تفریح در کنار خانواده نقشی مؤثر در ایجاد صمیمیت و مستحکم کردن روابط آن‌ها دارد. در واقع تفریح‌ و گذران اوقات فراغت با اعضای خانواده به صمیمیت بین اعضا کمک می‌کند و با افزایش سرمایه‌های اجتماعی همدلی زیادتر می‌شود و باید یکی از شروط گذران اوقات فراغت با اعضای خانواده با هم،‌ همدلی باشد از این رو باید به دور از تنش و ستیزه به تفریح پرداخت.

مشکلات و مسائلی که در خانواده ممکن است پنهان و نهفته مانده باشد در این تفریح‌ها باعث می‌شود تا  پدر و مادر را هوشیارتر کند. بعضی خانواده‌ها به دلیل مشکلات و مسائلی که در بین خانواده شان وجود دارد عادت کرده‌اند از ابزار زور و با زبانی خشمگینانه با یکدیگر برخورد کنند و در تفریح‌های گروهی با همین شیوه برخورد می‌کنند. همچنین آزردگی روانی برای یکدیگر به بار می‌آورند. طبیعی است در مدت زمانی که اعضای خانواده برای هم وقت می‌گذارند ممکن است بسیاری از مسائلی که از چشم والدین دور مانده است، بیان شود.

بنابراین اگر بتوان به این مسائل توجه کرد بسیاری از مشکلات خانواده‌ها حل می‌شود. در این با هم بودن‌ها افراد به نکات مثبت و منفی رفتاری و اخلاقی یکدیگر پی می‌برند و در این تفریح‌ها است که می‌توانند برنامه‌ریزی مفیدی برای آینده‌شان تعریف کنند. اما بستر همه خانواده‌ها یکسان نیست. بنابراین وقتی خانواده‌ها با هم فرق دارند گذران اوقات فراغت شان نیز متفاوت خواهد بود. با هم بودن افراد به پیوست و گسست‌های خانواده کمک می‌کند اما خانواده‌ها برای حل مسائل خود در چنین تفریح‌هایی باید برنامه‌ریزی داشته باشند.

باید به بنیان خانواده و تحکیم روابط اهمیت آن زیادی داده شود و این‌که فرزندانمان چگونه به تفریح بپردازند برایمان مهم باشد از این رو زمانی را که خانواده با تفریح‌های مثبت طی می‌کنند  و در واقع تفریح خانوادگی برایمان مانند تجدید قوای روح و جان است و انسان می‌تواند جانی تازه کند تا بتواند به مسائل بعدی خانواده رسیدگی کند.

به عنوان مثال یک زن شاغل که بیشتر اوقات به فعالیت‌های بیرون از خانه و کار می‌پردازد و سعی می‌کند در فرصت‌هایی که در خانه هست در جست‌ و‌ جوی پویایی و انرژی دادن به روان و جسم خانواده‌ باشد و علاوه بر این‌که به آن‌ها انرژی مثبت می‌دهد از اعضای خانواده‌ هم انرژی دریافت کند.

در این تفریح‌ها حمایت گری‌ها بیشتر هویدا می‌شود و بحث تساوی در ارتباط شکل می‌گیرد و بهتر می‌توان به نکات مشترک دست پیدا کرد. همچنین حمایت‌های احساسی و عاطفی پررنگ‌تر خواهد شد. اوقات فراغت در کنار خانواده‌ باعث تشدید انرژی و مثبت نگری می‌شود و این امر را به وضوح می توان مشاهده می‌کرد.

خانواده‌ها مثل هم فکر نمی‌کنند و در شرایط کنونی که خانواده در یک جامعه جهانی قرار گرفته است و جهانی شده‌اند دیدگاه‌ها متفاوت است و همه متفاوت فکر می‌کنند؛ بنابراین باید گفت گذران اوقات فراغت نیز متفاوت شده است. باید تلاش کرد خانواده ها مخالفت‌ها را کاهش دهند و به یک تعادل برسند با توجه به این‌ که ما هم از این جهانی شدن خانواده مستثنی نیستیم باید سعی کنیم مسائل را با همدلی و همفکری حل کنیم.

دیده می‌شود برخی خانواده‌ها در زمان دور هم بودن و تفریح به بازی‌های کامپیوتری می‌پردازند. ورود تکنولوژی در خانواده‌ها الزاماً دارای جنبه‌های مثبت نبوده است و مثل یک شمشیر دو لبه عمل می‌کند. دیده می‌شود امروزه وقتی خانواده‌ها با هم به تفریح می‌روند تکنولوژی را با خود همراه می‌برند و همه آن‌ها در نگاه الکترونیکی غرق شده‌اند. خانواده‌ها دچار فردگرایی شده و در خود فرورفته‌اند. این امر از پیامدهای مدرنیته است که به اشتباه در زندگی ما ادراک شده است. زندگی مدرن این نیست که سنت‌ها را فراموش و ارتباط‌ها را کم کنیم، زیرا امروزه دنیای مجازی حتی یک لحظه انسان را به حال خود رها نمی‌کند. خطرهای روانی‌اش روز به روز در حال افزایش است، از این رو باید با مدیریت وقت از افراط و تفریط دوری کرد و این رفتارهای نامطلوب را به نسل آینده انتقال نداد. استفاده از تکنولوژی ظاهراً افراد را کنار هم قرار داده است اما مشارکت، پیوند،‌ انسجام، انظباط و… میان آن‌ها وجود ندارد.

ما بر اساس این‌که از جامعه‌ای مدرن برخوردار نیستیم در خانواده هایمان متأسفانه اندیشه‌های شهروند مدارانه و حقوق مدارانه وجود ندارد. واژگان برخی خانواده‌ها از روی زور است و کمتر به بیان نگاه تساوی گرایانه می‌پردازند، خانواده‌های پیشرفته آن هایی هستند که  هنگام رفتن به تفریح خانوادگی سعی دارند که به‌ طور کامل از طبیعت و جنگل و… بهره‌مند می‌شوند.