او همیشه برای بازی قابل دسترس است شـریک تمام دلبستگیها و علایق کودکتان میباشد. نیاز به غذا یا اسباببازی خاصی ندارد، و هیچوقت لازم نـیست دنبالش بروید یا او را بـه خـانهاش برسانید. باور نکردنی است؟ ولی حقیقت دارد: او ساخته و پرداخته ذهن کودک شماست. برخی کودکان در سنین بین سه تا پنج […]
او همیشه برای بازی قابل دسترس است شـریک تمام دلبستگیها و علایق کودکتان میباشد. نیاز به غذا یا اسباببازی خاصی ندارد، و هیچوقت لازم نـیست دنبالش بروید یا او را بـه خـانهاش برسانید. باور نکردنی است؟ ولی حقیقت دارد: او ساخته و پرداخته ذهن کودک شماست.
برخی کودکان در سنین بین سه تا پنج سال، یعنی زمان شکل گرفتن شخصیت و بین خیال و واقعیت برای خود همبازیهای خیالی میسازند. هنوز، بـرخی والدین ظهور یک دوست خیالی را به عنوان علامت خطر میدانند و با خود میگویند: آیا کودک من از کمبود عاطفی رنج میبرند؟ آیا کودک من دچار ناسازگاری اجتماعی است؟
بـهترین پاسخ برای چنین والدینی این است که فقط آرام باشید. معمولا دوست خیالی چیزی نیست جز ثمره یک ذهن کنجکاو و خلاق. در حقیقت،اینگونه بچهها که قدرت تخیل فعالی دارند، در بزرگسالی افـراد کـنجکاو و خلاقی خواهند شد. اگرچه به نظر میرسد کودکانی که خواهر یا برادر ندارند بیشتر به خلق همبازیهای خیالی گرایش دارند، با اینحال اینکار آن ها را از تنهایی در نمیآورد فقط او کمک میکند به کـشف دنـیای پهناور اطرافشان بپردازند.
- دوستان تخیلی برای کودک شما چند فایده دارند:
1) موجب میشوند کودکان در لحظات مهم رشد اجتماعی خود، روابط جدیدی را تجربه کنند.
2) به آن ها فرصت میدهند مسائلی مـانند اخـتیار، انـضباط و قدرت را فارغ از اضطراب ناشی از ارتـباط بـا اشـکال واقعی قدرت تجربه کنند.
مثلا اگر بهطور اتفاقی شنیدید دخترتان با دوست خیالیش دعوا میکند، فکر نکنید دلیلش رفتار خشن شـما بـا وی بوده است. چنین فیلمنامههایی که کودک شما به ایـفای نـقش در آن ها علاقهمند است، شیوهای است که تخیل کودک شما برای درک مفاهیم قدرت، درست، غلط و تنبیه برگزیده است.
3) یک دوسـت خـیالی مـیتواند به کودک کمک کند تا مشکلات هیجانی خود را حل کـند. کودکی که لیوان شیرش را به زمین میریزد، ممکن است برای کنار آمدن با اشتباهش، به سرزنش دوست خیالیش بـپردازد؛ واکـنشی کـاملا طبیعی.
اضطرابهای ناشی از تغییرات بزرگ در زندگی کودک، مثل فرزند جدید یـا طـلاق، ممکن است در رابطه وی با همبازی خیالی منعکس شود. پدر و مادر میتوانند با مشاهده رفتار کودک خود با دوست خـیالیاش و در نـظر گـرفتن تغییرات رفتاری او با دوستش، به نحوه سازگاری کودک خود پی ببرند تا بتوانند بـهترین شـیوه تـربیتی را برای او در نظر بگیرند.
برای مثال ممکن است شما متوجه شوید ارتباط پسر چهارسالهتان بـا دوسـت خـیالیش در هفته گذشته که اسبابکشی داشته اید، بیشتر شده است. اگرچه او مستقیما هیچ ترسی را در ارتباط بـا جـابهجایی از خود نشان نداده اما تشدید ارتباط وی با همبازی خیالیش میتواند نشانهای از نیاز وی بـه اطـمینان خـاطر در این مورد باشد که در صورت نقلمکان، افراد مهم زندگیش همچنان بخشی از زندگیش خواهند بود.
- چـه مـوقع باید نگران این دوستی شد؟
بستگی به شدت و مدت زمان درگیری کودک با ایـن دوسـت خـیالی دارد. کودکی که از برقراری ارتباط با سایر بچهها کاملا پرهیز میکند و ترجیح میدهد که صرفا با یـک دوسـت خیالی بازی کند،ممکن است دچار یک ناراحتی روانشناختی باشد. بیشتر بـچهها دوسـتان خـیالیشان را حدود پنج سالگی رها میکنند، یعنی به محض ورود به کودکستان.
اگر کودک شما مشتاقانه به برقراری ارتـباط بـا دوسـت خیالی خود ادامه دهد بعد از این مرحله همچنان او را برای خود حفظ کـند، شـما باید در فکر مشاوره بایک متخصص باشید که در صورت وجود نگرانی یا اضطراب در فرزندتان آن را مشخص کـند.
بـاوجود این، یک دوست خیالی نشاندهنده سر و کله زدن کودکتان با مسئله پیچیدهای است که هـمه کـودکان به محض آغاز برقراری ارتباط با دنیای اطـرافشان بـا آن مـوجه میشوند، جلوی این رابطه را نگیرید یا آن را بـیاهمیت تلفی نکنید؛ و البته درگیر آن هم نشوید. با اینهمه سعی کنید شما هم در این فـیلمنامه نـقشی را بازی کنید البته فقط کـمی. مـیتوانید با ظـرافت امـا قـاطعانه این موقعیت را برای کودکتان ایجاد کنید تـا بـفهمد او تنها یک خیالپردازی است.
سعی کنید از این جنبه بسیار طبیعی و که غـالبا جزو رشد کودکتان است، لذت ببرید و خوشحال باشید کـه او با چالشهای دلهره آور وبـا روشـی خلاقانه و تخیلی قوی در مسیر رشـد خـود گام برمیدارد.