فوریه 9
بازدید : 741
نظرات : بدون دیدگاه
رفتار شما به فرزندتان اسیب می زند

گاهی اوقات والدین در نحوه رفتار با فرزند خود درگیر خصوصیاتی می گردند که باعث آسیب رساندن به کودک می شود. بهتر است این رفتارها را در ذهن داشته باشید و هر زمان که احساس کردید درگیر این خصوصیات شده اید دکمه ایست خود را بزنید، نفس عمیقی بکشید و روش مناسب را جایگزین نمایید. […]

گاهی اوقات والدین در نحوه رفتار با فرزند خود درگیر خصوصیاتی می گردند که باعث آسیب رساندن به کودک می شود. بهتر است این رفتارها را در ذهن داشته باشید و هر زمان که احساس کردید درگیر این خصوصیات شده اید دکمه ایست خود را بزنید، نفس عمیقی بکشید و روش مناسب را جایگزین نمایید.
عیب جویی فرزندتان ممکن است گاهی کارها را آن گونه که صحیح است پیش نبرد و این موضوع باعث منفی شدن نگرش شما شود. در آن لحظه تمایل دارید تنها کارهای اشتباهی را که کودک تان انجام داده یادآور شوید. با نارضایتی فرزند خود را قضاوت کرده و حالت تدافعی به خود می گیرد. حتی ممکن است جملاتی مانند «این سومین بار است که اسباب بازی ات را گم می کنی» از خود شنیده باشید. اگر احساس کردید در حال عیب جویی از کودک خود هستید بهتر است آن را متوقف کنید و رفتار صحیح را جایگزین نمایید. بهترین راه به جای عیب جویی تحسین محترمانه است، به این معنا که کودک خود را تحسین کنید و به جای آنکه اشتباهاتش را گوشزد کنید او را با کاری که صحیح انجام داده غافلگیر نمایید، با این کار احترام را به کودک آموزش می دهید.

سرزنش تصور کنید مسئولیتی را به کودک سپرده اید و او نتوانسته از عهده آن بر آید. در این صورت عکس العمل شما چگونه است؟ آیا تقصیر را به گردن کودک می اندازید و او را مقصر دانسته و سرزنش می کنید؟ بهترین اقدام به جای سرزنش، درک است. سعی کنید تمام ماجرا را از دید کودک به طور کامل گوش دهید و خود را به جای او قرار دهید. باید با کودک همدلی کنید و تلاش کنید از احساساتش اطلاع یابید و صادقانه برای شنیدن موقعیت او وقت بگذارید. با این کار احساس ارزشمند بودن را به کودک خود می دهید.

گلایه و شکایت در صورتی که شکایت برای آموزش توقعات تان به کودک صورت پذیرد مناسب است، اما استفاده همیشگی آن باعث از بین رفتن تاثیرش می شود و احساس کم ارزشی و رانده شدن به کودک می دهد. با گله و شکایت شما سعی در ابراز عصبانیت خود به فرزندتان را دارید، اما بهتر است در آن لحظه قدردانی را جایگزین گلایه کنید و از فرزند خود به خاطر رفتار و طرز برخورد خوبش قدردانی و سپاسگذاری کنید. این رفتار باعث ایجاد رضایتمندی می شود.

غر زدن و تهدید غر زدن و تهدید کردن کودک تنها باعث دلخور شدن او می شود و موجب ایجاد فاصله میان شما و فرزندتان می گردد، بهتر است به جای آن صادقانه برای کودک خود توضیح دهید که چه انتظاری از او دارید و با تحسین خود او را حمایت کنید.

تنبیه تنبیه نامناسب و اشتباه می تواند عواقب منفی و مخربی در پی داشته باشد، تنبیه باید متناسب با سن و شدت خطای کودک باشد و چیزی به کودک بیاموزد که باعث شود آن اشتباه تکرار نگردد. بهترین مجازات برای خطا، سپردن مسئولیت کارهای خودش است. اگر نامرتب بودن اتاقش باعث عصبانیت شما گردد باید از او بخواهید تا قبل از رفتن به پارک اتاقش را مرتب کند. باید قاطعانه رفتار کنید و اگر اتاق را مرتب نکرد واقعا به پارک نروید.

کنترل دستور دادن، امر کردن و فرمان دادن شاید روش آسانی باشد، اما باعث آسیب رساندن به کودک می گردد. شما باید از سنین پایین استقلال را در کودک تقویت کنید و باید به او کمک کنید با اعتماد به نفس پرورش یابد تا سرانجام بتواند مستقل از شما زندگی کند.

نویسنده این مطلب :

خانم خوش بیانی

به اشتراک بگذارید :

دیدگاه شما