اختلال دو قطبی تـغییرات چـشمگیری در خـلق و انرژی را شامل میشود. حالتهای پایدار شادی بیش از حد و بیقراری هـمراه با انرژی زیاد شیدایی نامیده میشود و حالتهای پایدار غمگینی یا تحریکپذیری همراه با انرژی کم افسردگی نامیده میشود. در عـین حـال مـمکن است این اختلال در کودکان متفاوت از بزرگسالان جلوه کند. کودکان […]
اختلال دو قطبی تـغییرات چـشمگیری در خـلق و انرژی را شامل میشود. حالتهای پایدار شادی بیش از حد و بیقراری هـمراه با انرژی زیاد شیدایی نامیده میشود و حالتهای پایدار غمگینی یا تحریکپذیری همراه با انرژی کم افسردگی نامیده میشود.
در عـین حـال مـمکن است این اختلال در کودکان متفاوت از بزرگسالان جلوه کند. کودکان معمولا یـک اخـتلال خلقی مداوم و در حال پیشرفت دارند که ترکیبی از شیدایی و افسردگی است. این چرخهی سریع و شدید بین حـالت-هـای خـلقی، موجب تحریکپذیری مزمن و اندک دورههای آشکار بهبودی بین مرحلهها میشود. تشخیص بـراساس مـلاکهای (DSM-IV) انـجام میشود و برای آن هیچ محدودهی سنی پایینتری وجود ندارد.به کار بردن ملاکهای (DSM-IV) برای کـودکان بـسیار خـردسال دشوارتر میشود.
براساس گزارش والدین، رفتار کودکانی که اختلال دوقطبی در آن ها تشخیص داده شدهاند مـمکن اسـت شامل موارد زیر باشد:
- خلق منبسط یا تحریکپذیر
- غمگینی بیش از حد یا بـیعلاقگی بـه بـازی کردن
- تغییرات خلقی سریع که به مدت چند ساعت یا چند روز پایدار است
- حـملههای خـشم انفجاری،طولانی و اغلب مخرب
- اضطراب جدایی
- نافرمانی از مراجع قدرت
- بیشفعالی، بیقراری، حواسپرتی
- کـمخوابی یـا پرخـوابی
- شبادراری و وحشت شبانه
- نیاز شدید و فراوان به کربوئیدراتها و شیرینیجات
- اشتغال شدید به برنامهها و فعالیتهای چـندگانه
- قـضاوت مختل، تکانشگری، پرش افکار و فشار تکلم
- رفتارهای شرارتآمیز (مانند، بیرون پریدن از خودرو در حـال حـرکت یـا پریدن از پشتبام)
- هذیان و توهم
- باورهای بزرگ منشانه در مورد توانایی شخصی به طوری که قوانین مـنطقی را نـفی مـیکند. (برای مثال توانایی پرواز).
نشانههای اختلال دو قطبی ممکن است در شیرخواری ظاهر شوند. مـادران کـودکانی که بعدها مبتلا به این اختلال تشخیص داده میشوند، اغلب میگویند که آنها بینهایت دشوار آرام مـیشدند و خواب آشفتهای داشتند. آن ها که بهگونهای غیر عادی وابسته به نظر مـیرسند و از خـردسالی بدون تناسب رویدادها، اغلب دچار حملات غـیر قـابل کـنترل خشم و کجخلقی صرع مانند میشوند.واژهی «نـه» اغـلب عامل چنین حملاتی است.