وقتی شما با فرزندان خود ارتباط برقرار کنید باید در مورد آنچه می خواهید اتفاق بیفتد بی نهایت صریح باشید. از توصیه های کوتاه استفاده کنید و واقعا منظور خود را بیان کنید. اگر کودک تان بتواند نگرش و انرژی شما را درک کند ممکن است پیام شما را سریع تر و موثرتر دریافت کند.

• تماس چشمی ایجاد کنید. والدین اغلب می کوشند تا با کودک شان از اتاق های مختلف ارتباط برقرار کنند. متاسفانه میزان سر و صدا بالا و بالاتر می رود در حالی که ارتباط واقعی کاهش می یابد. فرزند شما به احتمال زیاد جدی بودن شما را متوجه نمی شود مگر اینکه بتواند چهره شما را ببیند و اضطرار را در صدای شما بشنود. اگر پیام شما مهم است آن را در همان اتاقی که فرزندتان هست بیان کنید.
• منظورتان را بیان کنید و معنی آنچه را که بیان می کنید بگویید. کلمات خود را به دقت انتخاب کنید. اگر وقت دارید و پیام مهم است قبلا در مورد آنچه می خواهید به فرزندتان بگویید فکر کنید. اگر پیام، اهمیت خاصی دارد یا دشوار است آن را صریح، مختصر و جدی بنویسید.
• حتی در شرایط مشقت بار و سخت با خونسردی و مثبت صحبت کنید. اگر فرزندتان زیاد فریاد می زند که «این انصاف نیست» به جای اینکه با توضیح وسط حرفش بپرید یا سر او فریاد بکشید بپرسید «تو فکر می کنی چه چیزی عادلانه است؟» منتظر جواب بمانید و ادامه سوال را بپرسید. اگر خودتان با فکر کردن جواب را پیدا می کنید در حالی که فرزندتان حرف می زند پس واقعا گوش نمی دهید.
• کیفیت زمان صحبت را بالا ببرید. کیفیت زمان صحبت در این است که زمان زیادی برای پرداختن حقیقی به فرزندتان بگذارید. به طور جدی گوش بدهید و با او روابط متقابل طبیعی و کامل داشته باشید. همچنین زمان صحبت در مورد موضوعات دشوار را بیشتر کنید. اگر فرزندان تان بزرگ هستند وقتی که می خواهید دیدگاه خود را در مورد مواد مخدر یا روابط جنسی برای آن ها بگویید به زمان بیشتری نیاز دارید.