از عوامل مؤثر بر اعتماد به نفس نگرش والدین نسبت به احساسات کودکان به ویژه در سالهای اول کودکی است.

وقتی پدر و مادر احساسات کودک را مورد پذیرش قرار دهد کودک پایه ای محکم برای احساسات خود پیدا می کند و به پرورش اعتماد به نفس او کمک می کند و بالعکس اگر یکی از والدین یا هر دو بیشتر از حد انتقادی و با ساختار باشند و یا می باشند مانع از شکل گیری صحیح کودک به سوی استقالل می شود و ممکن است کودک خود را ناتوان، نامناسب و پایین تر از چیزی که واقعا است در نظر بگیرید ولی اگر والدین تشویق کننده باشند و کودک را حمایت کنند و با شکست ها و اشتباهات عاشقانه حامی او باشند کودکان یاد می گیرند که اعتماد به نفس خود را پرورش دهند.

باکمال تعجب عدم اعتماد به نفس لزوما به معنی عدم توانایی نیست بلکه ممکن است عدم توانایی ناشی از تمرکز بیش از حد در انتظارات غیر واقعی و یا استاندارد های دیگر به ویژه پدر و مادر و یا انتظارات جامعه است.همچنین نفوذ دوستان هم می تواند تاثیری قدرتمند در شکل دهی به احساسات در مورد فرد دارد.

در طریق تربیت طفل و پرورش اعتماد به نفس در او باید قدم هایی برداشته شود که برخی از آنها عبارت اند از:

• راهگشایی برای موفقیت کودک و آماده کردن امکانات برای رشد او.

• استفاده از فرصت هایی که گاهی در مسیر زندگی انسان پدید می آید و قرار گرفتن در آن موجب رشد است.

• بکارگیری رغبت های کودک و در نظر داشتن تمایلات او تا حدی که موجب غرور و لوسی او نشود.

• حمایت از کودک، بویژه زمانی که او با محرومیت یا شکستی مواجه شده است.

• ارائه راههای تازه برای موفقیت های بعدی و دمیدن روح امید برای حرکت مجدد او.

• کشف استعدادهای نهان و بکار انداختن آن ها در طریق حرکت های جدید کودک.

• ایجاد تنوع در زندگی از طریق گردش ها ، تفریحات و جابه جایی ها.

• استفاده از غرور کودک برای رشد او و حرکت دادن او و ایجاد جرأت و شهامت در او.

• و بالاخره سعی در حفظ روحیه کودک ، احترام گذاری به شخصیت او و شاداب نگه داشتن او.