کودک مستقل

برای آموزش و اصلاح رفتار کودکان باید با استفاده از الگوی رفتاری؛ مشاهده عواقب فعالیت های خطرناک را به آن ها  گوشزد کنیم. کودک باید فرصت کافی برای انجام فعالیت ها را در اختیار داشته  باشد، چنانچه  فرزندان  در مسیر استقلال طلبی، استقلال لازم را نداشته باشند  عزت نفس آن ها کاهش یافته  و در […]

برای آموزش و اصلاح رفتار کودکان باید با استفاده از الگوی رفتاری؛ مشاهده عواقب فعالیت های خطرناک را به آن ها  گوشزد کنیم.

کودک باید فرصت کافی برای انجام فعالیت ها را در اختیار داشته  باشد، چنانچه  فرزندان  در مسیر استقلال طلبی، استقلال لازم را نداشته باشند  عزت نفس آن ها کاهش یافته  و در آینده جایگاه لازم را پیدا نمی کنند.

 

از سنین هفت سالگی کودکان صفات انتزاعی را که مربوط به ویژگی های رفتاری، روان شناختی، اعتقادات، ارزش ها و نگرش هاست را بیشتر به کار میگیرند و کمتر در قید و بند می مانند و کودک سر به راه دیروز نمی شوند.

 

بنابراین بر سر خواستن یا نخواستن، انجام دادن یا ندادن قبول یا عدم قبول و… دیدگاه های خویش را مطرح می سازند. زیرا آنان در این سن درک می کنند که ویژگی ثابت و مطلق نمی باشد. بنابراین باید آنان نیز در موقعیت های مختلف کارهای گوناگونی از خود بروز می دهند که بعضی از آن ها مورد پسند اطرافیان نمی باشد.

 

والدین باید در چنین حالتی کودک را کاملا درک کنند و از راه منطق و استدلال وارد شوند.زیرا تنبیه و تحکم و فرمان شمشیری است که زود زنگ زمان  یا زنگ گستاخی و نافرمانی و جسارت از جانب کودک خواهید دید.

کودک سعی میکند دوستان و همسالانی پیدا کند و با آنها تلفن یا همکلامی داشته باشد.والدین نباید او را از اینکار باز دارند بلکه با چشمانی چون عقاب مواظب و مراقب کودک باشند.

 

تقویت استقلال فردی قاطعیت و اعتماد به‌ نفس کودک را در پی دارد، به‌گونه‌ای که می‌گوید: «من مستقلم و به نظراتی که دیگران دربارۀ من دارند اهمیت نمی‌دهم، مهم این است که خودم دربارۀ شخصیتی که دارم چگونه فکر کنم.»

 

برای ایجاد روحیه استقلال در کودک دبستانی خود، از راهکارهای ذیل استفاده کنید:

1) برنامه ریزی درسی:

با نظر خودش، برنامه ای درسی را تنظیم کنید تا براساس آن، امور مربوط به مدرسه را انجام دهد و مجبور نباشید دائم در این مسأله دخالت کنید و او را متکی به خودتان بار آورید.

2) رفت و آمد به مدرسه:

در صورت امکان( نزدیکی راه، امنیت، خیابان، دوستان خوب و…) اجازه دهید خود به مدرسه برود و از همراهی او بپرهیزید. اردوها در صورت اطمینان از مراقبت مربیان در اردوها، او را از رفتن به اردو منع نکنید. با توجه به انجام امور شخصی در اردو، استقلال او تقویت خواهد شد.

3) جمع همسالان:

با فرض داشتن همسالان خوب، اجازه دهید زمانی را با آنان باشد. حتی می تواند گاهی شب را نیز در منزل دوستان خوب و نزدیکان قابل اعتماد بماند.

4) خرید وسایل شخصی:

فرزند شما در سنی است که می تواند برخی از وسایل مورد نیاز خود ( لوازم التحریر، جوراب، نوار کاست، لوح های فشرده، وسایل زینتی اتاق خود و…) را خود و بدون حضور شما بخرد. این عمل در استقلال او بسیار مؤثر است.

5) اعطای حق انتخاب:

به او اجازه دهید انتخابگر باشد. شما می توانید در مسائل گوناگون زندگی، چند گزینه خوب را در اختیارش قرار دهید تا یکی را برگزیند.

نویسنده این مطلب :

فرزند پرتال

به اشتراک بگذارید :

دیدگاه شما