلاً در رستوران خودش غذای درخواستی خود را به پیشخدمت بگوید یا به مغازهدار بگوید چه نوع بستنی میخواهد. این کار برای کودک ناشنوا مشکلتر از کودک شنواست. اما مهم است که فرزندتان بیاموزد بدون اینکه کسی بجایش صحبت کند، میتواند خواستههای خود را بیان کند. گرچه این امر در ابتدا برای او اصلاً ساده نیست، اما به تدریج آن را میآموزد و به این ترتیب میتواند با دنیای واقعی آشنا شود.
۴ـ از او انتظارات زیاد اما متناسب داشته باشید.
از او بخواهید برخی کارهایی را که در حد سن اوست، انجام دهد. به عنوان مثال اتاقش را خودش مرتب کند یا به تنهایی به حمام برود. ممکن است در برخی موارد نیاز به کمک شما هم داشته باشد، اما او هم مانند دیگر کودکان شنوا از عهده کارها برمیآید. فکر کنید او از عهده چه کارهایی برمیآید و چه کارهایی را نمیتواند انجام دهد. مطمئن باشید متوجه میشود انتظار شما از او چقدر است.
۵ـ به او بیاموزید خیلی احتیاط کند اما اجازه دهید کارهایی را که کودکان دیگر انجام میدهند، او هم انجام دهد.
مثلا اجازه دهید دوچرخهسواری کند یا از خیابان رد شود. او باید یاد بگیرد پیش از ردشدن از خیابان چه کار کند. باید بداند ماشینها بوق میزنند و معنای بوق آنها چیست. همچنین باید بداند نمیتواند بوق آنها را بشنود. بنابراین باید به اطلاعاتی که از راه بینایی به دست میآورد تکیه کند. مثلا از آینه کنار دوچرخهاش استفاده کند و مراقب ماشینها باشد.
۶ـ به او مسئولیت بدهید به ویژه در مورد مسائل مربوط به کمشنواییاش.
نباید فرزندتان دائما نیاز داشته باشد شما همه چیز را برایش ترجمه کنید. به او بیاموزید زمانی که متوجه صحبتهای فردی نشد، از او بخواهد برخی چیزها را برایش تکرار کند. اگر در مدارس تلفیقی درس میخواند، به او بیاموزید چگونه با معلمش صحبت کند و اشکالات درسی خود را بپرسد. دائما او را برای این کارها تشویق کنید. این مهارتها بعدها که بزرگتر شد، برایش بسیار حائز اهمیت است. اگر آنها را اکنون بیاموزد، بعدها راحتتر خواهد بود.
۷ـ به او در مورد پول آموزش دهید.
این مورد برای همه کودکان شنوا و ناشنوا سودمند است. اما در مورد کودکان ناشنوا مشکلتر است زیرا در رستوران یا مغازه متوجه صحبتهای شما با مغازهدار یا صندوقدار رستوران در مورد قیمتها نشدهاند. به او بیاموزید هر چیزی قیمتی دارد و قیمت هر چیز بستگی به ارزش آن دارد. درمورد صرفهجویی و کم خرجکردن و درست خرجکردن برایش صحبت کنید. زمانی که به حد کافی بزرگ شد، اجازه دهید خودش به خرید برود و خودش تصمیم بگیرد چگونه پولش را خرج کند. به او پول تو جیبی هفتگی و بعدها ماهیانه بدهید تا خودش مسئول خرجهایش شود. اگر تصمیم گرفت برای خرید چیزی پولش را پسانداز کند، در این کار به او کمک کنید. به فرزندتان بگویید گاهی همه افراد اشتباه میکنند و اشتباهکردن اشکالی ندارد. بیشتر کودکان از اشتباهات خود چیزهایی میآموزند و این اشتباهات به آنها کمک میکند تلاش کنند دیگر مرتکب آن اشتباه نشوند. مرتب به او بگویید شاهد تلاشهایش هستید و به او افتخار میکنید. مهم نیست چه اتفاقی میافتد، مهم تلاشهای اوست.