داشتن دوست خوب سبب می‌شود فرد در زندگی خود به درستی اقدام کند چرا که هرجا انسان به مشکلی بر می‌خورد به سراغ دوستان خود می‌رود و با آن‌ها مشورت می‌کند. داشتن دوست به مقتضاى تدبیر عاقلانه و تأمین خواسته‏‌هاى فطرى و غریزى یک پدیده ضرورى و انکارناپذیر است.

ما رفتار اشخاصی که بیشتر وقتمان را با آن‌ها می‌گذرانیم در خود درونی می‌کنیم، از این رو دوست شدن با کسانی که برنامه زندگی سالم و دید مثبتی به زندگی دارند ما را به سمت سلامت هرچه بیشتر پیش می‌برند.

داشتن رفیق بد، سبب می‌شود فرد دچار آسیب‌هایی همچون هدر رفتن طول عمر و آسیب‌های جبران ناپذیری شود. هر چقدر سطح تحصیلات و شعور رفیق بالاتر باشد، فرد دست به انتخاب‌های بهتری می‌زند.

شاید نتوانیم شخصی را پیدا کنیم که تمام ویژگی‌های اخلاقی‌اش با ما شباهت داشته باشد ولی این را باید بدانیم که در تفاوت‌هاست که انسان رشد می‌کند.