ایـجاد دیـدگاه مثبت نسبت به رویدادهای زندگی در فرزندان به‌ تقویت اعتماد به نفس آنان کمک بزرگی می‌کند. یکی از رویدادهایی‌‌ که‌ باعث‌ کاهش اعتماد به نفس در‌ فرد‌ می‌شود‌، «شکست» است. پدر و مادر می‌توانند فرزند «شـکست خورده» را در مورد آن واقعه به‌ طور منطقی توجیه کنند و تعریف صحیحی از‌ کلمۀ «شکست‌» به او ارائه دهند. به او بیاموزند، افرادی‌ که‌ در زندگی هدف دارند و تلاش‌ می‌کنند به هدف خود برسند، ابتدا وسایل و راهکارهایی را بـرای خـود انتخاب می‌کنند. استفاده‌ از‌ بعضی‌ از این وسایل و راهکارها امکان‌ دارد همیشه موفقیت‌آمیز نباشد.

فردی‌ که مثبت‌اندیش و هدفدار است، در اراده‌اش تزلزل روی‌ نمی‌دهد و با اتکار به خود،هر شکست را یک فرصت‌ طلایی‌ مـی‌شمارد‌ و بـا تجزیه و تحلیل علل عدم موفقیت، بهترین بهره‌برداری را از موقعیت‌‌ پیش‌ آمده می‌کند. به عبارت دیگر، افرادی که به نفس خود متکی‌ هستند، به اصل «خیر الامور‌ فی‌ ما‌ وقع» ایـمان دارنـد و از یک رویداد بد نیز جریانی مثبت می‌سازند. به‌ علاوه‌،برای‌ گام برداشتن به سوی هدف‌ با جدیت و سعی تمام از نتایج آن استفاده می‌کنند‌. با‌ چنین‌ طرز فکر و دیدگاهی است کـه فـرزند تـشویق می‌شود یأس و ناامیدی را از خود دور‌ سـازد‌ و بـه اقـدامی جدید و استفاده از راه‌های دیگر دست زند.

انسانی که پویاست، طبیعی‌ است‌ که‌ در مسیر آزمایش و خطا گاهی با شکست نیز رو به‌ رو شـود و ایـن مـسأله نباید خارج‌ از‌ انتظار وی‌ باشد. فقط افرادی در زنـدگی شـکست نمی‌خورند که هرگز دست به‌‌ عمل‌ هدفمند‌ نمی‌زنند. به عبارت دیگر، ترس از شکست بعضی‌ انسان‌ها را منفعل بار می‌آورد، شـکست، تـجربۀ بـسیار‌ ارزشمندی‌ است. برای این که در ذهن فرزندان این طرز فـکر مثبت‌ نسبت‌ به‌‌ رویدادها، بهتر و سریع‌ تر شکل بگیرد،پدر و مادر می‌توانند به آنان‌ از طریق آشنا کردنشان با‌ زندگی‌ بـزرگان‌ کـمک کـنند. زندگی بزرگان و افرادی که به عنوان برترین‌ها در جوامه بشری‌ مطرح‌ شـده‌اند، الگـوی‌ خوبی برای تقویت اعتماد به نفس است.

والدین برای تقویت اعتماد به نفس فرزندان‌ بهتر‌ اسـت بـا صـرف‌ وقت و بردباری، آنان را نسبت به این موارد آگاه‌ سازند‌ و آن‌ها را تشویق‌ کـنند:

1- مـهم‌ترین هـم‌صحبت و پشتیبان‌ خود‌ را‌ خداوند بدانند، قدر تمام‌ نعمت‌هایی را که‌ خالق‌ کلّ هستی به آن‌ها و خـانواده آن ها ارزانـی داشته‌ است، بدانند و به در کاهش شکرگزار‌ باشند‌.

2- راحت‌طلبی را کنار بگذارند و برای‌ زندگی‌ خود هـدف‌های‌ بـلند‌ مدت‌‌ و کوتاه مدت تعیین کنند.

3- راه رسیدن‌ به‌ هدف‌های خود را خیلی دقیق بررسی کـنند و بـعد از بـررسی، به برنامه‌ریزی‌ دقیق‌ بپردازند و برای آن زمان مناسب و واقعی‌‌ تعیین نمایند. برای به‌ دست‌ آوردن نـتیجۀ مـطلوب، لازم است‌ با‌ واقع‌ بینی توان خود را ارزیابی کنند.

4- برای این که جسم خود را سـالم‌ نـگه‌ دارنـد، سعی کنند، خواب کافی‌، تغذیه‌ مناسب‌، ورزش و تحرک بدنی‌ مستمر‌ داشته باشند.

5- به نظافت‌ شخصی‌ و آراسـتگی سـرووضع خود اهمیت بدهند، توانایی‌های جسمی، روحی و ذهنی خود را به دقت بشناسند‌ و خـارج‌‌ از تـوانایی‌هایی کـه دارند،از خود‌ انتظار‌ نداشته باشند‌. در‌ بررسی‌های‌‌ خود، وضع اقتصادی خانواده‌ و محدودیت‌های آن را در نظر بگیرند، نسبت بـه خـود احـساس شایستگی کنند و مثبت‌نگر باشند و سعی‌ کنند‌، همواره تبسم بر لب داشته باشند‌.

6- روش صـحیح‌ مطالعه‌ را‌ بیاموزند، روش صحیح‌ گوش‌ کردن را به‌ کار ببندند و در طول روز و در ساعات فراغت از تنفس عمیق و تمرین‌های آرامش‌ بخش‌ اسـتفاده‌ کـنند‌. حس استقلال را در خود تقویت‌ کنند‌ و به‌ هیچ‌ عنوان‌ خود‌ را‌ متکی به دیـگران نـدانند، روحیۀ همکاری را در خود پرورش دهند و بدین وسیله در شـادی دیـگران سـهیم شوند و برای اجرای هر طرحی که مـناسب و مـثبت می‌دانند، در‌ همان لحظه‌ اقدام کنند و آن را به بعد موکول نکنند.