معمولا شـروع عـادت مـکیدن شست در کودکان از سه تا چهار ماهگی است، نه بلافاصله بعد از تولد. وقتی کودک کـوچکتر اسـت، اغلب بلافاصله بعد از غذا خوردن شست خود را میمکد. بعضی از کودکان به محض آنـکه پسـتان یـا پستانک را از دهانشان بیرون بیاورند شروع به مکیدن شست خود میکنند، ولی بعدها قبل […]
معمولا شـروع عـادت مـکیدن شست در کودکان از سه تا چهار ماهگی است، نه بلافاصله بعد از تولد. وقتی کودک کـوچکتر اسـت، اغلب بلافاصله بعد از غذا خوردن شست خود را میمکد. بعضی از کودکان به محض آنـکه پسـتان یـا پستانک را از دهانشان بیرون بیاورند شروع به مکیدن شست خود میکنند، ولی بعدها قبل از شیر خـوردن هـم انگشت خود را به دهان میبرند و بالاخره در مواقع دیگر روز هم این عمل مشاهده خـواهد شـد در سـنین بالا سه تا سه و نیم سالگی بیشتر کودکان شب ها به مکیدن انگشت شست خود مـیپردازند.
مکیدن انگشت میتواند منجر به ایجاد برخی تغییرات دندانی و فکی شود. میزان تغییرات ایجادشده میتواند بسته به طول مدت، شدت، میزان تکرار عادت در شبانهروز و نیز حالتی که انگشت در دهان قرار میگیرد، متفاوت باشد. مهمترین تغییراتی که در اثر مکیدن انگشت ایجاد میشود عبارتند از:
1- اپن بایت قدامی (فقدان همپوشانی عمودی دندانهای جلو): به این معناست که وقتی کودک دندانهایش را روی هم جفت میکند، دندانهای جلو به هم نمیرسند؛ درنتیجه کودک مثلا در گاززدن سیب یا ساندویچ مشکل خواهدداشت.
2- افزایش اورجت دندانی و پروتروژن دندانهای قدامی بالا: افزایش فاصله افقی دندانهای جلوی فک بالا نسبت به دندانهای جلوی فک پایین و ایجاد شیب بیشازحد دندانهای جلوی فک بالا به بیرون.
3- کراس بایت خلفی: تنگشدن قوس دندانی فک بالا و جفتشدن نادرست دندانهای آسیای بالا و پایین.
این تغییرات در مجموع منجربه کاهش کارایی دندانها در جویدن غذا، نازیباشدن دندانها و چهره کودک و نیز برخی بیماریها و مشکلات مفصل فکی در بلندمدت میشود.
4- تاثیرات این عادت پس از ۳ سالگی
▪ دندان ها کج درمی آیند.
▪ باعث باریک شدن دندان می شود.
▪ باعث ایجاد عفونت در اطراف ناخن ها و بیماری های عفونی می شود.
▪ دندان های فوقانی به سمت بیرون و دندان های پایین به سمت داخل رشد می کند.
▪ در رشد کام (سقف دهان) تاثیر می گذارد.
▪ يكي ديگر از خطرات مكيدن انگشت احتمال چركي شدن آن است. حتي ممكن است كودكتان پس از لمس كردن مادهاي سمي با فرو بردن انگشتش در دهان، آنررا خورده و مسموم شود.
▪ اين عمل همچنين ممكن است كه باعث گشاد شدن دهان كودك شود و اين احتمالات بستگي به این دارد كه او چطور و از كدام جهت انگشتش را ميمكد.
▪ شکل غیرطبیعی سقف دهان
▪ نادرست قرار گرفتن زبان
▪ ایجاد مشکل به هنگام جویدن: در یادگیری روش صحیح قورت دادن با مشکل مواجه می شوند. زبان نقش مهمی در عمل قورت دادن ایفا می کند. در افراد عادی به هنگام قورت دادن، زبان پشت سقف دهان قرار می گیرد. اما در کودکانی که عادت مکیدن شست را دارند، هم زمان با قورت دادن، زبان در جلو و بین دندان های جلویی قرار می گیرد. این امر قورت دادن را سخت تر می کند.
▪ کودک با مشکل گفتاری روبه رو می شود.
▪ باعث افتادگی لوزه و در نتیجه خرخر کردن می شود.