هدف انضباط آن است که به بچه ‏ها توانایی اداره کردن خود و زندگی‏شان داده شود. انضباط، آنها را قادر می‏ سازد که با محیط ‏های جدید کنار آمده، تفکر منطقی داشته و به خوبی با مسائل خود کنار آیند. و به این طریق توانایی انتخاب‏های صحیح را در جاهای مورد نیاز پیدا می‏کنند.

کودک نامنظم غالبا در سازگاری با محیط کندتر از کودکان دیگر است. عصبانی و زود رنج است و در انجام هر کاری سست و بی اراده است و کارها را نیمه کاره رها می کند و اغلب عجول و هیجانی است .

قبل از برخورد با موقعیت، باآرام بودن برای خود زمان بخرید. می توانید به فرزندتان بگویید: «کارت بسیار بد بود، من برای تصمیم گیری احتیاج به زمان دارم.» زمانی که عصبانیت خود را کنترل کردید، ابتدا با فرزندتان همدردی کنید، سپس عواقب کارش را به او گوشزد کنید. همدردی به فرزند شما این امکان را می دهد تا راحت تر با عواقب کار بد خود کنار بیاید. نیازی نیست بر سر فرزندتان داد بزنید، نیازی نیست عصبانی شوید. اجازه دهید که رفتار نامناسب آن ها، مشکل خود آنها باشد.

رفتار شما بیشترین تاثیر را بر روی آنها خواهد داشت. اولین راه یادگیری انسانها تقلید است. اگر می خواهید فرزند شما صادق باشد، خودتان تمرین صداقت کنید. اگر می خواهید فرزندتان مودب باشد، در منزل و در مکانهای عمومی، خودتان باید مودب باشید. حقیقت این است که یاد دادن نظم و انظباط به کودکان کار دشواری است. علی رقم همه تلاش های شما، روزهای بد و خوب خواهید داشت.

به کودک یاد دهید که پیش از انجام هر نوع بازی جدید باید وسایل بازی قبلی را جمع کرد. ابتدا شاید کودکان در برابر این قانون جدید واکنش منفی نشان دهند اما پس از مدتی متوجه می شوند اگر همکاری کنند، سریع تر می توانند بازی کنند. برای رسیدن به این هدف، باید به کودک خود گوشزد کنید تا زمانی که همه وسایل سرجای خود قرار نگیرند از بازی خبری نیست. این کار به مرور به یک عادت تبدیل می شود و کودک خودش به طور خودکار وسایل را پس از هر بازی جمع می کند.

کودک باید وسایل کوچک که برایش سنگین نیستند را جمع کند و وظیفه جمع کردن وسایل بزرگ و سنگین به عهده والدین است. هنگام برقراری نظم برای کودک خردسال هرگز به او دستور ندهید بلکه تقاضایتان را به صورت پیشنهاد با او مطرح کنید، اگر کودک از شما چیزی خواست و شما ناچار بودید او را از آن محروم کنید لااقل آرزویش را محترم بشمارید و بهتر است در این مورد با او هم دردی کنید.

گاه برای سرپیچی از مقررات می‌توانید امتیازی را لغو کنید. محرومیت از تماشای یک فیلم جالب، بازی با اسباب‌بازی یا پلی‌استیشن اگر به‌ جا انجام شود، مؤثر خواهد بود. ممنوعیت تماشای تلویزیون، زمانی که برنامۀ جالبی ندارد، فایده‌ای نخواهد داشت.

جمع‌کردن تمام اسباب‌بازی‌ها برای تخلف از یک قانون احتمالاً وضعیت را بدتر می‌کند، چون کودک دیگر سرگرمی‌ای ندارد جز اینکه مزاحمت ایجاد کند و اگر بازی با پلی‌استیشن را برای یک روز منع کنید تأثیرش بیشتر از محرومیت یک‌هفته‌ای است. چون بعد از گذشت یکی دو روز هم شما و هم فرزندتان فراموش خواهید کرد که اصلاً برای چه آن را کنار گذاشته‌اید.