حلم از ارزش‌های مهم اخلاقی و اسلامی است و انسان‌های برجسته مانند پیامبران، چنین صفتی دارند و انسان‌هایی که صفت حلم را به طور کامل دارند، مظهر یکی از صفات الهی هستند. حلم و بردباری مربیان در ارتباط با متربیان حساسیت خاصی دارد؛ زیرا نوجوانان و کودکان در اثر بازی‌گوشی و شیطنت ممکن است دچار خطاها و لغزش‌هایی شوند و موجبات ناراحتی بزرگ‌ترها را فراهم آورند، امّا استفاده از این شیوه، مربیان را بیشتر یاری خواهد کرد و طعم شیرین مدارا و گذشت را در آینده نزدیک خواهند چشید.

صبر کردن به کودکان می آموزد که نوبت را رعایت کنند، نوبت خود را به دیگری بدهند و اجتماعی تر و دوست داشتنی تر بشوند. صبر همچنین باعث می شود که کودکان بهتر خود را کنترل کنند. با وجود همه این مزایا، برخی از والدین ترجیح می دهند کودکانشان پرخاشگر باشند تا صبور، چرا که آن ها تصور می کنند، چیزی که جهان امروز بدان نیاز دارد، پرخاشگری است نه صبوری. اما در مقابل، تحقیقات به وضوح نشان داده اند که کودکان صبور، در آینده به دانش آموزانی درخشان در مدرسه و افرادی موفق در اجتماع تبدیل می شوند.

پس چگونه به کودکان خود صبور بودن را آموزش دهیم؟ برخی از کودکان، ذاتاً صبور هستند، در حالی که برخی دیگر می خواهند فوراً به هر آن چه که نیاز دارند، برسند. اگر کودک  شما در دسته دوم جای می گیرد، برای آموزش صبر به او، با ما همراه باشید.

۱. زمان سنج

بزرگ ترین چالش در آموزش صبر به کودکان این است که آن ها مفهوم زمان را به خوبی درک نمی کنند. تفاوت بین «الان»، «به زودی» و «بعداً» برای آن ها به معنی چند دقیقه است. بنابراین اگر شما به آن ها بگویید که فلان کار بعداً انجام خواهد شد، آن ها سوال پرسیدن درباره آن موضوع را چند دقیقه دیگر شروع می کنند. راهی که به آن ها احساس بهتری نسبت به کنترل زمان بدهد، دادن یک زمان سنج (دیجیتال یا ساعت شنی، بسته به سنشان) است. به آن ها اجازه دهید که به کمک یک زمان سنج بدانند که به طور دقیق چه مدت باید منتظر باشند. تماشای یک زمان سنج دیجیتال و یا یک ساعت شنی یک راه عالی برای سپری شدن زمان طولانی می باشد.

۲. عدم پاسخ سریع به نیازها

یکی از راه هایی که کودکانمان بی تاب و بی تحمل می شوند، برطرف کردن فوری نیازها و خواسته های آنان است. برای مثال اگر باتری اسباب بازی کودکتان تمام شد، فوراً  باتری نو در اختیار او قرار ندهید، اجازه دهید کودکتان بفهمد که برطرف کردن نیازهای او در صدر اولویت های دیگران نیست.

۳. ستایش صبر و بردباری

تقویت مثبت یک راهکار مناسب است. اگر کودکتان در رستوران هنگامی که منتظر آماده شدن غذایش هست، و یا هنگامی که منتظر ملاقات پزشکش هست، از خود صبر نشان داد، او را ستایش کنید.

۴. پرورش گل و گیاه

اکثر فعالیت هایی که ما کودکانمان را در آن ها مشارکت می دهیم، به سرعت نتیجه می دهد، لذا انتظارات آن ها بالا می رود. برای اجتناب از این روند، کودکانتان را در فعالیتی مانند باغبانی درگیر کنید که روند رشد گل یا میوه به آرامی طی می شود. به کودکتان اجازه دهید که بذرهایی بکارد و هر روز بدان ها آب دهد و روند رشد آن ها را مشاهده کند و در نهایت شاهد تبدیل شدن آن ها به گل و میوه باشد.

۵. عمل به قول ها

اگر به کودکتان قول داده اید که پس از آشپزی با وی نقاشی می کشید، به قولتان عمل کنید. کودکتان نیاز دارد، بفهمد که اگر صبورانه منتظر باشد، وعده گفته شده، انجام خواهد شد. اگر شما زیر قولتان بزنید، دفعه بعدی که از کودکتان بخواهید صبر کند، او نمی فهمد که پس از انتظارش چه اتفاقی خواهد افتاد.

۶. جذابیت انتظار

بازه زمانی توجه کودکان کم است و آن ها درکی از زمان ندارند، لذا کودکان را با انتظار شکنجه نکنید. اگر شما می دانید که برای ملاقات پزشک باید ۱ ساعت منتظر بمانید، یک کتاب داستان، همراه خود داشته باشید و برای کودکتان بخوانید، و یا به همراه داشتن یک پازل کوچک می تواند کودکتان را مشغول نگه دارد.

۷. الگوی خوب

این موضوع بسیار سخت خواهد بود، چرا که کودک شما از رفتار شما می آموزد. اگر شما با تاخیر ۲ دقیقه ای در گرفتن سفارشتان بی تاب شوید، و یا پس از کمی انتظار در مطب پزشک با انگشت یا پای خود بر صندلی یا زمین ضربه بزنید، و یا شروع به شکایت کنید و یا حتی با صدای بلند آه بکشید، هیچ یک از این موارد نشانه صبر نخواهد بود. شما منتظر بوده اید ولی صبور نبوده اید.

۸. فعالیت های صبورانه

همانند باغبانی، هنرها و صنایع دستی بسیار وجود دارند که نیازمند صبر و انتظار هستند. مانند: سفالگری، خاتم کاری، مینا کاری، فرش بافی و … . این هنرها را به کودکتان معرفی کنید.

۹. آماده سازی

بیشتر اوقات، زمانی که کودکان انتظار ندارند، مدت زمان زیادی منتظر بمانند، گله و شکایت می کنند. لذا آماده کردن آن ها از لحاظ ذهنی اهمیت دارد، چرا که آن ها می فهمند که می توانند منتظر بمانند.

۱۰. پرت کردن حواس

به کودکان آموزش دهید که چگونه به وسیله منحرف کردن حواسشان به چیزهای دیگر، برای مثال: گوش کردن به موسیقی، تماشای عبور و مرور مردم، تماشای تلویزیون در اتاق انتظار، صحبت با کودکان هم سن و سال و … می توانند انتظار را جذاب کنند.

در نهایت این که: به یاد داشته باشید که اگر کودک شما از خود صبر و شکیبایی نشان نمی دهد، در نهایت با صبوری کردن ها و آموزش های شما تسلط بر این فضیلت را به دست خواهد آورد.