اگر والدین روش صحیح دستور دادن به کودک را رعایت نکنند، حتی اگر دستورشان به نفع کودک باشد، اجرا نمی شود.

روش های صحیح دستور دادن:

1- همیشه به کودک دستور صریح ندهید:
اگر کودک پیوسته دستور بشنود، نباید انتظار داشت که همه آنها را انجام دهد.پس در شبانه روز فقط چند دستور صریح به کودکتان بدهید. مثلا هیچوقت به طور قاطع به کودکتان نگویید که همین الان برو بخواب. فقط در صورتی که خطری کودکتان را تهدید می کند از دستور قاطع استقاده کنید.

2- پیشنهاد جایگزین:
وقتی کودک کار پر هیجان و حرکتی را انجام می دهد مثلا روی مبل می پرد گفتن کلمه نپر به کودک هیچ فایده ای ندارد. پس بهتر است به جای به کار بردن این کلمه یک بازی پر جنب و جوش را به کودک پیشنهاد کنیم زیرا در آن لحظه کودک در حال لذت و هیجان است و به هیچ عنوان حاضر نیست که این هیجان را رها کند.

3- مثبت صحبت کردن با کودک:
وقتی دستور می دهید جملات مثبت به کار ببرید. مثلا نگویید اسباب بازی را تو دهنت نکن، بگویید اسباب بازی خیلی قشنگه اون رو به من بده.

4- دیگه نبینم:
وقتی بچه مثلا با چاقو بازی می کند به او نگویید: دیگر نبینم به چاقو دست بزنی. به جای این جمله برای او توضیح دهید که چاقو وسیله ای برای بازی کردن نیست یا بگویید بیا تا با این چاقو برایت میوه پوست بگیرم.

5- استفاده نکردن از فعل های معکوس در دستور دادن:
وقتی کودک کار اشتباهی انجام می دهد به هیچ عنوان به او نگویید آفرین، آفرین. زیرا کودک دچار دوگانگی می شود.