مردم کوچه و بازار منظم و سربه زیر شدن بچه ها و رعایت مناسبات اجتماعی و مثلا ناسزا نگفتن و… را تربیت می دانند و یا خانواده های مذهبی، رعایت آداب اجتماعی، شرکت در مراسم مذهبی، داشتن حیا و شرم و حضور در مکان های مذهبی را به عنوان تربیت اسلامی می شناسند اما حقیقت این است که اینها مظاهر تربیت هستند.

وقتی صحبت از تربیت مذهبی می شود ناظر به یک موضوع بنیادین است و مقدماتی می خواهد که اگر حاصل نشود و والدین به آن توجه نکنند تربیت مذهبی تحقق نخواهد یافت.

مراد از تربیت، مستعد ساختن انسان برای قرار گرفتن درمسیر رشد و هدایت است و این امر مهم مقدماتی می خواهد که توجه به آنها ضروری است .

گذشتگان ما تلاش داشتند فرزندان خود را به ادب دین مودب کنند آن ها نگاهی که ما امروز به تعلیم و تربیت داریم نداشتند. متاسفانه دریافت و برداشت ما از ادب در دوره جدید متاثر از تعلیمات غربی است. بزرگان ما همواره متذکر و متوجه تربیت نفسانی فرزندان بوده اند تا زیر نظر مربی مقدمات تربیت را بگذارنند آنان تربیت را مقدمه ای برای رشد معرفتی فرد می دانستند و تلاش می کردند نفس فرزند را تربیت کنند تا مسیر کمال را بپیماید و در مواقع از آنجایی که جسم را مرکب نفس می دانستند آن را ضرورتا تطهیر می کردند.

.

• مقدمات تربیت؛ نطفه پاک و لقمه حلال

برای آموزش آموزه های دینی باید نگاهمان را نسبت به انسان اصلاح کنیم. گام نخست تربیت مذهبی این است که نطفه پاک باشد زیرا نطفه ناپاک عامل مخل تربیت است. پس یکی از توجهات مهم خانواده قبل از اینکه صاحب فرزند شوند و همین طور بعد ازآن نان پاک و سالم است. مال پاک و طاهر موجب تبعیت می شود پس نطفه و مال پاک نقطه آغاز تربیت هستند.

بعد از تولد، نوزاد آرام آرام وارد کلاس رفتارهای خانوادگی می شود و رفتارهای پدر ومادر را می آموزد چه بسا مال و نطفه پاک است، اما محیط خانوادگی نامناسب مانع تربیت درست می شود. لذا اقدام بعد مودب کردن خانواده در اندیشه و رفتار است .نکته بسیار مهم در تاثیر تربیت این است که اعمال و رفتار والدین در خانه باید از جانشان برخیزد و تظاهر در آن نباشد؛ به این معنا که کودک به درستی و حقیقت روبروی ادب پاک و صاف والدینش قرار بگیرد نه اینکه تربیت به او اجبار و تحمیل شود در صورتی که ادب و الدین از جانشان برخیزد بر کودک تاثیر خود را می گذارد و رفته رفته فرزند برای تربیت و رشد دینی اهلیت پیدا می کند.

موضوع دیگری که نباید مورد غفلت واقع شود عنایت خداوندی برای تربیت فرزند است خانواده علاوه بر توجه به مقدمات ذکر شده باید از طریق دعا و توسل و توکل به ساحت مقدس اولیای دین از عنایت خداوندی در این راه برخوردار شود.