همه انسان ها گاهی دچار خشم می شوند. در کودکان نیز بروز خشم و عصبانیت یک حس طبیعی است. یک شیر را فرض کنید که در حال جوشیدن است، هنگامی که به دمای جوش می رسد ناگهان سر می رود. شما باید قبل از سر رفتن شیر، ظرف را از روی اجاق بردارید. در مورد […]
همه انسان ها گاهی دچار خشم می شوند. در کودکان نیز بروز خشم و عصبانیت یک حس طبیعی است.
یک شیر را فرض کنید که در حال جوشیدن است، هنگامی که به دمای جوش می رسد ناگهان سر می رود. شما باید قبل از سر رفتن شیر، ظرف را از روی اجاق بردارید. در مورد خشم و کج خلقی کودک نیز به همین صورت است. کودک شما دچار حس طبیعی عصبانیت می شود اما نمی داند چگونه باید این احساس خود را کنترل و خشمش را تخلیه کند. بنابراین واکنش هایی نظیر فریاد کشیدن، جیغ و گریه، کتک زدن، مشت زدن به دیگران، لگدپرانی، نشستن روی زمین و یا فرار از دست بزرگ ترها نشان می دهد.
ممکن است شما تصور کنید که فرزندتان این واکنش ها را به صورت عمدی بروز می دهد اما دلیل اصلی چنین واکنش هایی احساس ناتوانی و درماندگی کودک است. اگر شما بتوانید در شروع این رفتارها با موفقیت بر آن ها تسلط پیدا کنید این حالات به مرور و با رشد کودک ضعیف تر خواهد شد. بعضی عوامل هستند که باعث تشدید حالت های ناآرامی در کودک می شوند. این عوامل عبارتند از:
خواب ناکافی و بد
عدم توانایی در بیان خواسته ها
بیماری
اضطراب و نگرانی های مادر
استفاده از تنبیه بدنی به عنوان یک شیوه تربیتی
بیشتر اوقات کودکان ناآرام، تبدیل به بزرگسالانی ناآرام و بدرفتار خواهند شد، به خصوص بعد از ازدواج و در موقعیت هایی که با دیگران درگیر می شوند و مجبورند با آن ها حرف بزنند، بیشتر دچار مشکل خواهند شد.
نویسنده این مطلب :
