تغذیه از اموری بهشمار میرود که مورد توجه ویژه قرآن کریم است. خوراکیهای گوناگون در کنار تأمین نیاز غذایی بدن، بهدلیل برخورداری از خواص متفاوت، در درمان و پیشگیری از امراض نیز نقش دارند. در روایات اسلامی از شیر بهعنوان عامل درمان و شفا تعبیر شده است و علم پزشکی نیز بر این خاصیت تأکید […]
تغذیه از اموری بهشمار میرود که مورد توجه ویژه قرآن کریم است. خوراکیهای گوناگون در کنار تأمین نیاز غذایی بدن، بهدلیل برخورداری از خواص متفاوت، در درمان و پیشگیری از امراض نیز نقش دارند. در روایات اسلامی از شیر بهعنوان عامل درمان و شفا تعبیر شده است و علم پزشکی نیز بر این خاصیت تأکید دارد.
انواع ویتامین ها، آب، مواد ازتدار، چربی، قند، مواد معدنی و فلزاتی مانند سدیم، منیزیم، روی، منگنز، مس، آهن و شبه فلزات مانند فلور، کلر، ید، گوگرد، فسفر، برم و… در شیر موجود است و حدود نوزده آنزیم، اکسیژن و نیتروژن، دیاکسیدکربن و اسید سیتریک، الکل و آلوئید هم در شیر وجود دارد.
اشاره قرآن به شیر دادن به کودک توسط مادر و سفارش به رعایت حقوق مادر و کودک گویای توجه ویژه آن به بحث تغذیه به خصوص در دوران کودکی است و امروزه با پیشرفت دانش ها و کشف ویژگیهای منحصر به فرد شیر مادر، سر این تاکید روشن شده است.
این اشاره صریح قرآن کریم به عدد ۲ سال یکی از بزرگترین اعجاز قرآن در ۱۴ قرن پیش میباشد، زیرا تحقیقات، ثابت کردهاند که بیشترین فواید شیردهی برای نوزاد، از شیردهی به مدت ۲ سال تمام حاصل میگردد. شروع تغذیه با شیر مادر ظرف یک ساعت اول بعد از تولد، تغذیه انحصاری با شیر مادر در ۶ ماه اول و تداوم آن تا ۲ سالگی ضامن سلامت مادر و کودک است