برخی از خانواده‌ ها لباس پوشاندن به کودکان نوپا کشمکشی است که تمام روز به طول می‌انجامد و در اغلب موارد هم مشکل اصلی خود لباس نیست. در این قبیل موارد استقلال‌ طلبی کودکان است که لباس پوشاندن را درد سرساز می‌کند، زیرا آنان از این که لباس دلخواهشان را انتخاب کرده و آن را به تنهایی بپوشند، لذت می‌برند اما اگر در لباس پوشیدن، غذا خوردن، شستن دست و صورت، حمام رفتن، بازی کردن و… با کودکتان مشکل‌دارید و از او رفتارهای نامناسب و بهانه‌ گیری‌های متعدد مشاهده می‌کنید، مشکل شما کنترل است نه لباس و …

در اغلب موارد هنگامی که والدین در لباس پوشاندن به بچه با مشکل مواجه می‌شوند  با دادن حق انتخاب به او و مطرح کردن گزینه‌های متعدد، سعی در حل مسئله‌ دارند. برای مثال وقتی دخترک سه ساله شما اجازه نمی‌دهد شلوارش را بپوشانید فکر می‌کنید شاید تمایل به پوشیدن دامن دارد اما او اجازه این کار را نیز به شما نمی‌دهد باز هم با خود می‌گویید شاید از این دامن خوشش نمی‌آید و دامن دیگری را دوست دارد. در نتیجه دامن‌ها و لباس‌های دیگر را نیز امتحان می‌کنید حتی ممکن است دوباره سراغ شلوار بروید ولی سرانجام اتفاقی که به احتمال فراوان رخ می‌دهد این است که لباس در دست به دنبال کودکی که هنوز لباسی بر تن ندارد می‌دوید.

صرف‌نظر از علاقه کودک نوپا به بعضی از لباس‌هایش  اگر پس از امتناع کودک از پوشیدن لباس مورد نظر پیشنهاد دیگری به وی بدهید برای او به این معناست که به دام افتاده‌اید. دقت کنید  مسئله اصلی خود لباس نیست بلکه فرزندتان یا دوست دارد به دلخواه خود عمل کند یا اینکه توجه شما را جلب کند.

برخی از والدین برای حل مشکل لباس پوشیدن، با کودک نوپا همانند نوزاد رفتار می‌نمایند به طور مثال تصور می‌کنند، او نمی‌تواند دستش را در آستین لباس فرو ببرد و در نتیجه همانند یک نوزاد به کودک نوپا لباس می‌پوشانند. آنان این نکته مهم را نادیده می‌گیرند که کودک نوپا همانند نوزاد ناتوان نیست بنابراین لگد می‌زند ، پیچ و تاب می‌خورد و یا حتی ممکن است از دستشان فرار کرده و نحسی را آغاز کنند درحالی‌که به نظر والدین این همه ماجرا برای لباس پوشاندن ضرورتی ندارد.
بدون تردید یکی از دلایلی که لباس پوشاندن را با مشکل مواجه می‌کند عجله در پوشاندن لباس به کودک است.

بسیاری از والدین لباس پوشاندن را نیازمند سرعت دانسته و آن را آخرین کار قبل از خروج از منزل به حساب می‌آورند تا بدین ترتیب بتوانند کارهای خود (برای مثال آوردن بچه بزرگ‌تر از مدرسه به خانه یا آماده شدن قبل از رسیدن مهمان‌ ها) را به موقع و سر وقت انجام دهند. اگر کودکان ذره‌ای متوجه تعجیل والدین شوند به سرعت از این مسئله سوء استفاده می‌کنند به شکلی که ممکن است لباس پوشاندن به آنان وقت زیادی از پدر و مادر بگیرد.

این مشکل را می‌توان بسیار آسان و با استفاده از چند روش ساده حل کرد. نخست آنکه لباس کودک را شما تعیین کرده و نظر او را جویا نشوید تا بحث اضافه‌ای صورت نگیرد. دومین روش این است که بچه را در پوشاندن لباس مشارکت دهید، او را برای یادگیری هرچه بهتر لباس پوشیدن تشویق کنید و در آخر تقلاهای وی را با رفتاری قاطعانه و مناسب تحمل و کنترل کنید.