مشکل کم خوابی عمدتا در سنین کودکی و نوجوانی روی می‌دهد که در این دوران فرد قادر به برقراری تعادل میان برنامه‌های خود با توانایی‌هایش نیست. یافته‌های این مطالعه همچنین نشان می‌دهد که ضرورت رفتن به مدرسه در ساعت‌های اولیه‌ روز مشکل کمبود خواب را در کودکان و نوجوانان تشدید می‌کند. کمبود خواب روی رفتار و به ویژه بازده تحصیلی کودکان تاثیر سوء می‌گذارد.

کودکانی که باید صبح زود به مدرسه بروند اما شب‌ها دیرتر از ساعت ۱۱ به خواب می‌روند با کمبود خواب بیشتری مواجه‌اند که این موضوع بر خلق و خو و توانایی‌های طبیعی آن‌ها تاثیر منفی دارد چرا که کمبود خواب تمرکز کودکان را کاهش می‌دهد و این دانش‌آموزان معمولا سر کلاس کسل و بی‌حال هستند و به همین دلیل عملکرد خوب تحصیلی نخواهند داشت و نمرات آن‌ها در مقایسه با دیگران پایین‌تر است.

این مطالعه سازمان‌های آموزشی را به درک اهمیت توجه به نیاز خواب در کودکان فرا می‌خواند و از آن‌ها می‌خواهد تا به منظور عملکرد بهتر دانش‌آموزان، ساعت شروع مدارس را تغییر دهند یا در صورتی که این اقدام ممکن نیست در این مورد به والدین اطلاع‌رسانی کنند تا برنامه منظم و مناسبی برای خواب فرزندان خود، تنظیم و در خانواده اجرا کنند.