امام على (ع) فرمود: «دوستى دین داران، دیرگسسته مى شود و ثبات و بقاى آن همیشگى است.»
داشتن دوست خوب یکی از لذت‌بخش‌ترین تجربه‌های زندگی است. دوست خوب به منزله‌ی یک روح در دو بدن می‌داند. اما هیچ وقت با خودتان فکر کرده‌اید چه تعداد از افرادی که در حال حاضر دوست خطاب‌شان می‌کنید، نمونه‌ی یک دوست خوب و تمام عیارند؟ به نظرتان کدام یک از دوستی‌هایی که تا به الان برقرار کرده‌اید تا آخر عمر دوام خواهند شد؟ فکر می‌کنید یک دوست خوب چه ویژگی‌هایی باید داشته باشد تا همیشه دوست‌تان باقی بماند؟
۱. دوست خوب کمک‌مان می‌کند با خودمان مهربان‌تر باشیم.
۲. دوست خوب اشتباهات‌مان را گوشزد می‌کند.
۳. دوست خوب وقتی با شماست، جز به همان لحظه به هیچ چیز دیگری فکر نمی‌کند.
۴. دوست خوب شنونده‌ی خوبی است.
۵. دوست خوب در سختی‌ها حمایت‌مان می‌کند.
۶. دوست خوب اضطراب‌مان را کم می‌کند.
۷. دوست خوب نمی‌گذارد مغرور شویم.
۸. دوست خوب برای با هم بودن‌مان وقت می‌گذارد.
۹. دوست خوب باگذشت است.
۱۰. و در نهایت؛ دوست خوب، سرمایه است.
گزینش دوست، اگر با «ملاک» و «معیار» باشد، به این زودى ها به جدایى کشیده نمى شود. اگر بناى دوستى بر «احساس»، «سودجویى» و «فرصت طلبى» استوار شده باشد، ناپایدار است. اما اگر معیار «دین» در کار باشد، به این زودى گسسته نمى شود.
اگر دوستى مى کنید، با دینداران و خداترسان دوستى کنید، چرا که «عقیده دینى» و معتقدات مذهبى، انسان را وظیفه شناس و حق شناس بار مى آورد. بر عکس، پیوند مودت با آنان که تار و پود زندگى شان با رشته هاى دین و عقیده به مبدأ و معاد، انسجام و استوارى نیافته است، ناپایدار است و با تغییر وضع اقتصادى و شرایط روزگار، رابطه ها هم گسسته مى شود.
دین، فرمان مى دهد که «حقوق برادرى» را مراعات کنیم، با دوستان خویش با ایثار و مواسات و صداقت رفتار کنیم،
از بدزبانى و غیبت و تحقیر بپرهیزیم، به اتکاى دوستى حقوق دوستان را زیرپا نگذاریم…
آیا با مراعات این دستورها، دوستی ها دیرپاتر نخواهد بود؟
نویسنده این مطلب :
