پدرها و مادرها از خودتان مراقبت کنید گاهی پدرها یا مادر ها در روند مراقبت از کودکشان نیازها و خواسته های اساسی خود را فراموش می کنند. وقتی نیازهای شخصی شما از نظر داشتن ارتباط با دوستان، تفریح، مطالعه و نیاز به تنها بودن در زمان های خاص برآورده شود پدر یا مادر بودن آسان […]
پدرها و مادرها از خودتان مراقبت کنید گاهی پدرها یا مادر ها در روند مراقبت از کودکشان نیازها و خواسته های اساسی خود را فراموش می کنند. وقتی نیازهای شخصی شما از نظر داشتن ارتباط با دوستان، تفریح، مطالعه و نیاز به تنها بودن در زمان های خاص برآورده شود پدر یا مادر بودن آسان تر می گردد. والد خوب بودن بدین معنی نیست که کودک بر زندگی شما تسلط داشته باشد. اگر نیازهای شخصی شما به عنوان یک بزرگسال برآورده شود صبور بودن، ثبات داشتن و در دسترس کودک بودن برای شما آسان تر می شود.
پدر و مادرها باید به زندگی خودشان هم بپردازند و نباید فقط برای فرزندانشان زندگی کنند. برای دنبال کردن علائقی که به رشد شما کمک میکنند و از آن ها لذت میبرید فرصتهایی فراهم کنید. شما در برابر خودتان هم مسئولیت دارید و به همین شکل در برابر همسرتان.
برای پدر و مادر بودن اول باید یک زندگی زناشویی موفق داشت؛ و اگر در این زمینه دچار مشکل هستید، از افراد متخصص کمک بگیرید. اگر به دلیل مشکلات زناشویی از زندگیتان لذت نمیبرید، احتمالا به نوجوانتان این مفهوم را منتقل میکنید که بزرگسال بودن و ازدواج کردن فقط باعث ایجاد نگرانی و دردسر و مسئولیت میشود. همسالهای آن ها هم ممکن است از پدر و مادرهای خودشان همین احساس را گرفته باشند. در نتیجه نوجوان شما ممکن است تعجب کند که چرا یک نفر باید تمایلی برای رسیدن به دوره بزرگسالی داشته باشد! همچنین به قیمت تباه کردن خودتان، نوجوانتان را لوس نکنید. بسیاری از پدر و مادرها به بچههایشان همه چیز را اعطا میکنند، به طوری که چیزی باقی نمیماند که بچه هایشان بخواهند برای رسیدن به آن ها در انتظار دوره بزرگسالی باشند.
در این دوره از زندگیتان با این کشمکش بزرگ مواجه خواهید بود که باید خودتان را همانطور که هستید ببینید، نقاط قوت و ضعف خودتان را بشناسید و هر جا که توانستید پیشرفت کنید. اگر شما خودتان را بهتر بشناسید، بهتر میتوانید نوجوانتان را راهنمایی کنید.
وقتی زمان مناسب فرا رسید، بندهای حمایت از نوجوانتان را قطع کنید و بار مسئولیت را از دوش خود بردارید. همانطوری که پیش از این تأکید کردیم، همه پدر و مادرها در تربیت فرزندانشان مرتکب اشتباه میشوند و اغلب میپنداریم که علت همه مشکلات نوجوانهایمان در بزرگسالی همین کارها و تصمیمهای تأسف انگیز است. اشتباه است اگر والدین براتی هر اتفاق بد و نامطلوبی که در زندگی فرزندانشان رخ میدهد، خودشان را سرزنش کنند. این امر علل مختلفی دارد؛ از جمله این که بچهها اگر واقعا بخواهند میتوانند تغییر کنند.
بلوغ و تکامل پیداکردن شامل به دست گرفتن مسئولیت و اصلاح اشتباههای والدین است. اگر فرزند برای تمام مشکلات زندگیاش پدر و مادرش را سرزنش کند، نوعی فرار و بزدلی محسوب میشود. به عنوان یک والد شما قادر نخواهید بود تمام مشکلات فرزندتان را حل کنید. هیچ عیبی ندارد اگر زمانی به فرزندتان بگویید: «من هر کاری از دستم بر میآمد، انجام دادم؛ اگر اشتباه بود متأسفم، اما تو حالا یک فرد بالغ و بزرگسالی هستی و اگر بخواهی میتوانی تغییر کنی. بنابراین نباید به خاطر آنچه که هستی تا آخر عمرت مرا سرزنش کنی».