وقتی از رابطه حرف می‌زنیم ناگزیر تفاوت‌ها در میان است و تصمیم‌های فردی در رابطه و گروه جایگاهی ندارند، بلکه باید تصمیم‌گیری‌ها به صورت مشترک اتخاذ شوند.

شناسایی تفاوت‌ها در رابطه برای طرفین از اهمیت خاصی برخوردار است، اگر بنا به نیازهایمان در رابطه‌ای قرار می‌گیریم باید به تفاوت‌ها احترام گذاریم و در مواردی که این تفاوت‌ها به حدی زیاد است که برقراری ارتباط را دشوار می‌سازد نیاز به بررسی بیشتر است.

بلوغ روانی، فکری و اجتماعی کافی در شکل‌گیری یک رابطه موفق بسیار تأثیرگذار است که این موارد در یک سبک زندگی سالم شکل می‌گیرد.

در شرایط رابطه نیاز‌های طرفین مطرح است و باید به آن ها احترام گذاشته شود، باید به تفاوت‌ها توجه شود چرا که تنها راه منطقی و کارساز مذاکره است؛ در مذاکره هر دو طرف رابطه حق و حقوقی دارند هر دو نفر هم شنونده هستند هم گوینده و اگر مسیر مذاکره درست پیش رود به اصلی به نام الگوی تفاوقی می‌رسیم که پایه و اساس سلامتی رابطه و عامل پیشرفت در آن تلقی می‌شود.

اگر در رابطه رضایت نباشد دوام چندانی نخواهد داشت و اگر در این صورت رابطه ادامه پیاده کند تنش‌های زیادی را طرفین متحمل می‌شوند که هزینه‌های جبران‌ناپذیری دارد.

خودخواهی یکی از آسیب‌های جدی در ارتباط فردی محسوب می‌شود، فرد خودخواه صرفاً به دنبال نفع خود در رابطه است و به نیاز‌های طرف مقابل بهایی نمی‌دهد این افراد نگاه ابزاری به رابطه دارند.

افراد خودشیفته نیز شرایط تدوام در یک رابطه را ندارند همدلی این افراد در رابطه ضعیف است؛ مدام به دنبال تأیید هستند فعالیت‌ها و موفقیت‌های طرف مقابل را نادیده می‌گیرند و صرفا به دنبال تأیید شدن خود هستند.

افراد پرخاشگر نیز در ارتباط‌های بین فردی موفق نیستند این افراد عجول هستند و شنونده خوبی نیستند و از کنترل هیجانی پایینی برخوردارند بنابر این رفتار‌های تکانشی و یک طرفه دارند.

افراد درون گرا در مقایسه با برون‌گرا‌ها در برقراری و تدوام ارتباطات بین فردی مشکلات بسیاری دارند این افراد تمایل چندانی برای شرکت در ارتباطات بین فردی و گروه‌ها ندارند و در صورت حضور فعال نیستند، بنابراین انرژی روانی رابطه را پایین می‌آورند.

افراد زودرنج نیز حساسیت بالایی دارند و احتمال دارد از کوچکترین اتفاقات تفسیر‌های اغراق‌آمیزی داشته باشند، بنابراین سلامت ارتباط بین فردی را به خطر می‌اندازند.

از دیگر موارد تأثیرگذار در رابطه احترام متقابل است، رعایت اصول ارتباطی، متعهد بودن، همدلی، رازداری، صداقت، مشورت کردن، هم‌خوان بودن، پذیرش تجربه دیگران و موافقت با دیگران از موارد تأثیرگذار در رابطه است.

افرادی که از سلامت روان پایینی برخوردارند در ارتباطات بین فردی مشکل آفرین هستند.