
متأسفانه کمحوصلگی والدین و کوچکتر شدن فضاهای زندگی موجب شده بسیاری از والدین پرجنب و جوشی کودکان را با بیشفعالی اشتباه بگیرند. اینکه والدین نباید انگ بیشفعالی به کودکان پر جنب و جوش خود بزنند، کودکان بیشفعال هیچگاه نمیتوانند بیش از 10 دقیقه یکجا بنشینند. تمرکز پایین از ویژگیهای کودکان بیشفعال است. این کودکان […]
متأسفانه کمحوصلگی والدین و کوچکتر شدن فضاهای زندگی موجب شده بسیاری از والدین پرجنب و جوشی کودکان را با بیشفعالی اشتباه بگیرند. اینکه والدین نباید انگ بیشفعالی به کودکان پر جنب و جوش خود بزنند، کودکان بیشفعال هیچگاه نمیتوانند بیش از 10 دقیقه یکجا بنشینند.
- تمرکز پایین از ویژگیهای کودکان بیشفعال است.
- این کودکان هیچگاه از انجام کارهای خطرناک که ممکن است سلامتی آنها را به خطر بیندازد، ترسی ندارند. گرچه بسیاری از کودکان ممکن است کنجکاو باشند و همواره سوالات متفاوتی بپرسند اما کودکان بیشفعال ویژگیهای کاملا متفاوتی با این کودکان دارند.
- کودکان بیشفعال وضعیت درسی نامطلوبی دارند، عدم تمرکز این کودکان در کلاسهای درس موجب پایین بودن سطح درسی آنها میشود.
والدینی که کودکانی با وبژگیهای ذکر شده دارند، ابتدا باید با مشاوران مشورت کنند سپس کودک خود را نزد روانشناسانی که ابزار تشخیصی این بیماری را دارند، ببرند.
روانپزشکان میتوانند با داروها و رفتاردرمانی به درمان این کودکان بپردازند، در صورتیکه والدین به توصیههای مشاوران و روانپزشکان توجه کنند میتوانند استعداهای چنین فرزندانی را شناخته و زمینههای لازم برای موفقیت او فراهم کنند.
کلاسهای هوشحرکتی و بازیدرمانی از دیگر راههای درمان و کنترل این کودکان است در این کلاسها کودکان بیشفعال توانمندیهای خود را شناخته و در راستای آن گام برمیدارند.
شکلات، کاکائو، فستفودها و تنقلاتی همچون چیپس و پفک موجب افزایش فعالیت این کودکان شده و اثرات منفی به روند درمان آنها خواهد داشت.
گر چه تا کنون دلایل قطعی برای بروز بیشفعالی شناخته نشده است اما میتواند زمینههای ژنتیکی داشته باشد. محیطهای زندگی پراسترس، دوران بارداری پراسترس و هیجان از عوامل اکتسابی بروز این بیماری است.