
آیا بچههای امروز نسبت به بچههای نسل قبل لوستر شدهاند ؟ این نکتهای است که خیلی زود درباره آن حرف میزنند. والدین اغلب متهم میشوند که سختگیریهای لازم را ندارند واجازه میدهند که فرزندانشان پیدر پی اشتباه کنند و نمیگذارند آنها به اشتباهات خود پی ببرند. زیرا میترسند دچار افسردگی شوند! امروز میشنویم که پدر […]
آیا بچههای امروز نسبت به بچههای نسل قبل لوستر شدهاند ؟ این نکتهای است که خیلی زود درباره آن حرف میزنند. والدین اغلب متهم میشوند که سختگیریهای لازم را ندارند واجازه میدهند که فرزندانشان پیدر پی اشتباه کنند و نمیگذارند آنها به اشتباهات خود پی ببرند. زیرا میترسند دچار افسردگی شوند!
امروز میشنویم که پدر ومادها به بیادبیهای فرزندانشان اهمیت نمیدهند و به جای اینکه پیامد کارهای خلاف و نسنجیده آنها راگوشزد کنند سعی میکنند جلوی مجازات شدن آنها را بگیرند . پدرو مادرهای دوران ما اغلب به خاطر اشتباهان فرزندانشان سرزنش میشوند وبستگان و نزدیکان به جای ارائه راه حلی منطقی فقط در فکر سرزنش آنها هستند. پدر و مادرهای امروزی که هنوز از سختگیریهای پدر ومادرانشان آزرده هستند سعی میکنند به فرزندانشان عشقی را بدهند که فکر میکنند پدرو مادرشان از آنها دریغ کردهاند اما نمیدانند این عشق بیمنطقی چه مصائبی را به دنبال خواهد داشت. به نظر میرسد تربیت فرزندان تنها وظیفهای است که والدین فکر میکنند قادر به انجامش هستند اما وقتی با فریادهای خشمگینانه فرزندشان روبهرو میشوند ،میفهمند چیز زیادی از تربیت فرزند نمیدانند. شاید علت این اشتباه آن است که والدین فکر میکنند اگر گفتارشان را دایم تکرار کنند فرزندانشان سرانجام پنبهها را از گوششان بیرون میآورند و رفتارشان را تغییر میدهند.
گاهی اوقات پدر و مادر به انتظار فردا مینشینند فردایی که سرفرزندشان به سنگ بخورد ومتوجه اشتباهش بشود که البته این سربه سنگ خوردن کمی دیر اتفاق میافتد وجزافسوس و ندامت و پشیمانی برای والدین ارمغان دیگری ندارد . والدین امروزی باید بیاموزند که اگر به تمام خواستههای فرزندانشان تن بدهند در حق آنها لطفی که نکردهاند، ظلم هم کردهاند. خواستههای بچهها هیچ وقت تمامی ندارد. از آنجا که بچهها نمیتوانند میان خواستهها و نیازهای واقعیشان تفاوتی قائل نشوند این وظیفه پدرومادری است که به جای آنها این تفاوتها را تشخیص دهند.اکثر والدین با وظیفه بزرگ کردن و تربیت فرزندان با عشق و خوشبینی برخورد میکنند و عشق را عامل مهمی میدانند ولی اگر این عشق کافی نبود چه باید کرد؟مسئولیت شما بهعنوان یک والد این است که محدودیتهای مناسبی را در نظر بگیرید فرزندتان را سالم وایمن نگه داریدو درخانه خود نظم برقرار کنید. باید بیاموزید که عشق لازم است اما کافی نیست. باید به معجون عشق سختگیری را اضافه کنید تا کامل شود.باید بیاموزید که میان سختگیری و انعطافپذیری تعادل برقرار کنید.