به‌ اشتراک گذاشتن، مهارت اجتماعی پیچیده‌ای است که رشد آن، مستلزم راهنمایی و تمرین است. کودکان خردسال، به‌ وسایل خود بسیار وابسته بوده و نمی‌دانند که شریک شدن چه تاثیری بر آن ها و یا اسباب بازی هایشان خواهد داشت.
برای فهم بهتر این احساسات، یک دقیقه در مورد یکی از با ارزش‌ترین و مهم‌ترین وسایل خود، احتمالاً کامپیوترتان، دوربین، اتومبیل فکر کنید. اینک فکر کنید دوستی دارید که برای یک روز آن را از شما قرض می‌گیرد. احساس نگرانی و عدم اطمینان، به‌ علاوۀ بی تجربگی ممکن‌است دلیل اصلی عدم تمایل کودکتان به‌شریک شدن باشد.

• چه‌ کارهایی را می توانید انجام دهید

چگونگی به‌ اشتراک گذاشتن را به‌ نمایش بگذارید. چیزهایی را با کودک خود به‌اشتراک گذاشته و به‌ اشتراک گذاشتن آن اشاره کنید. برای مثال، دوست داری یک دور با ماشین حساب من کار کنی؟ من از به‌ اشتراک گذاشتن آن با تو خوشحال میشم. کودکتان را تشویق کنید اسباب بازیهایش را با شما به‌ اشتراک بگذارد. اغلب، شریک شدن با والدین برای کودک اسان‌تر است، چرا که کودک میداند که شما مواظب بوده و زمانی که کارتان تمام شد اسباب بازی را پس خواهید داد. این تمرین خوبی برای شریک شدن خواهد بود. زمانی که اسباب بازی را به‌ او پس می‌دهید، کاری را که او انجام داده بود توضیح دهید: خیلی خوب شریک شدی. ممنونم. بدین ترتیب او احساس خوبی نسبت به‌ معنای شریک شدن بدست خواهد آورد، چرا که دوستان خردسال او احتمالاً بدین شیوه برخورد نخواهند کرد.

به‌ کودکتان حق انتخاب بدهید. به‌ جای این که از کودک خود بخواهید یک اسباب بازی مخصوص را به‌ اشتراک بگذارد، انتخاب هایی در اختیار او قرار دهید: سارا دوست داره با یه حیوان عروسکی بازی کنه. کدوم رو اجازه میدی بازی کنه.

وضعیت هایی را که مستلزم به‌ اشتراک گذاشتن است ایجاد کنید. اسباب بازی ها و بازی های دو نفره یا بازی در محوطۀ باز (مانند بدمینتون) فرصت مناسبی برای تمرین اشتراک برای کودکتان است. همچنین فعالیت هایی را جستجو کنید که فرصت های زیادی برای مشارکت همه فراهم می‌کند. مانند سفال سازی، طرح های رنگ‌ آمیزی یا هنری و خانه سازی.

قبل از وضعیت شریک کردن، کودک خود را از این که چه‌چیزی در انتظار او است آگاه کنید. قبل از ملاقات یک دوست، کودک خود را از مدت زمانی که دوستش آنجا خواهد ماند مطلع کرده و به‌ او اطمینان دهید که بعد از رفتن دوستش، همۀ وسایلش سرجایش خواهد بود. اجازه دهید کودکتان چند وسیلۀ مورد علاقۀ خود را که دوست ندارد شریک شود، کنار بگذارد. هرگز کودک را ملزم نکنید اسباب بازی مخصوصی را که وسیلۀ بازی همیشگی او بوده و یا همراه خوابش است، با دیگران شریک شود.

• حال در مقابل چه‌ کارهایی نباید انجام دهید

کودکتان را به‌خاطر شریک نکردن، شرمنده نکنید: اگر کودکتان تمایلی به‌ شریک کردن ندارد، لازم است دربارۀ این فرآیند بیشتر بیاموزد. به‌ جای تنبیه کردن، به‌ او آموزش دهید.

با توبیخ کردن در ملاءعام، کودک خود را خجالت‌زده نکنید: حتی اگر درسهای لازم را به‌کودک خود آموخته، او را آماده کرده و وضعیت خوبی برای شریک کردن ترتیب داده‌اید، ممکن است کودکتان همچنان از شراکت امتناع کند. زمانی که این مسئله اتفاق می‌افتد، او را به‌اتاق دیگری برده، به‌صورت خصوصی دربارۀ موضوع با او گفتگو کرده و برای نحوۀ ادامۀ زمان بازی او، برنامه‌ای ترتیب دهید.

کودکتان را به‌ شراکت مجبور نکنید: برخی از چیزها مانند یک عروسک محبوب، حیوان عروسکی که کودک با او می‌خوابد، اسباب بازی شکستنی یا هدیه‌ای که اخیراً به‌او داده شده و محبوب اوست، باید از قوانین شراکت معاف شوند.