بدیهی است بهترین شیوه آمـوزش زبـان، روشـی است که بر مبانی آموزش طبیعی زبان استوار باشد. ما در یادگیری زبان با خط آغـاز نمیکنیم، با خواندن و رعایت قواعد دستوری کارمان را شروع نمیکنیم، بلکه آموزش با از شـنیدن آغاز میکنیم و پس از آن با گـفتن هـرچند که آنچه را در قدمهای اول میشنویم، […]
بدیهی است بهترین شیوه آمـوزش زبـان، روشـی است که بر مبانی آموزش طبیعی زبان استوار باشد. ما در یادگیری زبان با خط آغـاز نمیکنیم، با خواندن و رعایت قواعد دستوری کارمان را شروع نمیکنیم، بلکه آموزش با از شـنیدن آغاز میکنیم و پس از آن با گـفتن هـرچند که آنچه را در قدمهای اول میشنویم، بهتر است درست باشند،ولی ضرورتا لازم نیست آنچه را به زبان میآوریم،درست و منطبق با دستور رایج در یک زبان باشد.ما به مرور زمان این تطابق را انجام خواهیم داد. بـا توجه به این نکات و آنچه از این گفتهایم، توصیههای زیر را جهت آموزش عملی زبان به کودکان و نوجوانان، ارائه میکنیم. در قدم اول کلاس و درس را به معنای متداول کلمه از ذهن خود کاملا دور کنیم. در این شیوهها، معلم بیشتر نقش مادر، پدر و اطرافیان کودک را ایفاء مـیکند. در ایـن شیوهها نمره و امتحانی در کار نیست، انگیزههای طبیعی کودک برای برقراری ارتباط، مشوق اصلی او برای یادگیری هستند.
کارگاه های آموزش زبان:
در صورتی که نمیتوانیم کودک را در محیطی طبیعی که با زبانی خاص در آن تکلم میشود، قرار دهیم، میتوانیم کارگاه هایی را که تا حد ممکن به آن محطیها نـزدیک و شـبیه اسـت، به وجود آوریم. این کـارگاه ها هـر قـدر به محیط طبیعی زندگی انسان ها شبیهتر باشد بهتر است.
کودکان و نوجوانانی کـه قـرار اسـت زبانی را بیاموزند، در چنین فضایی، به فعالیت عادی خـود مـشغول میشوند، با این تفاوت که معلم در این محیطی فقط به زبان مورد نظر تکلم میکند و لا غیر، او تمامی ارتباط کلامی خـود را فـقط بـا آن زبان انجام میدهد. او نباید مقصودش را با کمک گرفتن از زبان مـادری کودکان به آن ها بفهماند. او باید از واسطه عملی و عینی برای این کارها استفاده کند. قرار گرفتن در چنین محیطی هـرچند کـه مـمکن است در ابتدا برای کودک کمی غیر عادی جلوه کند ولی به سـرعت بـا این وضعیت کنار آمده آن را به راحتی میپذیرد لازم نیست به او گفته شود که به کلاس زبان مـیرود، بـلکه ایـن کارگاه ها به صورت کلاس هایی چون کلاس قران، نقاشی، سفالگری، عکاسی و…معرفی شوند در حقیقت به کـمک ایـن فـعالیت ها، زبان موردنظر آموزش داده میشود.
در این کارگاه ها در گام های اول به بیان معلم تکیه میشود و در این مـرحله لازم اسـت معلم با استفاده از جملات کوتاه و ساده، و با بکارگیری کلمات ابتدایی، مقاصد خود را بـه مـعلمان مـنتقل کند. در این مرحله لازم نیست بر بکارگیری زبان توسط متعلمان تاکید شود، بلکه فـهمیدن جـملات و عبارات اولین هدف در این کارگاه ها به شمار میآید. از گام های بعدی و با طراحی آمـوزش دقـیق مـیتوانیم از متعلمان بخواهیم که آنها نیز به تدریج مقاصد خود را با زبان موردنظر اداء کنند. در این کـارگاه ها از نـوشتن و خواندن بهطور مستقیم و ابتدایی استفاده نمیشود، بلکه میتوان برخی کلمات و پیام ها را بـا خـطی مـناسب در معرض دید متعلمان قرار داد.
این کارگاه ها تا زمانی که پای های زبانی در متعلم شکل نگرفته ادامـه پیـدا مـیکنند.وقتی فرد توانست ارتباط خوبی با اطـرافیان خـود از جهت گفت و شنود، برقرار کند و توانایی استفاده خلاق و مولد از زبان موردنظر را پیدا کرد، باید به کلاس های آمـوزش زبـان که در آن ها به کمک خط و خواندن و نوشتن زبان را میآموزند، هدایت شود.