همه فرزندان، هدیه خدا هستند و باید خدای رزاق را بدین جهت شاکر بود:

واقعیت این است که هیچ کس از خود چیزى ندارد و هر چه هست از ناحیه او است لذا می فرماید: به هر کس اراده کند دختر می‏بخشد و به هر کس بخواهد پسر.
(یا اگر بخواهد هر دو آنها را میدهد و هر کس را هم که مصلحت بداند عقیم و بى فرزند می‏گذارد، که نمودى از علم و قدرت خداوند است. شوری، 50)

از آنجا كه اعراب جاهلى پسر را برتر از دختر میدانستند، خداوند در این آیه درباره آفرینش هر دو كلمه «یَهَبُ» را به كار برد تا بفهماند پسر و دختر، هر دو هدیه‏ ى الهى هستند و كلمه «ذكور» را با حروف «ال» آورد تا بگوید، آن پسرانى كه شما به آن دل خوشید، آنان نیز هدیه الهى هستند. ناخرسندى از داشتن فرزند دختر یا پسر، كفران نعمت الهى و هدیه اوست