فوریه 15
بازدید : 1496
نظرات : بدون دیدگاه
چاقی در نوجوانی

کودکانی که چاقند، چاقی را از والدین خود به ارث برده اند. تحقیقات نشان داده است که چاق بودن پدر و مادر احتمال چاق شدن فرزندشان را تا ۵ برابر افزایش می دهد. چاق شدن کودکان در سال اول تولد اهمیت چندانی ندارد. کودکانی که از شیر مادر تغذیه می شوند معمولا چاق نمی شوند. […]

کودکانی که چاقند، چاقی را از والدین خود به ارث برده اند. تحقیقات نشان داده است که چاق بودن پدر و مادر احتمال چاق شدن فرزندشان را تا ۵ برابر افزایش می دهد.
چاق شدن کودکان در سال اول تولد اهمیت چندانی ندارد. کودکانی که از شیر مادر تغذیه می شوند معمولا چاق نمی شوند. ادامه دادن شیر مادر در سال دوم تولد نیز از چاق شدن کودک جلوگیری می کند. اگر کودکی در سال اول تولد چاق شود، در سال دوم تولد به علت جنب و جوش و فعالیت به تدریج لاغر می شود. اگر کودکی در سن ۳ تا ۹ سالگی چاق شود، به خصوص اگر پدر و مادر او هم چاق باشند از نظر پزشکی بسیار مهم است و باید هر چه زودتر با رژیم غذایی مناسب درمان گردد. چاق شدن این کودکان در نتیجه تکثیر و افزایش سلول های چربی است که به دنبال زیاد خوردن چربی و شیرینی به وجود می آید.

دختران نوجوان برای چاق شدن آمادگی بیشتری دارند و اگر چاق شوند، چاقی آن ها در بزرگسالی ادامه می یابد. تحقیقات نشان می دهد ۳۰ درصد از زنانی که در بزرگسالی چاقند، در دوران بلوغ خود چاق بوده اند. از طرف دیگر ۷۰ درصد پسرانی که در دوران کودکی و نوجوانی خود چاق بوده اند بعدها وزن طبیعی پیدا می کنند. دخترانی که قاعدگی آن ها زود شروع می شود (در حدود ۱۱ سالگی) آمادگی بیشتری برای چاق شدن دارند تا آن هایی که قاعدگی شان دیرتر (۱۴ سالگی) شروع می شود.

نویسنده این مطلب :

خانم خوش بیانی

به اشتراک بگذارید :

دیدگاه شما