تعلیم و تربیت یكی از مهمترین اموری است كه بشر از دیر باز به آن پرداخته و با افزایش آگاهی انسان از اهمیت ضرورت این فرایند، سعی شده است كه بیشتر قانونمند و هدف مدار شود.

اردو در حقیقت بخشی از جریان تعلیم وتربیت است كه بچه ها به دور از فضای بسته كلاس و اغلب در هوای آزاد و فارغ از مقررات و قوانین خاص مدارس و براساس علایق و رغبت های خود به فعالیت های ویژه می پردازند و از این رهگذر شخصیت آنها در ابعاد ذهنی،‌عاطفی،‌اجتماعی، اخلاقی و … به طور متعالی رشد می یابد.

فواید اردو:

• تقویت روحیه جمع پذیری و قانون ‌مندی و برخورداری از نظام معین.

•  آشنایی با دوستان جدید و انس و الفت با آنان.

•  آشنایی با فرهنگ‌های بومی شهرها.

•  آشنایی با شخصیت های مذهبی، فرهنگی، موثر و تاریخ ساز.

• آشنایی با اماکن زیارتی، باستانی، سیاحتی و فرهنگی.

•  کسب تجربه و مهارت‌های زندگی دسته جمعی.

• دیدن شهر‌های جدید، اماکن زیارتی و تفریحی.

• تقویت روحیه اعتماد به نفس و هم‌ زیستی در شرایط خارج از زندگی معمولی خانوادگی.

•  تقویت روحیه دینی.

• بازشناسی توان شخصی نقش خویش.

• تمرین زندگی مستقل از خانواده.

با وجود تعاریف متفاوت از اردو چه در لغت و چه در مفهوم، بیشترین و متداول ‌ترین مفهوم امروزی اردو، همان اردوهای سازمان یافته دانش‌آموزی است. همچنین با این که «ضرورت برگزاری اردوها» با تکیه بر آموزش یک اصل ثابت شده است اما بی‌ برنامگی در اردو نیز می‌تواند آثار زیانباری بر روح و جسم شرکت کنندگان برجای بگذارد. در برنامه‌ریزی یک اردو باید نوع اردو، هدف از برگزاری آن و موضوع آن کاملا مشخص باشد. یک اردو زمانی می‌تواند مفید باشد که موارد فوق در آن رعایت شده باشد.