شیر دادن و گرفتن یک دستور الهی در قران است :

* قران مدت معمولی شیر دادن را برای کودک ۲ سال کامل ( ۲۴ ماه ) اعلام فرموده است :

– آیه^ء ۲۳۳ سوره مبارکه بقره : و الوالداتِ یُرضِعنَ اَلادَهُنَّ حولَینِ کامِلَین ارادَ اَن یُتِّمَ الرَّضاعَهِ

* این مدت با مشورت والدین می تواند تا ۳۰ ماه ادامه یابد به شرط وجود شرایط خاص مانند :

– ضعف چشم گیر در کودک

– بیماری ویژه

– شرایط روانی مادر و کودک

از شیر گرفتنِ کودک :

* مرحله ای از مراحل زندگی انسان به شمار می آید که شایسته است با آداب ویژه الهی و بهداشتی انجام گیرد تا

موجب آسیب بدنی و روانی و معنوی کودک نشود .

* شیر گرفتن نباید بنابر راحت طلبی مادر و قبل از مدتِ  قرانی باشد.

* معمولاً شیرگرفتن  کودک مرحله ای قابل توجه در زندگی کودک به شمار می رود که :

– رابطه و وابستگی جدید بین مادر وکودک بوجود می آورد .

– کودک یک قدم از وابستگی به استقلال بر می دارد.

– بطور باطنی در تکوین شخصیت کودک تاثیر دارد.

* گرفتن شیر از کودک در مدت تعیین شده در قران :

– به کودک انعطاف می بخشد / موجب پایداری در زندگی بعدی می شود / انعطاف خاص در روانِ کودک پدید می آورد/

کودک از نظر باطنی نظم پذیر می شود و …..

– به تجربه ثابت شده است که :

کودکانی که زودتر از شیر گرفته شده اند کمتر متکی به خود بوده و استقلال کمتری دارند.

کودکانی که به موقع از شیر گرفته شده اند استقلال بیشتری دارند / لوس نبوده و پایدار تر هستند/ حالت عاطفی

بهتری دارند/نظم پذیر هستند و …..

* در اثر شیر گرفتن کودک ، حالات مادر و سینه^ء او دچار تغییرات خاصی می شود :

– تعادل مواد خونی مادر تا مدتی که به حالت عادی بازگردد بر هم می خورد مثل پایین و بالا شدن چربی ، قند وآهن و…

– بدن مادر در اثر تغییرات هورمونی و خونی تا مدتی بطور محسوس یا نامحسوس دگرگون می شود

– ممکن است فشار خون مادر دچار نوسان شده و اختلال در جریان پریود حاصل شود .

– ممکن است در سینه مادر تغییرات و ترشحات و موارد خاصی بوجود آید .

– باید مادر توجه داشته باشد که هیچکدام از این امور نگران کننده نبوده و پس از مدت کوتاهی بر طرف می شود.

* در مدت شیر گرفتن کودک ، معمولاً در کودکان حالات ویژه ای مشاهده می شود :

– کودک احساس می کند که با شیر گیری ، مادر را با از دست دادن سینه اش از دست می دهد.

– باید  با  کودک از نظر عاطفی و روانی به گونه ای برخورد نمود که این احساس در کودک پدید نیاید که متاسفانه در

صورت بوجود آمدن آن ، عوارض روانی خاصی ایجاد می شود .

– این مدت باید به گونه ای با مراقبت های خاصی سپری شود تا مشکلات تغذیه در کودک ایجاد نشود مثل بی اشتهایی /

بد غذائی / و …

– لذا باید حداقل ۶ ماه  قبل از شیر گرفتن کودک ، همراه با شیر تغذیه^ء مناسب نیز صورت گیرد.

– دقت لازم در ایام شیر گیری در تغذیه کودک از سفارشات ائمه هدی علیهم السلام می باشد.

آداب ویژه از شیر گرفتن کودک عبارتند از :

۱- توافق پدر و مادر در زمان آغاز شیرگیری بنابر دستور قران کریم

– شایسته است که این امر با طلب خیر از خدا بوده و با نظر اولیاءِ الهی باشد .

 

۲- انتخاب زمانِ معنوی برای این امر :

– بهتر است انجام اولین مرحله^ء آن در ایام ملکوتی شروع شود .

– مثل روز تولد ائمه علیهم السلام / ماه مبارک رجب یا شعبان / اعیاد مذهبی مثل غدیر و ….

 

۳- شروع در مکان مناسب :

– به هر حال در صورت امکان ، بهتر است که در مکان دارای ملکوت آغاز شود .

– مثل مشاهد و حرم مقدسه اهل بیت علیهم السلام – حرم حضرت عبدالعظیم و …

 

۴- قربانی :

– چون مرحله ای مهم در زندگی عاطفی و روانی کودک است شایسته می باشد که با قربانی همراه باشد .

– قربانی حداقل یک خروس آثار ویژه دارد.

 

۵- صدقه و احسان و انفاق :

– قبل از آغاز اولین مرحله شایسته است صدقه ای مناسب کنار گذاشته شود .

– البته تا پایان شیر گیری لازم است این امر تداوم داشته باشد .

 

۶- قرائت قران و ادعیه :

– شایسته است که این امر با صلوات و قرائت سوره های حمد / توحید / کافرون / فلق / ناس / آیه الکرسی

باشد

– زیارت عاشورا و حدیث شریف کساء از سفارشات بزرگان می باشد .

 

۷- انجام تدریجی شیر گیری :

– لازم است این امر به تریج در وعده های قبل از ظهر و بعد از ظهر بطور روزانه کم شود .

– فاصله های وعده های قطع شده نباید با شیر دادن شکسته شود .

– فاصله های وعده های شیر دهی و قطع نشده لازم است که به تدریج کم و طولانی شود .

– کم کم آن را به یک وعده رسانیده و سپس آن را هم باید قطع نمود.

 

۸- تداوم شیر دهی در خواب :

– شایسته است که شیر دادن قبل از خواب و هنگام بیدار شدن تا دو هفته بعد از قطع روزانه ادامه داشته باشد .

– در این مدت کودک را می توان تا مدتی بواسطه با شیشه سرگرم داشت .

 

۹- دوری از هر گونه تحریک شیر خواهی کودک :

– اطرافیان کودک بویژه مادر باید از هرگونه امور تحریک کننده شیر خواهی کودک دوری کنند

– اگر همیشه در مکان خاصی به کودک شیر داده می شد مادر نباید مقابل چشم کودک در آن مکان قرار گیرد .

– مادر باید مراقب عدم توجه کودک به سینه های خود باشد .

– مادر اگر کودک را با زبان خاصی شیر می داده در مدت شیر گیری نباید از آن استفاده کند

 

۱۰- تغذیه جایگزین :

– مادر باید زمان شیر خواهی کودک خود را پیش بینی کند و برای آن زمان غذا یا نوشیدنی مناسب آماده داشته

باشد .

– بهتر است از غذا و نوشیدنی استفاده شود که مورد توجه و علاقه کودک می باشد .

– البته این امر اگر با قاشق یا شیشه باشد مانعی ندارد.

– باید از پستانک در این مدت به شدّت پرهیز شود که اثر سوءِ روانی دارد

 

۱۱- پرهیز از موارد ترسناک :

– از گذاشتن امور ترسناک یا فلفل و … بر روی سینه باید خود داری شود .

– البته ایجاد ترحم برای کودک در این امر مانعی ندارد . مثلاً می توان با چسب زخم بر روی سینه احساس ترحم

کودک را تحریک نمود …

 

۱۲- سرگرمی مناسب :

– سرگرم کردن کودک با سر گرمی های مناسب معمولاً هوس سینه را در کودک کم می کند .

– اسباب بازی های جدید / سر گرمی های تازه / همبازی های مورد علاقه / فضای ویژه و … در این مدت

برای ایجاد تعادل روانی کودک بسیار خوب است

 

۱۳- تداوم و تشدید حالات عاطفی :

– قطع شیر دهی نباید با قطع عاطفه و کم شدن آن همراه باشد که قطعاً آسیب روانی ایجاد می نماید .

– مادر باید در این مدت حوصله بیشتری به خرج بدهد / نوازش زیادی ابراز نماید / و ….

البته پدر و اطرافیان آن لازم است مادر را در این امر یاری نموده و همراهی جدی تری داشته باشند

 

۱۴- اختتام با تربت حضرت سید الشهداء علیه السلام

– شایسته است آخرین  بار شیر دهی با تربت مقدسه حضرت سیدالشهداء علیه السلام و ذکر مناقب و مصائب

آنحضرت باشد .

– برای بار آخر شایسته است که مادر سینه خود را با تربت آنحضرت مُهر کند

– چقدر مناسب است که به هنگام نا راحتی های کودک در این مدت  مادر به یادِ  کودک شش ماهه امام در

عاشورا باشد.

 

* برای تشدید اتصالات ولائی ، مادرانِ با ایمان و عاشق ولایت در این لحظات کودکان خود را

تفدیه به ساحت مقدس حضرت حجه بن الحسن المهدی ( ارواحنا له الفداء ) می نمایند تا

که کودکشان سرباز شایسته ای برای آنحضرت باشد .