تربیت یا آموزش جنسی!؟

به میزانی که انسان در عرصه فرهنگ و اندیشه به عقلانیت می رسد، در‌ معرض‌ نـظرات‌ جـدیدتری قـرار می گیرد که پیش تر، تصور آن را هم نمی کرد. در هم‌ شکستن بافت های سنّتی جـوامع، زیر سؤال بردن اندیشه های پیشینیان، اتّکا به خویشتن‌ و رهایی از هر قید‌ و بند‌ اخـلاقی، دستاوردی است […]

به میزانی که انسان در عرصه فرهنگ و اندیشه به عقلانیت می رسد، در‌ معرض‌ نـظرات‌ جـدیدتری قـرار می گیرد که پیش تر، تصور آن را هم نمی کرد. در هم‌ شکستن بافت های سنّتی جـوامع، زیر سؤال بردن اندیشه های پیشینیان، اتّکا به خویشتن‌ و رهایی از هر قید‌ و بند‌ اخـلاقی، دستاوردی است که عـقلانیت جـدید غرب به ارمغان آورده است.

 

یکی از قلمروهایی که با همه قدمت، یکی دو قرن اخیر صحنه چالش ها و اندیشه پردازی های متعارض و گاه متناقض‌ بوده، قلمرو جنسی و مسائل مربوط به آن است. البته همگان پذیـرفته اند که بحث غریزه جنسی در آدمی، سخن امروز و دیروز نیست؛ از زمانی که انسان پا به عرصه وجود نهاده‌، همواره‌ این قدرت غریزی را با خود حمل می کرده است. تردیدی نیست که قـدرت ایـن غریزه در نوع خود بی نظیر است؛ زیرا هم در جهت تخریب و هم سازندگی، کارایی‌ فوق‌ العاده ای دارد و همین موضوع موجب شکل گیری دیدگاه های متفاوت و گاه متناقضی درباره آن شده است.

 

به هـر روی، ایـن بحث ها و مجادلات نظری، تمام ابعاد موضوع را‌ تحت‌ تأثیر قرار داده و میدان عمل و حتی برنامه ریزی آموزشی مدارس را نیز صحنه درگیری ها و چالش هایی کرده است. به گونه ای که گروهی آن را فـسادانگیز و مخرب دانسته‌ و گروهی‌ دیگر‌ آن را ضرورتی اجتناب ناپذیر‌ تلقی‌ کرده‌ اند.

 

  • «جنس» و «آموزش جنسی»

«جنس» در روان شناسی‌ و علوم‌ تـربیتی بـه دو مـعنا استعمال می شود که یکی از آن ها اعم از دیگری است. این دو معنا‌ عبارت‌ است‌ از:

1- مجموعه وجوه تمایز بین دختر و پسر از قبیل تـفاوت‌ هـای جـسمی ـ روانی و کارکردهای اجتماعی؛

2- ویژگی هایی که موجب جـذب جـنس مقابل به جنس دیگر می شود. این‌ ویژگی‌ ها‌ وضعیت جسمانی و حالات روان شناختی یا حالات مربوط به بلوغ و غـریزه‌ جـنسی‌ و مـسائل مربوط به آن را شامل می شود. در این مقاله، جنس به هـر دو معنا‌ استعمال‌ شده‌ است، مگر آن که معنای خاصی اراده شده باشد که باید از‌ قراین‌ روشن‌ شود. آموزش جنسی، انـتقال اطـلاعات مـربوط به شرایط جسمانی و روان شناختی خود فرد یا‌ جنس‌ مقابل‌ به فـراگیران اسـت.

 

ناگفته نماند برخی دانـشمندان بـین آمـوزش جنسی و تربیت جنسی تفاوت قائل شده‌ اند‌. «تربیت جنسی» بیش تر به معنای‌ آموزش‌ جنسی است، در حالی که تربیت جـنسی مـعنای وسـیع تری دارد. تربیت، نه‌ تنها‌ احساس‌ جنسی را هم در بر می گیرد، بلکه دارای ویژگی رشد شخصیت اجـتماعی، اخـلاقی و فرهنگی نیز هست.

 

یادآور‌ می‌ شود مقصود از «آموزش جنسی» در این گفتار، معنای مـتداول آن در‌ غـرب‌ نـیست‌. این اصطلاح در غرب، عمدتاً بر آموزش مستقیم یا غیرمستقیم رفتار جنسی، آن هم در‌ سنین‌ غـیر متناسب‌، اطـلاق می شود، اما در اصطلاح ما، آموزش جنسی تنها در آخرین‌ مراحل‌، یعنی برای جوانان در آسـتانه ازدواج، مـعنای رفتار جنسی را دارد.

 

آموزش جنسی شرح جزئیات روابط و مراحل جنسی است اما آنچه در تربیت جنسی مطرح است، ارائه مجموعه اطلاعات جسمانی، روانی، اجتماعی و دینی در مورد مسائل جنسی یا در اختیار گذاشتن اطلاعات لازم در مورد مسائلی است که با غریزه جنسی کودک مرتبط است و آموزش آن از سال‌های اول زندگی کودک شروع می‌شود. در این سال‌ها باید مسائلی به کودک آموزش داده شود که ممکن است ارتباطی با آموزش جنسی نداشته باشد، اما بعدها همین موارد در روابط و تعاملات جنسی به او کمک خواهد کرد.

نویسنده این مطلب :

فرزند پرتال

به اشتراک بگذارید :

دیدگاه شما