آموزش روش های درست تصمیم گیری

گروهی از ما ، پدر و مادرها ، هنگامی که فرزندانمان در حال ساختن کاردستی ، اسباب بازی یا انجام فعالیتی هنری هستند ، اگر تصور کنیم که کار فرزندمان خوب پیش نمیرود ، سریع برای درست کردن آن پیش قدم میشویم. همین اشتباه را هم ، هنگامی که فرزندانمان در حال تمرین تصمیم گیری […]

گروهی از ما ، پدر و مادرها ، هنگامی که فرزندانمان در حال ساختن کاردستی ، اسباب بازی یا انجام فعالیتی هنری هستند ، اگر تصور کنیم که کار فرزندمان خوب پیش نمیرود ، سریع برای درست کردن آن پیش قدم میشویم.
همین اشتباه را هم ، هنگامی که فرزندانمان در حال تمرین تصمیم گیری و انتخاب کردن هستند ، انجام می دهیم. ما میخواهیم کاری کنیم که فرزندانمان همواره تصمیمی درست بگیرند.
در حالی که تصمیم آنها پیامدی ناخوشایند برایشان ندارد مثل ، خرید بستنی میوه ای به جای بستنی شکلاتی ، یا خرید بلوزی آبی به جای بلوزی زرد ، بهتر است اجازه دهیم که خودشان انتخاب کنند.
در این صورت ، آنها به تدریج با روش های درست تصمیم گیری آشنا می شوند و میتوانند در آینده تصمیم گیرنده ی خوبی شود.

تصمیم گیری های دشوار
هنگامی که کودکان مجبور میشوند تصمیم های سخت و دشوار بگیرند ، تا مدت ها ناچار هستند که با احساس ها و هیجان های درونی خود کلنجار برود. آنها ممکن است از اینکه به بن بست برسند ، آزرده ، بدخلق و مضطرب شوند.
در مواردی که کودک مجبور است تصمیمی دشوار بگیرد ، لازم است ابتدا شرایطی برای او فراهم کنید که او احساس امنیت و آرامش کند و آنگاه با تفکر و تعمق درباره ی موضوع ، درصدد انتخاب و تصمیم گیری برآید.
زمانی که کودک مجبور نیست تصمیمی را با عجله و شتاب بگیرد ، بدیهی است که کمتر دچار هیجان زدگی ، سراسیمگی و اشتباه می شود. این نکته را نیز لازم است به فرزندتان یادآور شوید که ، تصمیم هایی که می گیرد ، میتوانند پس از ارزیابی و بررسی دوباره ، مورد تجدید نظر قرار گیرند.
برای تشویق کودکان به تصمیم گیری های صحیح و هوشمندانه ، رعایت چند نکته ی زیر ضروری است :
به فرزندتان یاد بدهید که هنگام تصمیم گیری های مهم و اساسی همه ی جنبه های موضوع را در نظر بگیرند.
درباره ی بهترین تصمیم هایی که در زندگی تان گرفته اید ، با فرزندانتان صحبت کنید.
هنگام تصمیم گیری همواره پیامدهای انتخاب های فرزندانتان را به آنها یادآور شوید.
تغییر عقیده دادن
شاید پذیرش اشتباه ، کمی سخت باشد ، اما سخت تر از آن ، نپذیرفتن اشتباه است. تغییر عقیده دادن به اندازه ی تصمیم گیرفتن ، به شهامت ، جسارت و اعتماد به نفس احتیاج دارد.
در مواردی ، ممکن است تغییر عقیده دادن برای کودک مشکل و دردسر ساز باشد و در مواردی نیز ممکن است موجب شرمساری و خجالت او شود.
اگر ما به فرزندانمان اجازه تغییر عقیده دادن بدهیم ، آنها هنگام اجرای تصمیم هایشان کمتر مضطرب و درمانده میشوند ، زیرا دریافته اند که نظرها ، دیدگاه ها و انتخاب ها میتوانند در شرایط مختلف تغییر کنند.

نویسنده این مطلب :

خانم خوش بیانی

به اشتراک بگذارید :

دیدگاه شما