صبر کردن می تواند بسیار سودمند باشد. صبر می تواند به کودکان کمک کند تا در هنگام بروز یک تاخیر و ناکامی، آرام باشند. صبر به کودکان یاد می دهد که اگر چیزی به نفع آن ها نیست، آن را رها کنند.

صبر کردن به کودکان می آموزد که نوبت را رعایت کنند، نوبت خود را به دیگری بدهند و اجتماعی تر و دوست داشتنی تر بشوند. صبر همچنین باعث می شود که کودکان بهتر خود را کنترل کنند. با وجود همه این مزایا، برخی از والدین ترجیح می دهند کودکانشان پرخاشگر باشند تا صبور، چرا که آن ها تصور می کنند، چیزی که جهان امروز بدان نیاز دارد، پرخاشگری است نه صبوری. اما در مقابل، تحقیقات به وضوح نشان داده اند که کودکان صبور، در آینده به دانش آموزانی درخشان در مدرسه و افرادی موفق در اجتماع تبدیل می شوند.

کودک با صبر کردن می آموزد که صبر امروز با پاداش فردا همراه است. به باور بسیاری از روانشناسان تربیت فرزند، آموزش صبوری به فرزند کلید موفقیت و خوشبختی او در آینده است. در آزمایشی به کودکان شکلاتی داده شد و به آنها گفته شد که می توانید این شکلات را بخورید، اما اگر یک ربع صبر کنید یک شکلات دیگر هم به شما داده می شود.

نتیجه ی این آزمایش در یک دهه بعد نشان داد که کودکانی که آن روز صبر کردن به امید گرفتن شکلاتی بهتر را انتخاب کرده بودند نسبت به کودکانی که با عجله همان شکلات اول را خوردند، به موفقیت های چشمگیرتری در زمینه ی تحصیل و اشتغال رسیده اند.

صبر خصیصه ای است که با آموزش و کسب تجربه حاصل می شود و بهترین زمان پرورش آن نیز، زمان کودکی هر فردی است. برای آموزش صبر، گاهی اوقات فقط باید «منتظر» بمانید.

انتظار کشیدن در مطب یک پزشک و یا ایستادن در یک صف و … می تواند برای کودک مفید باشد. در مدت انتظار سعی کنید فرزندتان را سرگرم کنید و توجه اش را به چیزی منعطف سازید تا گذشت زمان برای او کسل کننده نباشد. برای سرگرم کردن کودک بهتر است کتاب داستان یا رنگ آمیزی به همراه داشته باشید، یا از کودک بخواهید اشکال هندسی را که در اطراف می بیند برای شما نام ببرد و بشمارد و…

• از چه سنی می توانین«صبر» را به کودکان آموزش دهیم؟

از تولد تا 14 ماهگی:

همه ی احتیاجات کودک را بلافاصله رفع کنید تا کودک احساس اطمینان و امنیت داشته باشد.

از 14 ماهگی تا 2 سالگی:

نیازهای ضروری کودک باید بلافاصله تامین شود. اما نیازهای غیر ضروری  را می توان چند ثانیه ای و یا چند دقیقه ای به تاخیر انداخت. البته بعد از گذشت زمان مورد نظر، حتما باید به قولتان عمل کنید.

2 تا 3 سالگی:

می توانیم در بیشتر موارد از کودک درخواست کنیم یکی دو دقیقه تحمل کرده و منتظر بماند. در ضمن با کودک صحبت می کنیم و به او اطمینان می دهیم که خواسته اش را برآوره می کنیم، فقط انجام آن کمی طول می کشد.

از 3 سالگی به بعد:

می توان برخی از نیازهای کودک را از ثانیه تا دقیقه، ساعت و حتی روز، بسته به ضرورت نیاز، با تاخیر برطرف کرد.

• لازم به ذکر است که…

در راستای تربیت سالم و آموزش صبر، لازم و ضروری است که گاهی تامین حاجت فرزند به تعویق بیفتد؛ یعنی این که والدین باید بلافاصله بعد از این که کودک خواسته اش را مطرح کرد، نیازش را برآورده نکنند.

این رفتار باعث می شود که کودک نه تنها متوجه شود که والدینش صرفا برای برآوردن نیازهای او موجود نیستند و ارزشی فراتر از آن دارند بلکه یاد می گیرد که  برای رسیدن به نتیجه، نیاز به فرصت دارد.

مثلاً، اگر در حال انجام کارهای شخصی تان هستید و فرزندتان در آن لحظه از شما بخواهد باطری اسباب بازی اش را عوض کنید؛ باید اجازه دهید دقایقی منتظر بماند؛  با احترام به او بگوئید: الان کار دارید و نمی توانید خواسته او را برآورده کنید، اما پس از 10 دقیقه تعویض باطری را حتما انجام خواهید داد.