دسامبر 28
بازدید : 809
نظرات : بدون دیدگاه
هرگز به فرزندتان دروغ نگویید

«هیچ‌وقت نمی‌ذارم اتفاق بدی برات بیفته، درد نداره بهت قول می­دم.» شاید شما هم گفت‌وگوی برخی والدین با فرزندان‌شان را که شامل چنین جملاتی می‌شود، شنیده باشید. ممکن است با شنیدن این صحبت‌ها متوجه شوید که این پدر و مادر در حال دروغ گفتن به کودک خود هستند و به یاد صحبت‌هایی از این دست […]

«هیچ‌وقت نمی‌ذارم اتفاق بدی برات بیفته، درد نداره بهت قول می­دم.» شاید شما هم گفت‌وگوی برخی والدین با فرزندان‌شان را که شامل چنین جملاتی می‌شود، شنیده باشید. ممکن است با شنیدن این صحبت‌ها متوجه شوید که این پدر و مادر در حال دروغ گفتن به کودک خود هستند و به یاد صحبت‌هایی از این دست که از دهان پدر و مادر خود شنیده‌­اید، بیفتید. موضوع این است که کودکان زمانی که این صحبت‌ها را از زبان والدین خود می‌شوند و در واقعیت با خلاف آن مواجه می‌شوند، متوجه دروغ گفتن پدر و مادرشان می‌شوند، درحالی که آنها دائما به فرزندان‌شان می‌گویند که دروغ گفتن کار بدی است. مثلا زمانی که کودک مریض می‌شود، می‌داند وارد شدن یک جسم تیز به بدن دردآور است اما والدینش می‌گویند که آمپول درد ندارد و وقتی با واقعیت روبه‌رو می‌شود و پزشک آمپول را تزریق می‌کند درد شدیدی احساس می‌کند. اینجاست که کودکان با خودشان فکر می‌کنند دروغ گفتن کار بدی نیست؛ چون بابا و مامان هم دروغ می‌گویند.

زمانی که والدین به فرزندان‌شان دروغ می‌­گویند، به‌شدت به آنها آسیب می‌رسانند. هنگامی که یک کودک حقیقت را می‌داند و والدینش با این دانش او مخالفت می‌کنند، فرزندشان را دچار تردید می­‌کنند. واقعیت این است که کودکان سالم به مرور یاد می­‌گیرند که حس درونی و عاطفی خود را باور کنند، در این میان اغلب والدین‌ آنها را تشویق می‌کنند. این تشویق به کودک یاد می‌دهد که منبع قابل‌اعتمادی از اطلاعات دقیق برای حقیقت باشد. اما زمانی که به یک کودک گفته می‌شود حقیقتی که در درون او وجود دارد، دروغ است، شک و تردید خود را به جهان بیرونی تعمیم می‌دهد. در واقع کودکان در پاسخ به تضادی که برای آنها ایجاد می‌شود، دچار بی‌اعتمادی به خود و به جهان اطراف خود می‌شوند. درحالی که داشتن توانایی به‌منظور اطمینان به خود یک سازه برای شخصیت سالم است.

محققان دریافتند کودکان درحقیقت می‌توانند درک کنند که والدین‌شان دروغ می‌گویند و این موضوع باعث می‌شود آنها به افرادی که حامیان آنها هستند، بی‌اعتماد شوند. گاهی اوقات والدین برای محافظت از کودکان‌شان به آنها دروغ می‌­گویند اما حقیقت این است که آنها باید قبول کنند که نمی‌توانند با دروغ گفتن کودکان‌شان را از خطرات احتمالی برهانند، این استراتژی نه‌تنها تاثیری در محافظت از آنها ندارد بلکه نتیجه عکس داشته و کودکان دائما از خود می‌پرسند که چرا یک پدر و مادر دروغگو دارند؟

برخی دروغ‌های رایجی که والدین به نام محافظت از کودکان‌شان می‌­گویند، به قرار زیر است:

دیگه چیزی برات نمی‌خرم
گاهی اوقات والدین به دلیل شیطنت کودک‌شان یا کار بدی که او انجام داده او را تهدید می‌کنند که دیگر هیچ چیزی برای او نمی‌خرند. این برخورد با کودک علاوه‌بر اینکه به‌عنوان یک تهدید قابل‌قبول نیست، یک دروغ به حساب می‌آید. بنابراین والدین بهتر است به جای تهدیدی که عملی نخواهد شد کودک را از چیزی محروم کنند. به‌عنوان مثال به او بگویند که امروز نمی‌تواند به تلویزیون نگاه کند. در این صورت کودک خواهد فهمید که رفتار بدش عواقبی دارد و باید رفتارش را اصلاح کند.

ما همیشه در کنارت هستیم
خیلی از والدین از صمیم قلب دوست دارند که همیشه در کنار فرزندان‌شان باشند و از آنها در برابر اتفاقات ناگوار محافظت کنند اما موضوع این است که چنین امکانی وجود ندارد. شما باید فرزندتان را با این واقعیت روبه‌رو کنید که با اینکه تلاش‌تان را برای محافظت از او انجام خواهید داد اما موقعیت‌ها یا انسان‌هایی وجود دارند که ممکن است به او آسیب برسانند که باید مراقب آنها باشد. مثلا این جمله را به او بگویید که من مواظب تو هستم اما زمانی که از من دور شدی ممکن است خطری برای تو پیش بیاید.

پارک تعطیل است
زمان‌هایی وجود دارد که کودک‌تان از شما می‌خواهد که او را به پارک ببرید اما شما وقت کافی برای انجام این کار ندارید. اینجاست که ممکن است به دروغ متوسل شوید و به او بگویید که پارک تعطیل است. در چنین مواقعی بهتر است به جای دروغ گفتن، صادق باشید. به کودک‌تان بگویید که کار ضروری دارید که باید انجام دهید مثلا باید برای آخر هفته به خرید بروید. اگرچه ممکن است کودک شما گریه کند یا غر بزند اما شما با این کار او را با واقعیت زندگی آشنا کرده‌اید.

پول ندارم
ممکن است کودک شما یک اسباب‌بازی را در دست کودک دیگری در مهدکودکش دیده باشد و از شما بخواهد تا آن را برای او بخرید و هزینه‌های شما در طول ماه آنقدر بالاست که نتوانید آن را برای او تهیه کنید. به جای اینکه به کودک‌تان بگویید که پول ندارید به او بگویید که در حال حاضر مسائل مهم‌تری مثل خرید خانه بزرگ‌تر، پرداخت قسط یا چیز‌هایی از این قبیل وجود دارد که باید پرداخت کنید و او باید مدتی صبر کند. با این کار نه‌تنها دروغ نمی‌گویید بلکه به او درس از خودگذشتگی می‌دهید و اینکه گاهی انسان باید از خواسته‌هایش برای مسائلی مهم‌تر بگذرد.

نویسنده این مطلب :

خانم خوش بیانی

به اشتراک بگذارید :

دیدگاه شما