اهل بیت (ع) در خصوص لزوم احتیاط در معاشرت و همنشینی با افراد تأکید زیادی کرده‌اند. امام هادی (ع) در این خصوص فرموده‌اند: «همنشینی و معاشرت با افراد شرور، نشانه پستی و شرارت تو خواهد بود». اگر مراقب معاشرت کودکان نباشیم که با چه افرادی معاشرت می‌کنند و همنشین هستند، ممکن است با افراد ناباب معاشرت کنند و به مرور، جذب گروه‌های منحرف شوند و زندگی خود و اطرافیان و جامعه را با مشکل و بحران مواجه سازند.

داشتن دوست خوب یکی از عوامل مهمی است که بر سلامت روان کودک تاثیر می گذارد و معمولا کودکانی که به سختی می توانند دوستی پیدا کنند و رابطه شان را با آن ها مستحکم کنند از مشکلاتی مانند اضطراب و افسردگی رنج می برند. حتی فقط یک دوست می تواند شرایط بسیار خوبی برای کودک فراهم کند و تعداد دوستان موضوع مورد بحث نیست بلکه آنچه مهم است کیفیت این رابطه و مثبت بودن آن است.

کودکان با کمک دوستان خود می توانند راه حل هایی برای رفع مشکلات پیدا کنند، اختلاف های خود را با دیگران مدیریت و با دیگران رابطه مثبتی برقرار کنند. نکته این جاست که آموزش مهارت دوست یابی کار آسانی نیست و والدین با صبر و شکیبایی می توانند این مهارت را آموزش دهند و تقویت کنند. همچنین ارائه واکنش های سازنده در قبال رفتار کودک، تشویق رفتار خوب، پرهیز از انتقاد، یادگیری روش های موثر در زمینه آموزش مهارت ها و تمرین مهارت ها از دیگر راهکارهایی است که به افزایش توان دوست یابی کودک کمک می کند.

کودکان ابتدایی معمولاً اجتماعی تر از کودکان پیش دبستانی هستند. زیرا آن ها یک مقطع را گذرانده و تا حدی با دوست یابی آشنا شده اند. اما شاید هنوز هم برای شروع دوستی با کسی، راهنمایی هایی لازم داشته باشند. بنابراین به او بگویید که مثلا چگونه می تواند سر صحبت با کسی را باز کند. در این گونه مواقع، برنامه های تلویزیونی ابزارهای خوبی هستند. مثلا وقتی کنار هم مشغول تماشای تلویزیون هستید، سوال هایی از او بپرسید مثلا اگر به جای شخصیت داستان بود درقبال رفتار دوستش باید چه واکنشی نشان می داد؟ بدین وسیله او تعاملات اجتماعی را بهتر درک می کند.

اگر کودک تان در دوست یابی بسیار ضعیف بود، به او یادآور شوید که این مشکل تنها خاص او نیست و خیلی از کودکان دیگر هم هستند که مشکل او را دارند. به او بگویید که دوست یابی برای خیلی از مردم سخت است اما با کمک شما و تمرین کردن، سرانجام می تواند به این مشکل غلبه کند.

به او یاد بدهید که دوستی خود را چگونه حفظ کند و باید ارزش دوستی های خود را بداند و بی دلیل دوستان خود را از دست ندهد. از طرفی هم به او متذکر شوید که دوستی ها دایمی نیستند و ممکن است در مقطعی از زمان به دلایل خاصی، مانند دور شدن از هم، تمام شوند. همچنین او باید بداند که ممکن است برخی مواقع مجبور شود از بعضی از دوستی ها دست بکشد. مثلا وقتی دوستی از حد و حدودها پا فراتر می گذارد و یا کلک می زند و قلدری می کند. او باید به محض مشاهده چنین رفتارهایی از آن به اصطلاح دوست، دوری کند.