بازی، روشی برای آموختن روابط اجتماعی

رفتار خوب از خانه آغاز می‌شود و اگر کودک شما الگوی عملی درستی داشته باشد، به‌سرعت از آن تقلید خواهد کرد. نگاه منصفانه‌ای به رفتار خودتان بیندازید و از خودتان بپرسید که آیا درست رفتار می‌کنید یا نه. اگر رفتار شما با او یا دیگران خوب نیست، کودک نیز به‌جای اجرای دستورات شما، همان رفتار […]

رفتار خوب از خانه آغاز می‌شود و اگر کودک شما الگوی عملی درستی داشته باشد، به‌سرعت از آن تقلید خواهد کرد. نگاه منصفانه‌ای به رفتار خودتان بیندازید و از خودتان بپرسید که آیا درست رفتار می‌کنید یا نه. اگر رفتار شما با او یا دیگران خوب نیست، کودک نیز به‌جای اجرای دستورات شما، همان رفتار را نشان خواهد داد. همواره به‌گونه‌ای رفتار کنید که دوست دارید کودکتان رفتار کند.

 

امام سجّاد (علیه ­السلام) در رابطه با حقوق فرزند می ­فرمایند: «موظف هستی فرزندت را با آداب و اخلاق پسندیده پرورش دهی.»

 

آداب خوب را، با تمرین آن‌ها به‌صورت نمایش بازی کردن در موقعیت‌های اجتماعی یاد دهید. نقش‌هایتان را عوض کنید گاهی شما به‌جای کودک بازی کنید و گاه کودک به‌جای شما بازی کند. می‌توانید نقش بازی کردن را در حضور یکی از دوستانش نیز انجام دهید. کودک دیگری را به‌عنوان میهمان به منزلتان دعوت کنید و بگویید که همگی می‌خواهیم بسیار مؤدب باشیم. سپس بهترین رفتار را از خود نشان دهید.

 

بازی، بهترین روش برای آموختن روابط اجتماعی است که باعث می‌شود کودک موقعیت را از نزدیک لمس کند. در این بازی‌ها، گاهی شما میهمان شوید و گاهی او. در مورد هر آن‌چه او باید رعایت کند، برایش نقشی را که به‌عنوان میهمان و میزبان دارید بازی کنید و قبل از رفتن به میهمانی، این بازی‌ها را برایش مرور کنید تا آن‌چه را آموخته، به خاطر بیاورد.

 

اگر کودکان مان در آمدن میهمان احساس ناراحتی کردند و خود را در فشار دیدند باید بدانیم که در آموختن این آداب اجتماعی قدری زیاده ­روی کرده و او را تحت فشار قرار داده ­ایم. پس، در نوع رفتار خود تجدید نظر کنیم.

 

به کودکانمان اجازه دهیم تا جلو جمع صحبت کرده و مطالب خود را به راحتی مطرح نمایند. توجه داشته باشیم که یکی از علّت­ های صحبت نکردن کودکان در میان جمع، ترس از اشتباه و واکنش والدین به اشتباهات گفتاری آن ­ها است. به همین دلیل اگر اشتباهی در رفتار و گفتارشان مشاهده کردیم، هرگز با الفاظ تند و سرزنش­ های تحقیر آمیز، آن ­ها را در معرض فشارهای روانی قرار ندهیم؛ بلکه با لطیف­ ترین عبارت­ ها او را متوجّه اشتباهش نماییم. لازم به تذکر است که تا جایی که شده باید این تذکّر در حضور مهمان و هم سنّ و سالان او نباشد؛ بلکه می ­توانیم این تذکّر را در اتاق دیگر یا به صورت در گوشی با او مطرح نماییم.

 

بگذارید کودکتان تلفن را جواب دهد، به او یاد دهید وقتی تلفن را برمی دارد، سلام کند و اگر شما نمی توانستید جواب دهید به او یاد دهید، بگوید: ببخشید به مادرم بگم کی زنگ زده بود؟ یا ببخشید می تونین پیغام بذارین؟

به كودكان خود مجموعه‌ای از كلمات مودبانه همچون: لطفا، اگر ممكن است، بفرمایید و… را یاد دهید. به آنها یاد دهید وقتی به كسی معرفی می‌شوند، رفتارهای مودبانه‌ای همچون از جا برخاستن، سلام كردن، لبخند بر لب داشتن و دست دادن داشته باشند.

 

اغلب والدین بعد از مشاهده یک رفتار توهین آمیز از سوی کودکشان درصدد تنبیه او برمی آیند. در حالی که برای آموزش آداب معاشرت و رفتار مودبانه نباید کودک را تنبیه کرد و همچنین نباید بعد از وقوع یک حرکت ناپسند از سوی کودک به فکر چاره جویی برآمد.

نویسنده این مطلب :

فرزند پرتال

به اشتراک بگذارید :

دیدگاه شما