تشنج کودکان شاید به عنوان یک بیماری مطرح نباشد، اما می‎تواند یک علامت در جریان بیماری‎های مختلف باشد.

متاسفانه با وجود تمهیدات به کار رفته هنوز علت تشنج یافت نشده است، چنانچه یک فرد دو مرتبه یا بیشتر به حمله تشنجی مبتلا شود به صرع یا اپی‎لپسی مبتلاست.

باید اهمیت این مهم برای والدین نهادینه شود، چنانچه فردی مبتلا به صرع است طی مدت ۲ سال به صورت مرتب و منظم داروهای تجویز شده از سوی پزشک را مصرف کند. در این صورت اثر این بیماری و همچنین میزان حملات صرعی کاهش می‎یابد.

حمله صرع نتیجه فعالیت سلولی بیش از حد و غیرعادی عصب کورتیکال یا غشایی در مغز است.

یکی از علائم بیماری صرع این است که فرد هنگام تشنج دچار اختلال سطح هوشیاری می‎شود و اطرافیان و زمان و مکان را نمی‎شناسد یا در هنگام شب در کف اتاق افتاده یا بدنش خشک و دست و پایش کاملا شل می‌شود.

یکی دیگر از علائم بیماری صرع این است که صورت فرد کاملا سیاه و کبود و دور لب‎ها و چشم‌هایش سیاه می‎شود و در اصطلاح اکسیژن‎رسانی کافی به فرد انجام نمی‎شود.

دست و پا زدن کودک در زمین به گونه‎ای که چهار دست و پای وی حرکت و فرد متوجه اطراف نشود، تکان خوردن یک سمت بدن با شدت و… از جمله علائم بیماری صرع است.

فردی که دچار حمله شده چنانچه بیش از ۲ دقیقه این حمله به طول انجامد، باید سریع به مرکز تخصصی کودکان مراجعه شود. اگر این تشنج پنج دقیقه طول بکشد به عنوان تشنج پایدار محسوب می‌‎شود و باید فرد تحت نظر یک فوق تخصص مغز و اعصاب قرار گرفته و به سرعت درمان شود؛ چراکه احتمال آسیب جدی مغزی در این حالت وجود دارد.

در حین تشنج کودک ممکن است کنترل ادرار و مدفوع خود را از دست بدهد یا شروع به دویدن و حرکت دایره‎ای بی‎هدف دور خودش در اتاق کند و یا در برخی موارد خیره شدن کودک به معلم برای چند ثانیه و قطع ارتباط او با محیط از دیگر علائم بیماری صرع است.