ژوئن 19
نویسنده : سید جعفر موسوی
بازدید : 2055
نظرات : بدون دیدگاه
تأثیر شخصیت های کارتونی

کودکان به دلایل مختلف به تماشای تلویزیون و دیدن کارتون و انیمیشن های مختلف می نشینند، لذت ناشی از سرگرم شدن و تماشای تلویزیون به عنوان سرگرمی، اولین دلیل روی آوردن آن ها به تلویزیون است. کودکان با توجه به جذابیت و هیجان انگیز بودن، برنامه ها را طبقه بندی می کنند. در این وضعیت […]

کودکان به دلایل مختلف به تماشای تلویزیون و دیدن کارتون و انیمیشن های مختلف می نشینند، لذت ناشی از سرگرم شدن و تماشای تلویزیون به عنوان سرگرمی، اولین دلیل روی آوردن آن ها به تلویزیون است. کودکان با توجه به جذابیت و هیجان انگیز بودن، برنامه ها را طبقه بندی می کنند. در این وضعیت انفعالی، کودک تخیلات و رؤیاهای خود را در برنامه ها تجربه می کند، گاهی به همانند سازی با شخصیت های مورد علاقه و پرشور و نشاط می پردازد و گاهی برای فرار از واقعیات پیرامون خود به برنامه های تلویزیون روی می آورد.

 

اما جالب ترین مسئله ای که در ارتباط با این شخصیت های کارتونی می توان مطرح کرد، این است که بسیاری از مخاطبانی که این کارتون ها را درخواست می کنند، به نسل کودک و نوجوان امروز تعلق دارند. و کودکان امروز، شخصیت ها، پدران و مادران، مربیان، مدیران و برنامه ریزان فردای ما هستند باید نسبت به تولید کارتون های با محتوای سالم و سازنده، منطبق بر آموزه ها وباورهای دینی باید بسیار حساس باشیم برکیفیت کارتون ها و انیمیشن های خارجی نظارت دقیق داشته باشیم و کودکان را از آسیب های خطر ناک اجتماعی، اخلاقی وتربیتی آن حفظ نمائیم.

 

انیمیشن های تولید شده به میزان زیادی رفتارهای خشونت آمیز را به نمایش می گذارند و در بسیاری از موارد، توسل جستن به خشونت و زد و خورد را به عنوان روش حل و فصل مشکلات و کشمکش ها به تصویر می کشند، و در خوشبینانه ترین حالت، یک کودک به خشونت نیز به عنوان یکی از راه حل ها برای حل مشکلات و رهایی از یک وضعیت ناخوشایند می اندیشد.

 

از این رو توجه برنامه سازان به برخی نکات اساسی وکلیدی و پایبندی به آن ها، می تواند در تولید انیمیشن هایی که کمترین میزان آسیب را برای کودکان به دنبال داشته باشد، بیانجامد. در بسیاری از انیمیشن ها، شخصیت های مثبت داستان، برای رسیدن به یک هدف مطلوب به روش های ناپسند دست می زنند و این می تواند ممنوعیت رفتارهای نابهنجار را تحت الشعاع قرار دهد. گاهی نیز جریان داستان به گونه ای پیش می رود که شخصیت بد داستان، نوعی حس همراهی و دلسوزی را در مخاطب برمی انگیزد و رفتارهای هنجار شکنانه ی او، در ذهن کودک امری طبیعی تر جلوه داده می شود.

 

در این بین کارتون ها و فیلم هایی که از شبکه های مختلف پخش می شود از موضوعات مختلف عاطفی، جنگی، خشن، و کارتون های حیوانات برخوردار است، در نتیجه بعضی از این برنامه ها و کارتون هایی که از شبکه های مختلف تلویزیون پخش می شود دارای صحنه های خشن و زد خورد و درگیری وقتل و جنایت است. در چنین وضعیتی کودکان ما در مقابل این رسانه قرار می گیرند در نتیجه ضررهای مختلفی در اثر دیدن این برنامه ها عاید فرزندان ما می گردد.

 

حتی بعضی از کارتون هایی که ما فکر می کنید خشونت زا نیستند و یک کاتون ساده و پر هیجان است در اصل تولید خشونت می کند. در این وضعیت در روحیه بچه ها به طور ناخود آگاه اثر می گذارد. مثل کارتون تام و جری که این دو به دنبال پیروزی بر هم می باشند و با هر وسیله ای در حال انتقام گرفتن از رقیب خود هستند.

 

یک نکته مهم در اینجا این است که کودکان ما نقاشی خود را طبق برنامه ها و کارتون های مورد علاقه خود می کشند. و وقتی که بزرگ شدند تفکرات آن ها از روی نقاشی به صحنه جامعه می آید و بروز می کند. اگر یک فرزند در کودکی نقاشی هایش در مورد قتل، خونریزی، جنایت باشد در بزرگسالی شخصیت او به همین منوال بروز خواهد کرد و اقدام به جنایت، قتل خواهد کرد. به هر حال اثر گذاری برنامه های خشونت و خطرناک تلویزیون برای فرزندان ما امری اجتناب ناپذیر است.

 

بعضی از بچه ها بلافاصله بعد از دیدن کارتون و یا فیلم مبادرت به تقلید از کارهای خشن شخصیت های کارتونی می کنند. کودکان از سن دو سالگی تقلید از رفتارهای خشن را آغاز می کنند و وقتی سن آنها به هشت سالگی رسید این تقلید پر رنگ تر و برجسته تر خواهد شد زیرا کودک در این سن قدرت تمایز بین عقل و وهم را ندارد و نمی تواند بین صحنه های خیالی و واقعی تفاوت بگذارد.

 

مسولان فرهنگی کشور باید هوشیار باشند، هجوم وحشیانه این کارتون ها، کودکان و نوجوانان ما را هدف قرار داده است. چرا بر پخش این کارتون ها و فیلم ها از طرف مسوولین نظارت قوی صورت نمی گیرد. بچه های دبستانی در روز یک ساعت و بچه های دبیرستانی دو ساعت آماده دریافت اطلاعات مفید را دارند، حالا اگر این ساعت ها در اختیار این رسانه ها قرار بگیرد زمانی برای گرفتن اطلاعات مفید باقی نمی ماند.

 

همچنین در فیلم ها و کارتون های ما کمتر به مسائل اخلاقی مثل دروغ، غیبت، تهمت، بی حیایی و امر به معروف و نهی از منکر و… پرداخته می شود، حتی در فیلم ها نماز خواندن را کمتر نشان می دهند. کودکان تحت تاثیر شخصیت های کارتونی و انیمیشن هر روز بیش‌تر از روز پیش با فرهنگ غرب آشنا و از فرهنگ اصیل ایرانی دور می‌شوند، اتفاقی که پیامد خوشایندی در پی نخواهد داشت. چرا که قهرمانان پوشالی کشورهای غربی تبدیل به الگو و اسطوره فرزندانمان می شوند و بعد از آن ها توقع داریم که در دوران نوجوانی و جوانی به فرهنگ و سنت ایرانی و اسلامی احترام بگذارند و آن را رعایت کنند در حالی که در بهترین سال‌های شکل‌گیری شخصیتی آن ها از مهم‌ترین عامل تربیتی در این زمینه غافل بوده‌ایم.

 

حال در این شرایط که کشوری مثل ایران با پشتوانه فرهنگی و تاریخی غنی و وجود اسطوره ها و شخصیت های بزرگ اینگونه مورد تهاجم فرهنگی قرار گرفته است باید فرهنگ سازی مناسبی در این زمینه صورت گیرد تا از چهره های نامناسب در پشت جلد دفترچه ها و سایر کالا ها استفاده نشود و الگوها، دانشمندان و مسائل فرهنگی کشورمان بیش تر در میان دانش آموزان برجسته شود.

 

نویسنده این مطلب :

فرزند پرتال

به اشتراک بگذارید :

دیدگاه شما