برخی از کودکان به علت وجود قوانین سخت در خانه، در مهمانی‌ها و در جمع دیگران رفتارهایی از خود نشان می‌دهند که در خانه مجاز به انجام آن‌ها نیستند.

وقتی در خانه چارچوب سفت و سخت وجود داشته باشند، کودک فکر می‌کند در محیط جدید می‌تواند از آن قوانین و مقررات فاصله بگیرد و رفتارهایی را بروز دهد که واقعا به آن علاقه دارد.

برخی از کودکان برای جلب توجه دیگران، رفتارهایی را بروز می‌دهند تا در مرکز توجه آن‌ها قرار گیرند، کودکانی که کنجکاو هستند وقتی در جمعی قرار می‌گیرند می‌خواهند درباره همه چیز اطلاعات کسب کند، به همین دلیل ممکن است تنشی ایجاد شود و والدین در جمع با کودک برخورد کنند.

دعوای کودک در جمع توسط والدین موجب کاهش اعتماد به نفس در او می‌شود و طردشدگی و حقارت او را در پی دارد و این پیام را به کودک می‌دهیم که “تو بد هستی”.

وقتی کودک برچسب “بد بودن” را دریافت می‌کند، این کار در وهله اول باعث سرخوردگی، کاهش اعتماد به نفس و ایجاد احساس حقارت در او می‌شود و وقتی این رفتار به مرور ادامه پیدا کند، کودک هر رفتاری را که دوست دارد انجام می‌دهد، چراکه با خود می‌گوید: “من که بد هستم پس بذار هرکاری دوست دارم انجام دهم”.

وقتی والدین کودک را در جمع دعوا می‌کنند، خشم نهفته ای در او ایجاد می‌شود، به گونه‌ای که کودک به دنبال تلافی کردن است و رفتار کینه جویانه‌ای در او ایجاد شده وپرخاشگری و لجبازی می‌کند، پس بیشتر محیط را بر هم می‌ریزد تا استقلال خود را نشان دهد.

باید والدین جلوی این مسئله را بگیرند، والدین به کودکشان باید آموزش دهند که در جمع چگونه برخورد کنند و انتظاراتی که از فرزندشان دارند را به او بگویند، واضح و شفاف وظایف کودک را برای حضور در مهمانی آموزش دهند، به عنوان مثال والدین به فرزندشان می‌گویند “داریم به مهمانی می‌رویم دختر یا پسر خوبی باش”، این در حالی است که آن‌ها به کودک نمی‌گویند تعریف خوب بودن چیست.

اگر کودک در جمع انتظارات ما را برآورده نکرد، او را از جمع جدا کنیم و آرام تذکر دهیم تا رفتارهای منفی را انجام ندهد، همچنین یک جایگزین برای کودک در مهمانی مشخص کنید تا سرگرم آن شود و رفتارهای منفی انجام ندهد و این روش پیشگیرانه است.