باید از کودکان انتظار داشته باشید که مسئولیت‌هایی را بپذیرند و به انجام آن ها پای‌بند باشند. وقتی کودکان‌تان خیلی کوچک هستند و حتی به سن مدرسه نرسیده‌اند، نیز باید در حد و اندازه‌ی توان‌شان به آن ها مسئولیت بدهید. این کار باعث می‌شود، فرزندتان وظایفی را برای خود احساس کند و با انجام صحیح آن ها احساس شادی و بهره‌وری داشته باشد.

برای مثال حتی قبل از این که کودک‌تان به مهدکودک برود، همیشه برای انجام وظایفی چون تمیزکردن اتاق، جمع‌کردن تخت، شانه‌زدن به مو و … او را مسئول بدانید. می‌توانید این وظایف ساده و بی‌زحمت را روی تکه کاغذی بنویسید و آن را درمعرض چشم، روی درب کمد یا …، بزنید تا احساس جدی‌بودن این کارها را به کودک القا کنید. بعد از مدتی می‌بینید که کودک به آن وظایف پای‌بند است. هر چقدر کودک این مسئولیت‌پذیری را بهتر یاد بگیرد و انجام بدهد، بیشتر احساس شادی و رضایت از خود خواهد داشت. اما حواس‌تان باشد که کودک در هر سنی چه مسئولیت‌هایی را می‌تواند بپذیرد و انجام بدهد.

برای مثال، کودک ۲ ساله فقط می‌تواند اسباب‌بازی‌هایش را بردارد و جابه‌جا کند، کودک ۳ ساله می‌تواند لباس‌های کثیف خود را توی سبد رخت‌های چرک قرار بدهد، کودک ۴ ساله می‌تواند ظرف غذایش را داخل ظرف‌شویی بگذارد یا کودک ۵ ساله می‌تواند سبد لباس‌های کثیف را خالی کند و کودکان ۶ ساله هم می‌توانند لباس‌های شسته شده را تا کنند.

تناسب سن و انجام مسئولیت‌های مختلف بسیار مهم است. زیرا به عقیده‌ی روانشناسان، این اعطای مسئولیت به کودکان برای این انجام می‌شود که کار و مسؤولیتی را بپذیرند و آن را درست انجام بدهند. پس اگر نتوانند از عهده‌ی این کار برآیند، روش تربیتی درست عمل نخواهد کرد.

به آن ها زمان بازی کردن بدهید. مسئولیت ابتدایی کودکان بازی کردن است. بچه ها سرانجام تکالیف دارند و کارهای فوق برنامه انجام می دهند، اما فاصله ی کودکی تا نوجوانی را باید آزاد باشند و خوش بگذرانند. کودکان درس های مهم زندگی خود را از بقیه بچه ها یاد می گیرند.

در این مسیر مسئولیت دادن به آن ها؛ آن ها را با کس دیگری مقایسه نکنید. فشار آوردن به کودکان برای رسیدن به موفقیت آن ها را فریب می دهد و از آن ها فرد دیگری می سازد و چون آن ها با شخص دیگری مقایسه می شوند روی اعتماد به نفس آن ها تأثیر می گذارد.

توانایی های آن ها را قدردانی کنید. کودکان سعی می کنند خودشان را بزرگتر جلوه دهند چون متوجه شده اند سخت کوشی برای افراد بزرگ است. وقتی کودکان خودشان را مستلزم می کنند که کاری انجام دهند، با آن ها در مورد وظایف بچگی صحبت کنید. پیام ما به والدین این است که روی روند کار کودکان متمرکز شوند تا روی وظایف آن ها.

بسیار حائز اهمیت است که به کودکان اجازه دهید کارشان را تا آخر انجام دهند. طبق نظر روانشناسان کودک، نظارت زیاد روی پیشرفت کودک ظاهر می شود، در حالی که توجه و نظم برای کودک ضروری است تا نتیجه محروم ماندن از مسئولیت را متوجه شود، اما بی اندازه ناظر بودن هم بی نتیجه است.