تمرین تصمیم گیری

همه ی ما مجبور هستیم که تصمیم های زیادی در زندگیمان بگیریم. هر چه بیشتر تصمیم بگیریم ، یاد می گیریم که بهتر تصمیم بگیریم. توانایی بررسی کردن دیدگاه ها و نقطه نظرهای مختلف ، قابلیت قضاوت کردن براساس وقایع و رویدادهای واقعی ، توانایی ارزیابی کردن راه حل های موجود برای رفع مشکلات ، […]

همه ی ما مجبور هستیم که تصمیم های زیادی در زندگیمان بگیریم. هر چه بیشتر تصمیم بگیریم ، یاد می گیریم که بهتر تصمیم بگیریم. توانایی بررسی کردن دیدگاه ها و نقطه نظرهای مختلف ، قابلیت قضاوت کردن براساس وقایع و رویدادهای واقعی ، توانایی ارزیابی کردن راه حل های موجود برای رفع مشکلات ، داشتن قدرت تفکر و تجسم قوی برای یافتن روش های مختلف موفق شدن ، قدرت آموختن از تجربه های پیشین و استفاده از تجربه های قبلی در موقعیت های آتی از جمله مهارت هایی هستند که برای آموزش انتخاب کردن و تصمیم گیری ، لازم است کودکان فرا بگیرند.
یکی از موثرترین روش هایی که کودکان را برای موفق شدن ، شاد بودن و رضایت داشتن از زندگیشان تشویق می کند ، آموزش روش های صحیح تصمیم گیری به آنهاست.
در واقع ، تصمیم های ساده ای که در طی دوران کودکیشان می گیرند ، تجربه ها و درس هایی هستند که آنها را برای ورود به اجتماع و گرفتن تصمیم های مهمتر آماده میکند.
کودکان از طریق انتخاب های گوناگونی که در طول روز انجام می دهند ، به تدریج می آموزند که چگونه برای خود غذا ، نوشیدنی ، لباس ، اسباب بازی ، کارتون و کتابی مناسب برگزینند.
کودکانی که به انتخاب کردن و تصمیم گرفتن تشویق میشوند ، بیشتر از کودکانی که ترجیح می دهند دیگران برای آنها تصمیم بگیرند به خواست ها ، آرزوها و هدف هایشان می رسند. کودکان مصمم و با اراده می کوشند با ارزیابی کردن هر موضوعی ، مناسب ترین آنها را انتخاب کنند.
در مقابل ، کودکانی که دچار ضعف و ناتوانی در تصمیم گیری هستند ، همواره از ترس شکست خوردن و اشتباه کردن ، از گزینش و انتخاب کردن طفره میروند.
کودکان گروه اول ، کودکانی متکی به نفس ، خودکار آمد و با تدبیر هستند و کودکان گروه دوم ، کودکانی وابسته ، مطیع و منفعل هستند. در حقیقت ، توانایی تصمیم گیری ، نشان دهنده ی میزان بلوغ فکری ، داشتن عقل سلیم و استفاده از تجربه های پیشین است.

شانس انتخاب کردن
کودکان خردسال برای اینکه بتوانند مهارت تصمیم گیری را به خوبی یاد بگیرند ، لازم است (( انتخاب کردن )) را تمرین کنند. به این منظور ، پدر و مادر میتوانند هنگام انتخاب اسباب بازی ، وسایل نقاشی ، یا لباس برای فرزندشان ، دو ، سه یا حتی چهار مورد مناسب را به او معرفی کنند و از او بخواهند یکی را انتخاب کند.
هر چه سن کودک کمتر باشد ، بهتر است تعداد گزینه ها هم کمتر باشند ، تا او کمتر دچار گیجی و سردرگمی شود.
برای نمونه ، وقتی پدر و مادر قصد دارند برای فرزند سه ساله شان اسباب بازی بخرند ، میتوانند خودشان سه مورد مناسب را انتخاب کنند و از او بخواهند که از بین آنها ، یکی را انتخاب کند. یا وقتی قصد دارند برای فرزند پنج ساله شان وسایل نقاشی بخرند ، میتوانند ابتدا خودشان چهار وسیله را انتخاب کنند و آنگاه از فرزندشان بخواهند که یکی را انتخاب کند.
به این ترتیب ، کودک نه تنها با حد و مرزها و محدودیت های انتخاب کردن آشنا می شود ، بلکه به تدریج درست انتخاب کردن و تصمیم گیری صحیح را نیز یاد می گیرد.
تمرین تصمیم گیری
کودکان به تدریج که بزرگتر میشوند با موارد بیشتری برای انتخاب کردن رو به رو میشوند که لازم است برای ارزیابی و گزینش مورد مناسب ، روش های صحیح فکر کردن و تصمیم گیری را به خوبی بیاموزند.
آنها باید بتوانند جنبه های مختلف هر گزینه را بررسی کنند و پس از اطمینان حاصل کردن از ارزیابی شان ، یکی را انتخاب کنند . برای نمونه ، هنگامی که کودک قصد دارد از بین سه لباس ورزشی ، یکی را انتخاب کند ، لازم است که درباره ی جنس ، رنگ ، کیفیت و قیمت آنها اطلاعات کافی به دست آورد تا بتواند مناسب ترین را برگزیند.
با استفاده از این روش ، کودک به تدریج روش های ارزیابی و مقایسه کردن گزینه ها را با یکدیگر یاد می گیرد و میتواند تصمیم های مهمتری مثل ، انتخاب دوچرخه ، کامپیوتر ، رشته تحصیلی و دوست را در زندگی اش به عهده بگیرد .
بدیهی است ، هر تصمیمی که کودک می گیرد ، تاثیری مستقیم بر تصمیم های بعدی او می گذارد . بنابراین ، لازم است که پدر و مادر روش های صحیح ارزیابی کردن جنبه های مثبت و منفی گزینه ها را به تدریج به او بیاموزند.

نویسنده این مطلب :

خانم خوش بیانی

به اشتراک بگذارید :

دیدگاه شما