آیا همۀ حالات و اختلالات احتمالي دوران كودكي، نوجوانی و جوانی مادران به صورت وراثتي يا ژنتيكي به فرزندانشان منتقل گردد؟ نقش حالات روحی و روانی مادران بر کودکان چیست؟ برای شکل گیری روحیات و اخلاقیات، وراثت مهم تر است محیط پیرامون؟

اگر مادر به افسردگي مبتلا باشد، لزوما كودک او به افسردگي دچار نمي گردد. اگر محيط رشد و نمو محيط بهنجاري باشد، احتمال بروز افسردگي به حداقل مي رسد. محيط و شرايط محيطي از جمله شرايط روحي رواني مادر هنگام بارداري و شير دهي سهم به سزايي در بروز علائم ناهنجاري ژنتيكي و ارثي در كودک دارد.

با فرض اين كه حالات و اختلالات روحی و روانی مادر در كودك شما تكرار گردد، باز جاي هيچ گونه نگراني نيست. مي توانيد با مشاهده اولين علائم و نشانه به يک روانپزشک كودک و نوجوان مراجعه نماييد. قطعا با كمک روانپزشک خواهيد توانست كودک تان را از هر گونه اختلالات احتمالي رهايي بخشيد. باز تاكيد مي گردد آسودگي خاطر مادران در شرايط قبل از بارداری، دوران بارداری و پس از آن، از هر گونه گمانه زني اضطراب زا نسبت به آينده كودکان بهتر و كار آمدتر است.

والدین به ویژه مادران باید سعي نماييد در تمام دوران حاملگي و شير دهي با توكل و توسل و همچنين تكنيک هاي مانند تن آرميدگي، تنفس عميق شكمي، توقف افكار ناكارآمد كه همگي توسط روانشناس باليني قابل اموزش و تعليم مي باشند، كم ترين استرس و اضطراب را تجربه نماييد.

به طور مثال، احتمال دارد مادران در كودكي دچار اضطراب و افسردگي و وسواس فكري بوده باشند كه لزوما در كودکان آن ها تكرار نخواهد شد. در صورت تكرار نيز مي توان با دارو درماني بسيار كوتاه يا ساير تكنيک هاي روان درماني به تعديل يا درمان پرداخت. مادران مي توانند پیش از اقدام به بارداري براي اطمينان بخشي بيش تر از شرايط روحي رواني فعلي شان به روانپزشک مراجعه نماييد.

لازم به ذکر است، از نظر روانی و عاطفه، اگر مادر در دوران بارداری از آرامش روحی و روانی برخوردار باشد و بتواند در همه مراحل بارداری خود را در شرایط مثبت روحی قرار دهد به گونه‌ای که هیجاناتی و استرس‌هایی که موجب افسردگی و ملال‌آوری می شود بپرهیزد یقیناً فرزند او هم از نظر روحی و روانی دچار مشکل و ناملایمات نخواهد شد. اما بالعکس مادرانی که در دوران بارداری نتوانند در شرایط مطلوب روحی باشند فرزندان آن‌ها هم از این مشکل بی‌نصیب نخواهند ماند.