ایـن تفکر که ضرورت به کارگیری رنگ، فرم و فضا به عنوان عامل موثر در بهبود و مداوای بـیماران امری اجتناب ناپذیر است و همچنین توانایی ادراک زیبایی‌شناسی توسط افراد (بیمار) موجب انگیزه بـرای تنظیم این مقاله شـده اسـت. شامل دو بخش رنگ‌درمانی و گرافیک محیطی بیمارستان کودکان می‌باشد. بخش اول نظری و بخش […]
ایـن تفکر که ضرورت به کارگیری رنگ، فرم و فضا به عنوان عامل موثر در بهبود و مداوای بـیماران امری اجتناب ناپذیر است و همچنین توانایی ادراک زیبایی‌شناسی توسط افراد (بیمار) موجب انگیزه بـرای تنظیم این مقاله شـده اسـت. شامل دو بخش رنگ‌درمانی و گرافیک محیطی بیمارستان کودکان می‌باشد.
بخش اول نظری و بخش دوم کاربردی است. انتخاب بخش کاربردی مقاله برای گرافیک محیطی بیمارستان و کودکان به این دلیل است که دانشمندان سعی می‌کنند از کـودکان برای تحقیقات خود در زمینه رنگ استفاده کنند. زیرا کودکان تحت‌تاثیر آموخته‌های خود قرار ندارند و این مساله موجب به حداقل رساندن عوامل بیرونی است. به دلیل حساسیت موضوع، طراح گرافیک محیطی بـاید زمـینه مطالعاتی و تحقیقاتی در مورد رنگ و فرهنگ، روانشناسی رنگ ها و درک فضایی از رنگ داشته باشد، تا به نتایج مفیدی در کاربرد رنگ و فرم و ابعاد در فضای طرای برسد.
رنـگ ها نـیروهایی هستند که روی انسان اثر گذاشته و ایجاد حس راحتی یا ناراحتی، فعالیت یا سکون می‌کنند. استفاده صحیح از رنگ در کارخانه، دفاتر، مدارس، می‌تواند باعث ازیاد یا کاهش بازده گردد و در بیمارستان ها بـاعث شـفای بیماران شود. رنگ بر انسان بطور غیرمستقیم از طریق روانی در بزرگ یا کوچک کردن ابعاد مرئی اتاق تأثیر دارد. اشتیاق همگان برای بحث در مورد رنگ و واکنش روانی مردم در برابر رنگ حـاکی از قـدرت و تـوانایی رنگ در تحریک احساسات درونی مـی‌باشد.
دانـستن روانـشناسی رنگ ها برای زندگی یک طراح، امری ضروری است. در طرح‌های مسکونی اعمال سلیقه‌های شخصی در مورد رنگها، موردی ندارد، اما در اماکن عمومی مـثلا رسـتوران ها، شـرکت ها، فضاهای مخصوص فروش، بیمارستان ها، اعمال سلیقه در مورد رنـگ درسـت نیست. مثلا نوع رنگ برای حفظ سلامتی و جلوگیری از خستگی چشم در دفاتر باید رعایت شود. در بیمارستان ها برای حفظ سلامتی و مـراقبت از مـسائل بـهداشتی رنگهای ویژه‌ای بکار می‌رود.
نوع رنگ میزان تمرکز حواس را در جـراحی بالا برده و ناراحتی‌های روحی بیماران را کاهش می‌دهد و یک طراح داخلی شخصا ترجیح می‌دهد کمتر از اعمال سلیقه شخصی در مـورد انـتخاب رنـگ برای فضای غیرمسکونی و خصوصا در بیمارستان ها استفاده کند
در حقیقت بیمار در بیمارستان، بـه مـنزله اسیری است که نمی‌تواند به راحتی محیط خود را ترک کند که همین مسئله مسئولیت بزرگی را بـه عـهده طـراح داخلی برای انتخاب رنگ می‌گذارد او باید به سلامتی بیمار فکر کند و در انـتخاب رنـگ تـصمیم‌گیری کند و مراقب باشد تا رنگ باعث خطر و تحریک بیمار در ایجاد فشار خون و یا تـنگی نـفس و… نـباشد.
نامطلوب و ناملایم بودن یک رنگ می‌تواند سبب ایجاد تحریک و تهییج شود، به هرحال احـتیاطهای لازمـ باید رعایت شود.برای ایجاد یک وضع مطلوب در بیمارستانها، باید توجه داشت کـه یـک مـحیط یکنواخت و کسل‌کننده می‌تواند باعث عدم حس لازم برای خوب شدن باشد. علت آن این داسـت کـه مغز نیاز به تنوع و هیجان و به عبارتی احتیاج به توجه دارد. درخشندگی دیوارهای سـفید کـه جـالب توجه هستند در مدارس باعث جدی‌تر شدن دانش آموزان می‌شوند، اما برای بیشتر مردم و بیماران،دیـوارهای سـفید ظاهر درمانگاهی بیمارستانی دارند که با روحیه افراد، نامانوس و غریبه است و بـه عـلت وهـم‌آور بودن حالتی منفی را القا می‌کند.
سفید باعث دریافت یـک حـس نـامأنوس و بیگانه برای بیمارانی می‌باشد که تلاش می‌کنند تا سلامت و تعادل روحی و جـسمی اولیـه خود را بدست آورند و خود را تثبیت و در جهت سازگاری با محیط تغییر دهند. متاسفانه راهنماهای مناسبی در جهت انـتخاب رنـگ ها برای مراقبت از سلامتی وجود ندارد. با این وجود، یک طراح مشتاق و بـاهوش مـی‌تواند با استفاده از اطلاعات پیوسته و به دست آمـده رنـگ های جـدیدی را برای بیمارستان (بویژه بیمارستان کودکان) بکار بـرد. «در یک آمارگیری نیز رنگ های ایده‌آل کودکان چهار رنگ سبز، آبی، زرد و قرمز می‌باشد.»
نویسنده این مطلب :
