مادر كسی است كه امر پرورش فرزندان را در دوران حمل و پس از آن بر عهده دارد و در انجام اين وظيفه بدون هيچ چشم داشت مادی و يا معنوی كوشاست. مراقبت های دوران #كودكی، شب زنده داری ها و بيداری های او به خاطر فرزند به این دلیل نيست كه اين كودک روزی رشد كند و زير بازوی او را بگيرد. او چه بسيار از اوقات كه جان خود را صرفا به خاطر طفل به خطر می اندازد و جز خير و خوشی او نمی طلبد. بر اين اساس می توان گفت مادر فرشته ای است آسمانی كه در عالم بشری با جسم عاريتی زندگی می كند و دارای تجلی مهر و عطوفت، و قدس و صفای ملكوتی است.

مادر دارای محبتی است بلاشرط، محبتی توام با دخالت احساس و گاهی بدون دخالت عقل، با شدت و قوتی فوق العاده كه از مهمترين جلوه های حياتی بشر است. مادری فداكاری و گذشت است و اين فداكاری از مظاهر برجسته شرف مادری است كه در آن گذشت از خود و رسيدن به ديگری مطرح است. حقيقت زندگی او عشق ورزيدن، دوست داشتن، ناديده گرفتن و گذشت كردن و فداكاری است.

مادر شدن از اين باب مشكل است كه مسئوليتی در قبال خود، شوهر، فرزند، جامعه و پروردگار است و در برابر اين وظايف مورد بازخواست قرار می گيرد او پيش از اينكه اقدام به ساختن ديگران كند بايد خود را بپروراند و بسازد و اين كاری آسان نيست.