استقلال طلبی گرایشی فطری در کودکان است که با نادیده گرفتن و سرکوب آن آثار مخربی بر شخصیت و رفتار کودک خواهد گذاشت. در مواقعی که والدین لجبازی و استقلال طلبی را تفکیک  نمی کنند و با ممانعت پیاپی سعی در کنترل فرزند خود دارند استقلال طلبی و خودکفایی کودک به یک چالش بزرگ تبدیل می شود.

بسیاری از والدین اظهار می‌کنند که فرزندشان در حدود سن دو سال علاقه و اصرار شدیدی دارند که کارهای خود از لباس پوشیدن گرفته تا سوار شدن اتوبوس و رد شدن از خیابان و… را به تنهایی انجام دهند. اگر هم کسی به آن‌ها کمک کند آنقدر جیغ و فریاد راه می‌اندازد تا حرف خود را به کرسی بنشانند.

گرچه شما اغلب کلافه می‌شوید اما این مرحله رشد در بچه‌ها کاملاً طبیعی است. کودک در این سن معمولارفتار و برخوردی دوگانه دارد. علائق، تمایلات و سلائق او در هر روز با روز قبل فرق دارد. ممکن است واکنش موثری که یک روز در برابر رفتارهای او دارید، چند روز بعد هیچ فایده ای نداشته باشد. به رغم مشکلاتی که در این زمینه دارید اما باید توجه داشته باشید که این مرحله برای کودک بسیار مهم است زیرا او علاقه به بزرگ شدن و شخصیت خود را کاملانشان می‌دهد.

این حرف به این معنا نیست که او را رها کنید تاهر کار که می‌خواهد انجام دهد؛ بلکه باید قوانینی وضع کنیم که حتما رعایت شود. توصیه می‌شود اگر فرزندتان اصرار زیادی دارد که هر کاری را تنها انجام دهد، در بعضی موارد دخالت داشته باشید اما بدانید که همه چیز به خلق و خو و شخصیت او بستگی دارد. شاید بهتر باشد بعضی رفتارها و مداخلات را تغییر دهید تا او شخصاً با آن‌ها سازگاری پیدا کند.

اگر عجله دارید بداخلاقی تان را بروز ندهید. این کار وقت بیشتری در اختیارتان می گذارد تا نقشه ای بریزید، طوری که بتوانید بدون واکنش شدید کار را به انجام برسانید. هیچ قانونی نمی گوید فرزند شما باید برای سوار شدن به ماشین کفش پوشیده باشد یا قبل از بیرون رفتن از خانه دکمه های گرمکنش بسته باشد، اما باید منتظر چند نگاه خیره باشید.

حواس فرزندتان را متوجه کار جالب تری کنید تا بتوانید کاری را که در دست دارید به اتمام برسانید برای مثال به فرزندتان پیشنهاد کنید وقتی دارید بند کفشش را می بندید می تواند کتاب مورد علاقه اش را بخواند یا خرس عروسکی اش را بغل کند. شاید با خودتان بگویید در کمک به غذا خوردن یا لباس پوشیدن کودکان باید در کنار آن‌ها بمانید و کودکان به خاطر بی‌تجربگی و کوچک بودن بایستی همواره یک مراقب و همراه داشته باشند تا کارهایشان را انجام دهد.

بعضی مواقع کودکان دوست دارند که کاری را انجام دهند اما به واقع آمادگی انجام دادن آن را ندارد. بجای مجبور کردن و تحت فشار قرار دادن آن‌ها به کودکان با ایجاد حس استقلال اطمینان دهید که بالاخره توان لازم برای انجام آن کار را به دست خواهند آورد.